طی 34 سال کار مربیگری، اسون گوران اریکسون صاحب 17 عنوان قهرمانی قابل ذکر در سطح باشگاهی شده، اما باید پذیرفت این سوئدی 63 ساله که در ماه‌های اخیر نامش به عنوان گزینه هدایت تیم ملی فوتبال ایران برای بعد از اتمام مسابقات جام ملت‌های آسیا نیز بر سر زبان‌ها بوده، از سال 2000، دست‌هایی خالی داشته و به عنوانی نرسیده است.
کد خبر: ۳۸۴۲۱۸

او حتی چندی پیش تا حد و مرز هدایت تیم ناتزکانتی تنزل کرد که در لیگ دسته چهارم انگلیس فعالیت می‌کند. در کارنامه اریکسون هدایت 3 تیم ‌ملی ـ انگلیس، مکزیک و ساحل عاج ـ دیده می‌شود و در مرحله نهایی هرسه جام جهانی اخیر حاضر بوده است.

با این حال اریکسون هنوز سیر نشده و این روزها می‌کوشد تیم تقریبا فراموش شده لسترسیتی را از لیگ دسته اول به لیگ برتر انگلیس ارتقاء بخشد. او در مصاحبه پیش‌رو در این باره و همچنین دوران کارش در تیم‌های ملی انگلیس و ساحل‌عاج و البته تمایلش به حضور در دور پایانی جام جهانی 2014 می‌گوید که تا آخری 3 سال و 5 ماه مانده است.

مردم و بخصوص نسل جدید که اطلاعات و حافظه‌ای کوتاه دارند به سبب حضورهای متوالی شما در پست مربیگری تیم‌های ملی انگلیس، مکزیک و ساحل عاج، شما را ابتدا به چشم یک مربی باشگاهی نمی‌‌بینند. آیا افتخارات باشگاهی شما اینقدر زود فراموش شده‌اند؟

نمی‌دانم. وقتی مربی تیم پر سرو صدا و سرشار از حاشیه مثل تیم ملی انگلیس می‌شوید و دائما در مرکز توجه قرار می‌گیرید و مطبوعات روی شما با چنین عنوان و لقبی زوم می‌کنند آنچه قبلا انجام داده‌اید، از یادها می‌رود. هر چقدر شهرت از قبل داشته باشید با شهرت هدایت تیم‌هایی مثل تیم ملی انگلیس برابری نمی‌کند اما همسو با آن تاوان فراموش‌شدن دستاوردهایتان در سطح باشگاهی را هم باید بپردازید.

وقتی در لاتزیو بودید، روبرتو مانچینی دستیار اولتان بود و مدتی است که او سرمربی تیم سابق‌تان منچسترسیتی شده است و حتی اخیرا در جام حذفی انگلیس تیم فعلی شما ـ لسترسیتی‌ ـ با منچسترسیتی روبه‌رو شد. فکر می‌کنید مانچو بتواند در سیتی با آن همه توقع از وی به اهداف این باشگاه تحقق ببخشد؟

دیر یا زود منچسترسیتی قهرمان لیگ برتر انگلیس خواهد شد و این واقعه می‌تواند در همین فصل هم روی بدهد زیرا تعداد مدعیان صدر جدول زیاد و فاصله تیم‌ها با یکدیگر کم است. در توانایی مانچینی برای انجام این کار شک نکنید، هر چند شوخی من در این مورد همیشه این بوده که مانچو فقط دومین گزینه خوب برای هدایت منچسترسیتی است و گزینه اول و انتخاب بهتر همچنان خودم هستم!

در مرحله‌نهایی 3 دوره متوالی جام جهانی مربیگری کرده‌اید. آیا لذتبخش بود یا فشار کاری شما را ساقط کرده بود؟

بهترین و محبوب‌ترین ساعات و روزهای زندگی‌ام حین حضور و کار در جام‌های جهانی سپری شده و هر دقیقه آن خاطره‌انگیز بوده است. من 2 بار با انگلیس و یک بار هم با ساحل عاج در این جام شرکت کرده و همیشه این احساس را داشته‌ام که در بزرگ‌ترین صحنه ممکن حضور یافته‌ام. البته همسو با آن حذف شدن از این جام و لحظه وقوع این حادثه هم بدترین و تلخ‌ترین رویداد ممکن است.

فقط 2 ماه و نیم قبل از شروع جام جهانی 2010 سرمربی ساحل عاج شدید. آیا بیش از اندازه دیر و سخت نبود؟

درست می‌گویید اما طی این همه سال کار در این حرفه، تیمی به این شادی و خوش‌روحیه‌ ندیده بودم، تمام اعضای این تیم خندان و راضی بودند و دائما می‌گفتند و لبخند می‌زدند و پایکوبی می‌کردند. در عین حال در این تیم نظم و ترتیب هم کاملا جاری و محسوس بود و شادی مفرط آنها اجرای قواعد و کارهای رایج فنی در تیم را متوقف نمی‌کرد.

البته در تایید حرف شما باید بگویم که وقت به اندازه کافی برای سوارشدن به اوضاع و آشنایی کامل با تیم خود نداشتم و حتی اگر یک ماه زودتر کارم را شروع می‌کردم، شاید به نتایجی بهتر در آفریقای جنوبی می‌رسیدیم. اضافه بر این دیدیه دروگبا که نماد فوتبال ساحل عاج است، در روزهای منتهی به جام جهانی از ناحیه بازو و آرنج بشدت مصدوم شد و وقتی هم که با تاخیر به صحنه آمد، نتوانست آن طور که باید تیم را راه بیندازد.

