خط‌ آمریکایی با رفتن حسنی مبارک شکست خورد

از منظر غرب، 2 جبهه در منطقه وجود دارد که جبهه اعتدال و جبهه تندرو است. جبهه اعتدال شامل کشورهایی چون اردن، مصر، عربستان و جبهه تندرو از کشورهایی چون ایران، سوریه، حماس و حزب‌الله لبنان تشکیل می‌شود. در حقیقت در منطقه خط آمریکایی و ضدآمریکایی داریم. با رفتن مبارک، خط آمریکایی شکست ‌خورد و این امر حتی اگر عمر سلیمان بیاید که نمی‌آید، اتفاق می‌افتد. نفس برکنار شدن مبارک از ریاست جمهوری مصر و این‌که مردم مصر که از زمان فرعون برده بودند و ملتی انقلابی به‌شمار نمی‌رفتند، حالا علیه مبارک و سیاست‌های وی اقدام و حرکت کردند، شکست بزرگی برای غرب بشمار می‌رود. شما مشاهده کنید همزمان با تحولات مصر، در اردن سریع نخست‌وزیر را عوض می‌کنند و در الجزایر قانونی که 19 سال حکومت نظامی برقرار بود را لغو می‌کنند. در یمن علی عبدالله صالح، رئیس‌جمهور این کشور اعلام می‌کند در دوره آتی نامزد ریاست جمهوری نمی‌شود. بسیاری از کشورهای عربی از جمله عربستان، اصلاحات داخلی از جمله اعطای آزادی بیشتر به زنان و شفاف‌سازی عملکرد‌های سیاسی را آغاز می‌کنند. اینها تماما تاثیراتی است که از انقلاب تونس و قیام مردم مصر بر این کشورها وارد شده و اگر این اتفاقات روی دهد، نقش ایران نه به عنوان نقش یک کشور بلکه به عنوان یک اندیشه و تفکر که باید در برابر استبداد و استکبار ایستاد، پررنگ می‌شود و خط ضدآمریکایی و مقابله با استکبار و استبداد که ایران نیز در آن تعریف شده است، پیشرفت خواهد کرد.

باید ببینیم که شرایط در چه مسیری پیش می‌رود. اگر به سمت مثبت پیش برود و تحولات در جهت مطلوب ما باشد، مسلما در روابط شاهد ارتقا خواهیم بود. در این صورت روابط سیاسی مستحکم‌تر خواهد شد. در حال حاضر روابط سیاسی ما با مصر در حد دفتر حافظ منافع است کمترین روابطی است که از نظر سیاسی بعد از قطع رابطه می‌توان داشت. شرایط فعلی مصر چندمجهولی و مبهم است، باید منتظر گذر زمان و نتایج تحولات بود. ما برای رسیدن به نتایج تحولات نباید زیاد عجله کنیم. انقلاب تونس بسرعت و در طول 28 روز روی داد؛ اما در مصر با توجه به اهمیت این کشور و بیداری مردم از یک سو و حرکت غرب و تلاش آن در مصر از سوی دیگر نباید توقع داشت که تحولات بسرعت صورت پذیرد.

در مجموع اخوان‌المسلمین ریشه اسلامی دارد و مقام رهبری نیز از اول خطبه خطاب به آنها فرمودند که ما قصد دخالت در امور داخلی مصر را نداریم؛ بلکه تجربیاتی را داریم که آنها را برای شما بیان می‌کنیم. بنابراین اگر آنها از ایران تشکر می‌کنند، به این دلیل است که ایران تجربیات خود را به آنها منتقل کرده است. اخوان مسلمین گروه مسلمانی است که خواستار اجرای قوانین اسلامی است، این گروه اجرای قوانین اسلامی را در ایران دیده است و نزدیکی اهداف خود را با ایران احساس و ما را به خود نزدیک می‌داند.

جالب این است که آمریکا خودش در همه کارها دخالت می‌کند و از آن سوی دنیا به عراق و افغانستان لشکرکشی می‌کند، ولی ایران را به دخالت در امور سایر کشورها متهم می‌کند. زمانی که نماینده ویژه آمریکا در قاهره می‌گوید مبارک باید بماند، از سوی دیگر اوباما می‌گوید باید برود، این نشان‌دهنده اختلافات میان آمریکا و اسرائیل است. در حال حاضر برای کشورهای غربی مسلم شده است که در کشورهای عربی تحمل ملت‌ها تمام شده است و سیستم‌های حکومتی این کشورها پایدار نخواهند ماند و سرنگون خواهند شد. بنابراین آمریکایی‌ها خواستار تغییر این حکومت‌ها به نفع خودشان هستند، در صورتی که اسرائیلی‌ها مخالف این نوع تغییر هستند. در تحولات مصر، آمریکا می‌خواهد این قضیه را به نفع خود مدیریت کند و می‌داند اگر آن را به نفع خود مدیریت نکند، شکست می‌خورد. آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که اگر بخواهند در مصر کوتاه بیایند، اتفاقی خواهد افتاد که مدنظر آنها نیست، بنابراین به هر طریق ممکن می‌خواهند این جریان را مدیریت کنند.

اگر بین مردم و دولت‌ها تفکیک قائل شویم، اکثر مردم کشورهای منطقه از چنین رویدادی خوشحال هستند؛ ولی نگرانی در بین سران وابسته منطقه وجود دارد و عکس‌العمل‌های آنها به این تحولات حکایت از میزان نگرانی دولت‌ها دارد. در اردن نخست‌وزیر عوض می‌شود، در الجزایر حالت فوق‌العاده و حکومت نظامی لغو می‌شود، در یمن علی عبدالله صالح از مواضع خود کوتاه می‌آید؛ این نشان می‌دهد که این کشورها نگران وضعیت خود هستند.