
قدم نو رسیده مبارک! به این ترتیب که عرض شد، به زودی مردم جهان شاهد گورستانهای دیجیتال خواهند بود و این کم پیشرفت خارقالعادهای برای بشر نیست. نیست؟...
بشر مترقی:
رسد آدمی به جایی که ترقی اش مدام است
به زبان خوش ترقّد، نه زبان آدمیت!
قضیه از این قرار است که طبق اخبار برون مرزی واصله از لندن، به تازگی سنگ قبری اختراع شده که دیجیتال است و علاوه بر نشان دادن مشخصات صاحب قبر (که به دلیل کمبود امکانات حیاتی نمیتواند از جایش جُم بخورد)؛ تمام اطلاعات آنلاین شخص متوفی را نیز قادر است تا از طریق شبکههای اجتماعی، وبلاگها و سایتها در خود ذخیره کند و نهایتا به تلفن همراه حاضران در قبرستان بلوتوث کند.
فاتحهخوانی بلوتوثی:
«رو به گورستان، دمی خامش نشین»
بلوتوث بازی ملت را بین!
گفتنی است که این سنگ قبر جالب توجه زندگان و مردگان، دارای یک «رَم» یا همان حافظه با ظرفیتی بالاست که اطلاعات فرد فوت شده در آن ذخیره است.
1ـ سنگ قبر مجاز:
باید دقت شود که اطلاعات مجاز مربوط به متوفی در حافظه سنگ قبر وارد شود. این طور نباشد که از فردا از طریق سنگ قبر هم کسانی بتوانند وارد حریم خصوصی دیگران شوند و برخی عکسها و فیلمهای دوران حیات او را برملا کنند و تن او را در گور هم بلرزانند. یحتمل در دنیا به اندازه کافی مثل ژله لرزیده است.2ـ پسورد برای اموات:
به نظرما یک اداره ارتباطات و فناوری اطلاعات وابسته به سازمان متوفیان باید به وجود آید که به محض نصب سنگ قبر دیجیتالی برای هر میّت تازه درگذشته، یک پسورد چند رقمی هم برای آن خدابیامرز در نظر بگیرند که فقط منسوبین درجه یک آن متوفی قادر به تخلیه اطلاعات سنگ قبر باشند. هر کسی فلشش را نزند به سنگ قبر، هرچه خواست، به فلشش send to یا copy paste کند. گورستان که شهر هرت نیست!3ـ فیلترینگ برخی قبور:
از آنجا که سنگ قبر برخی از اموات مدفن در گورستان ممکن است حاوی اطلاعاتی باشد که برای زندگان بدآموزی یا برای بازماندگان متوفی، آبروریزی در پی داشته باشد؛ فلذا حتماً لازم است که برخی از قبرها فیلتر شوند. مطمئن باشید که خود مردگان نیز به این کار ابدا اعتراضی نخواهند کرد. در دنیا به آن عادت کردهاند.رضا رفیع
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
دکتر محمد اسحاقی، استاد دانشگاه تهران:
محمدرضا مهدوی در گفتوگو با «جامجم»: