تلاش تاریخی انگلیس برای تضعیف دموکراسی در ایران

ابتدا باید بگویم اینها مذاکره نیست، بلکه گفت‌وگوست. بنابراین باید سطح انتظارات پایین باشد. آنها به موفقیت مشخصی نخواهند رسید، اما در عوض می‌تواند مبنایی برای مذاکرات آتی باشد. با وجود این، زمان کافی برای بررسی منافع مشترک اختصاص نیافت، در مقابل طرف‌های گفت‌وگو بیشتر زمان خود را صرف تحمیل خواسته‌های خود به دیگری کردند. در حال حاضر اعتماد بین طرفین بسیار کم است و اغلب مردم این گفت‌وگوها را همچون یک بازی رقابتی می‌دانند که نتیجه‌اش مساوی برای هر دو طرف است.

هر دو طرف می‌دانند هیچ گزینه واقع‌بینانه‌تری نسبت به مذاکره وجود ندارد. متاسفانه آنها هنوز متوجه نشده‌اند که این موضوع، تمایل بیشتری برای توافق ایجاد می‌کند. اگر نمایندگان خواسته‌های خود را در درجه دوم اهمیت قرار دهند، می‌توانند بر منافع مشترکی همچون مبارزه با تروریسم، مبارزه با قاچاق مواد مخدر، ثبات در افغانستان و عراق و موضوعات عمومی امنیت منطقه تمرکز کنند. در این صورت این امیدواری وجود دارد که دو طرف بتوانند بر شکاف عمیق ایجاد شده بین خود غلبه کنند.

کاترین اشتون صریحا این ترورها را محکوم کرد، ولی به شیوه ­ای انجام داد که تا حدود زیادی مورد نظر ایرانی­ ها نبود.

شورای امنیت سازمان ملل بارها در قطعنامه­ های خود از ایران خواسته غنی‌سازی را تعلیق کند. در نتیجه اکنون آنها خود را متعهد به این خواسته می‌دانند و هر نوع برگشت از این تقاضا، نیازمند مدیریت دقیقی است تا استقلال شورای امنیت تضعیف نشود. کاملا مشخص است که دولت ایران بر ادامه غنی‌سازی مصمم است و همین تقاضا از دید شورای امنیت غیرمنطقی بوده و استقلال آن را به خطر می‌اندازد. تعداد زیادی از مقامات غربی دنبال راه‌هایی هستند برای رسیدن به توافقی که با آرام کردن تقاضاها، ایران را به سمت تعلیق کامل برنامه غنی‌سازی‌اش پیش ببرند.

احتمال اندکی وجود دارد که تحریم‌ها به این زودی کاهش یابند و تصور نمی‌کنم خود ایرانی‌ها نیز چنین تصوری داشته باشند. آمریکا اخیرا در حال آماده‌سازی دور بعدی تحریم‌ها با امید بازگرداندن ایران به میز مذاکره و انجام معامله است. آمریکایی‌ها این گونه گمان می‌کنند که ایرانی‌ها در حال خرید زمان برای برنامه هسته‌ای خود هستند و تحریم‌ها را با هدف تشویق ایران برای مذاکره انجام می‌دهند. آنها توجه چندانی به تاثیر تحریم‌ها بر ایران ندارند.

دولت‌های عرب عموما نسبت به برنامه هسته‌ای ایران محتاط هستند، اما مطمئن نیستند که در رابطه با آن چه کاری انجام دهند. آنها معمولا با این دید به آمریکا نگاه می‌کنند که با اتخاذ تصمیمات سخت در قبال ایران، مشکلات آنها را حل کند، اما در طرف مقابل اغلب آنها با گزینه نظامی یا هر روش دیگری که به وخیم‌تر شدن شرایط بینجامد، مخالف هستند.

کاهش روابط بین ایران و انگلیس، روش ناکارآمدی است. هر دو کشور علاقه فراوانی برای حرکت در جهت تعامل بیشتر، بهبود روابط و یافتن منافع مشترک دارند. البته باید اذعان کرد که رسیدن به این درک متقابل و دیپلماسی به مدت زمان بیشتری نیاز دارد. تاریخ روابط بین دو کشور چندان رضایت‌بخش نیست، در این میان مشخصه اصلی انگلیس این است که با قدرت امپراتوری خود دموکراسی در ایران را ضعیف کرده و از آن بهره‌برداری کند. انگلیس باید به توافق با ایران و حس احترام و همکاری بهتر، فعالیت موثرتری در مقایسه با گذشته انجام دهد. در طرف مقابل ایران نیز برای کمک به انگلیس در تحقق این موضوع باید ارتباط روشن‌تری داشته باشد.

انتخابات انجام شد و اکثریت سنا در اختیار دموکرات‌ها باقی‌ماند. با وجود این تاثیر آن بر سیاست ایران محدود خواهد بود. من این‌گونه برداشت می‌کنم که سیاست آمریکا در قبال ایران همچون گذشته است.

این اعتقاد در آمریکا وجود دارد که ایران، شرکای آمریکا را به محض به دست آوردن توانایی با حملات موشکی تهدید خواهد کرد و به همین دلیل است که آمریکا نیاز می­‌بیند توانایی‌­های دفاعی خود را بسرعت ارتقاء دهد. اروپایی‌­ها با این طرح موافقت کردند، نه به دلیل اعتقاد به تهدید سریع از طرف ایران و نه به دلیل ایمان داشتن به سیستم دفاع موشکی، در واقع دلیل موافقت­شان این بود که می­‌خواستند آمریکا را تشویق کنند تا همچنان در امنیت و دفاع اروپا با آنها شریک باشد و سیستم دفاع موشکی را بهترین راه برای تحقق این موضوع می­‌دانستند.

ترکیه خود را در یک مخمصه گرفتار می‌بیند. این کشور در واقع هنوز بخش زیادی از ائتلاف غرب به حساب می‌­آید، اما در چندین موقعیت درخواستش رد شده (مشخص‌ترین آن درخواستش برای عضویت در اتحادیه اروپا) و احساس می­‌کند نگرانی­‌های ابتدایی امنیتی­‌اش (همچون قبرس و شمال عراق) چندین بار نادیده گرفته شده است. علاوه بر این، ترکیه به این موضوع واقف است که نیاز دارد به دلایل اقتصادی و سیاسی با ایران ارتباط مثبت و مناسبی داشته باشد، بنابراین یک هم‌پیمان خوب و مورد اعتماد برای مذاکرات خواهد بود.