با این همه معتقدم که کار ما در این دوره جام جهانی خوب بود و با احتساب گروه بسیار سختی که در آن قرار داشتیم، نباید از حاصل کار ما ناراضی بود.

بعد از رفتن شما از ابیجان، فکر می‌کنید فوتبال ساحل عاج به کدام سمت و سو می‌رود؟

اریکسون: ای کاش در جام‌جهانی 2006 یکی دو روان‌شناس برای تیم ملی انگلیس می‌آوردم و ای کاش دروگبا را در بازی دوستانه ساحل عاج با ژاپن در آستانه جام جهانی 2010 از زمین بیرون می‌کشیدم

یک توصیه من به آنها این است که اینقدر مربی عوض نکنند و ثبات بیشتری در این خصوص داشته باشند. البته آنها بعد از اتمام جام جهانی به من پیشنهاد دادند که برای 4 سال بعد هم مربی ساحل عاج بمانم اما برایم پذیرش این امر غیرممکن بود زیرا برنامه‌ها و اهداف دیگری داشتم. یک ایراد کار ساحل عاج و تیم‌های مشابه این تیم آن است که مثلا دور مقدماتی یک جام را با یک مربی شروع می‌کنند و مرحله نهایی را با مربی دیگری سپری می‌نمایند. این یک روال درست نیست و باعث گردش غیرطبیعی و فاقد استمرار کارها در یک تیم می‌شود. بهتر است ساختار و برنامه کار درازمدت خود را روشن کنند و با مربیان ثابت و مشخص به سوی آن به حرکت درآیند و به سرعت تغییر رویه ندهند.

دوره بعدی جام جهانی در برزیل است که فوتبال در آن نه یک ورزش صرف بلکه چیزی همانند زندگی است. قطعا از حالا به رهبری یکی از تیم‌ها در آنجا هم می‌اندیشید؟

قطعا همین طوراست، اما در فاصله‌ای طولانی تا آن تاریخ نمی‌توان و نباید در این ارتباط اظهارنظر کرد و با قطعیت سخن گفت. چه کسی می‌داند فردا چه پیش می‌آید؟ باید دید در فاصله یک سال تا 6 ماه تا شروع جام جهانی 2014، وضعیت فوتبال جهان چگونه است و من کجا ایستاده‌ام اما این طور هم نیست که من از هم اینک در حال مقدمه‌سازی در این خصوص و فراهم‌آوردن امکانات آن باشم. من هم‌اکنون از حضور در لسترسیتی راضی‌ام و فقط نیز به همین‌جا می‌اندیشم. البته برنامه‌ها و مقاصد کاری من پایان‌ناپذیر است و اهدافی پرشمار دارم.

آیا اتفاق و مساله‌ای خاص در 3 دوره اخیر جام جهانی وجود داشته که افسوس آن را بخورید و با خود تصور کنید که اگر آن وجه از کار را درست می‌کردید، اوضاع بسیار بهتر می‌شد؟

بله، من افسوس این را می‌خورم که ای کاش در جام جهانی 2006 که برای دومین مرتبه متوالی با انگلیس به میدان آمده بودم، یکی دو روان‌شناس و کارشناس امور روحی ـ روانی را به آلمان می‌بردم تا روی روح و روان ملی‌پوشان انگلیس، بخصوص در ارتباط با ضربات پنالتی کار کنند. چون این کار را نکردم به محض این که کارمان در بازی با پرتغال در مرحله یک‌چهارم نهایی جام 2006 به ضربات پنالتی کشید، بچه‌های ما خودشان را باختند و کابوس شکست‌های مکرر قبلی در ضربات پنالتی سراغ‌شان آمد و همان مساله باعث باخت و حذف ما شد. افسوس دیگرم این است که ای کاش در مسابقه دوستانه تیم ملی ساحل عاج با ژاپن در فاصله فقط 10 روز تا شروع جام‌جهانی 2010 دروگبا را از زمین بیرون می‌کشیدم تا آن طور مصدوم نشود و توان تیم ما را در جام جهانی آنقدر کم نکند.

ارادت عمیق شما به دروگبا کاملا مشخص است، این طور نیست؟

بله، او فوق‌العاده است و نه فقط به لحاظ فوتبالی و ورزشی، بلکه در زمینه فعالیت‌های انسانی در حاشیه ورزش. گاهی که مسابقات چلسی را می‌بینید به خاطر زمخت بودنش به این باور غلط می‌رسید که آدم پربرخورد و ناراحتی است اما لابد نمی‌دانید که در ارتباط با سازمان ملل و یونیسف،‌ برای بهبودی وضع آفریقایی‌ها چه کارها که نمی‌کند و نه‌تنها سفیر این نهادها در قاره سیاه است، از جیب خودش برای کاهش رنج مردم این قاره خرج می‌کند. او از با ارزش‌ترین ورزشکاران جهان در سال‌های معاصر است و من به داشتن پیشینه همکاری با او افتخار می‌کنم.

سایت فیفا‌
مترجم: ‌وصال روحانی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها