سومَلِه!

فهم داریم تا فهم

می‌فهمی؟ تمرکز ندارم. فکرم مشغوله. 5 دقیقه هم استراحت ندارم. فکر می‌کنم، فکر می‌کنم، فکر می‌کنم؛ فقط و فقط فکر می‌کنم. به چیز خاصی [هم] فکر نمی‌کنم؛ [یعنی] می‌خوام که فکر نکنم ولی دوست دارم که فکر کنم. می‌فهمین؟ نه... نمی‌فهمین! ...اَه. چرا همه‌ش فکر می‌کنم که نمی‌فهمین؟ در صورتی که فکر می‌کنید می‌فهمین. شاید بعضی‌ها بفهمن و به روی خودشون نیارن که می‌فهمن. شاید نمی‌فهمن که می‌فهمن. اگه می‌فهمیدن می‌گفتن که می‌فهمن ولی می‌گن کسی می‌فهمه که همه‌ش بگه من نمی‌فهمم تا چیزای بیشتری بفهمه. فهمیدین منظورم از فهم چه فهمیه؟

(مجهول جون! یه خواهش: جون من نه، جون خودت نه، جون بچه‌ها نه، اصلاً جون هیچکی! به خاطر این 3 سالی که دارم چاردیواری می‌خونم و غرغرای مامانم رو واس خاطر 2 تا کارتُن روزنامه تحمل می‌کنم، من رو تو جمعتون راه بدین. باشه؟)

مهناز جغل از بابل

بفرما! این جمع ما، تقسیم به کل بروبچ... به دهش ده بر یک! می‌شه چقد؟ خب پس، اینم سهم شما! حلّه؟! جون من هیچ، جون خودتم باارزش، جون بروبچم اصن حرفش رو نزن... اصن چه کاریه؟ بیا این جون‌مونای این جوون‌موونا و ما پیرمیرا رو بذاریم کنار... ورود به جمع و صفحة بروبچ، چن تا قانون کوچول موچول بیشتر نداره، نوشته‌هاتون که خوب باشن و قانونای زیر پُستخونه‌رَم! رعایت کنین... میل شخصی من، به جان خودم، به جان خودت، به جان این بروبچ دخلی به کار نداره (باز خوبه جونامونو گذاشتیم کنار!) یعنی تو بگو اصن دل خوشی هم از کسی ندارم!
(دِ بیا! چی می‌گه این؟) دیگه آخرِ آخرش دیگه! پا می‌ذارم رو دلناخوشی خودم و مطالبتون چاپ می‌شه می‌ره پی کارش تو خونة ذهن مردم (وا! اصن واستا بینم! بفرما علاوه بر این‌که نمی‌فهمم، عقده‌ای هم بودم و خبر نداشته‌م! هاااان؟ بگو دیگه! دِ! یه‌چی می‌گه‌ها!).

سربه‌راه

هنوز هم تو فکرهای اشتباه می‌کنی/ همین که این‌قدر خشن به من نگاه می‌کنی!/ من آب می‌شوم، تو عین آب خوردنت/ مدام با شکستن دلم گناه می‌کنی/ نظر بکن به من کمی به چشم دوست داشتن/ به آن طریق خاص که نظر به ماه می‌کنی/ سکوت شب بهانه‌ای برای از تو خواندن است/ دل رمیدة مرا تو سربه‌راه می‌کنی/ حیات را ممات و هر فراق را وصالی است/ تو عاقبت مرا به میل خود نگاه‌می‌کنی!

یُمنا، 20 ساله از مشهد