سیدحسن کامرانی‌فر کمک داور بین­‌المللی ایران، متولد سال 1351 مشهد و دبیر ورزش مدارس راهنمایی یکی از مناطق محروم این شهر است. او که از 16 سالگی همراه تعدادی از همشاگردی‌های دبیرستانی خود مثل محسن قهرمانی، محسن ترکی و رضا سخندان، پا به عرصه داوری گذاشته است از سال 2003 میلادی در جرگه داوران بین‌المللی قرار گرفته و قضاوت‌های خوبی را در میادین مهمی از جمله المپیک و جام ملت‌های آسیا انجام داده است. هرچند تیم ملی فوتبال کشورمان از راهیابی به جام‌جهانی آفریقای جنوبی بازماند و مسعود مرادی بهترین داور ایرانی حاضر در محافل بین‌المللی نیز از حضور در این رویداد مهم ناکام شد، ولی حسن کامرانی‌فر توانست نام ایران را در مهم‌ترین آوردگاه جهانی فوتبال زنده کند و پس از 16 سال پا جا‌ی‌‌پای محمد فنایی کمک داور موفق ایرانی حاضر در جام جهانی 1994 آمریکا بگذارد. آنچه در پی می‌آید ماحصل گفتگوی جام‌جم با این کمک داور ایرانی پیش از شرکت در آخرین تست فیفا در کشور مالزی است. با این توضیح که کامرانی‌فر این آزمون را هم با موفقیت پشت سر گذاشت.
کد خبر: ۳۲۸۱۶۵

عازم تست مالزی هستید در حالی که عنوان شده بود آزمون‌های اسپانیا و سوئیس، آخرین تست‌های فیفا برای گزینش داوران جام‌جهانی است؟!

بله، خوشبختانه در آزمون‌های اسپانیا و سوئیس تیم ما موفق عمل کرد و جزو 30 تیم حاضر در جام‌جهانی شد. بر همین اساس، بلیت حضور در آفریقای جنوبی هم از طریق فیفا به دستم رسید. یعنی روز 12 خرداد و به فاصله حدود 10 روز تا شروع جام‌جهانی، از طریق مشهد عازم بحرین، سپس دبی و ژوهانسبورگ خواهم شد تا ضمن هم‌هوایی آخرین آمادگی را نیز در محل برگزاری مسابقه‌ها به دست آوریم. البته فیفا داوران آسیایی جام‌جهانی را در مالزی، اروپایی‌ها را در سوئیس، آفریقایی‌ها را در آفریقای جنوبی و آمریکایی‌ها را در مقر کنفدراسیون خود جمع می‌کند تا آخرین تست‌های بدنی و هماهنگی‌ها را انجام دهد.

مگر هنوز ابهامی وجود دارد؟ اصلا تیم داوری شما جزو تیم‌های اصلی حاضر در جام‌جهانی است یا تیم‌های ذخیره؟

تنها همین نکته هنوز اعلام نشده. یعنی قرار است 24 تیم به عنوان تیم‌های اصلی داوری و 6 تیم به عنوان تیم‌های ذخیره، راهی آفریقای جنوبی شوند. با این حال، شرایط و قراین موجود نشان می‌دهند فیفا اعتبار خاصی برای خلیل الغمدی عربستانی قائل است و تیم ما را به عنوان تیم اصلی برگزیده است، نه ذخیره.

او در جام‌جهانی قبلی هم حاضر بود، ولی به عنوان داور ذخیره. با این حال در 4 مسابقه راهی میدان شد.

بله، در 4 دیدار الغمدی به عنوان داور چهارم حاضر شد و این نشان می‌دهد تیم‌های ذخیره هم شانس زیادی برای حضور در میدان دارند.

شما کمک اول وی هستید یا کمک داور دوم؟

من کمک داور اول هستم و صالح المرزوقی اماراتی کمک دوم.

او را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ پرسش من بیشتر از این جهت است که کار داوران به صورت تیمی ارزیابی می‌شود و اگر یکی از 3 عضو تیم داوری مرتکب اشتباه بزرگی شود، موجب اتلاف تمام زحمات‌ها و شایستگی‌های دو عضو دیگر می‌شود و چه‌بسا آن تیم از ادامه کار محروم شود.

خوشبختانه المرزوقی کمک داور خیلی خوبی است که هم می‌تواند با الغمدی عربی صحبت کند و هم با من فارسی. چون او اصالتی ایرانی دارد و با فارسی آشناست.

مگر زبان رسمی داوری انگلیسی نیست؟

چرا. ما در طول مسابقه‌ها با زبان انگلیسی و علائم داوری ارتباط برقرار می‌کنیم. اصلا یکی از شرایط حضور در لیست بین‌المللی تسلط به زبان انگلیسی است، در حالی که متاسفانه در کشور ما چون از این زبان استفاده چندانی نمی‌شود، عمده داوران‌مان در این زمینه ضعیفند.

16 سال پیش، محمد فنایی به عنوان نخستین کمک داور ایرانی، راهی جام جهانی شد و آنقدر موفق عمل کرد که در فینال این رویداد مهم هم حاضر بود. برای استفاده از تجربه‌های وی تعاملی دارید؟ ضمن این که او با تمجید از موفقیت‌تان، درخواست کرده بود، بازی‌های کم‌تنش‌تری در هفته‌های پایانی لیگ به شما واگذار شود تا از حواشی و استرس‌ها دور باشید.

من افتخار شاگردی فنایی را داشته‌ام و او طی ماه‌های اخیر، بارها با من تماس گرفته و کمکم کرده است. از این جهت هم که باید از حواشی و تنش‌ها دور باشم، کاملا موافق فنایی هستم. ضمن این که این روزها مرتبا با فیفا در ارتباطم و بهتر است کار قضاوت‌‌های داخلی‌ام سبک باشد.

چطور شد که مسعود مرادی شانس حضور در جام جهانی را پیدا نکرد؟

واقعا همین پرسش ذهن من را هم درگیر کرده و متاسفانه هنوز جوابی برایش پیدا نکرده‌ام. او داور شایسته‌ای است که توانایی‌های بالای خود را در مسابقه‌های بسیار مهمی مثل دور یک‌چهارم پایانی المپیک اثبات کرده است و من سهم خیلی زیادی از موفقیتم را مدیون او هستم. خیلی دوست داشتم در جام جهانی هم کمک او بودم چون به واسطه او توانستم به اینجا برسم.

شما در المپیک، کنار مرادی بودید و بازی مهم نیجریه ـ ساحل عاج را قضاوت کردید. در طول قضاوت‌های المپیکی، مشکلی یا صحنه مشکوکی به وجود نیامد؟

در المپیک همه چیز به خوبی پیش رفت و تیم داوری ما دفاع محکمی از آبروی داوری ایران کرد. دلیل آن هم باقی ماندن ما در جدول تیم‌های داوری تا مرحله حساس یک‌چهارم پایانی بود ولی در رقابت‌های جام ملت‌های آفریقا که البته من در کنار خلیل الغمدی کار می‌کردم در بازی حساس نیجریه با مصر، صحنه‌ای که به ظاهر کاملا آفساید به چشم می‌خورد باعث گل مصری‌ها شد.

معتقدم نه تنها در ایران بلکه داوران خارجی هم در خارج از کشورشان بهتر قضاوت می‌کنند. چون در خارج، پس از یک یا چند قضاوت و بدون درگیر شدن با جو و رسانه‌ها از آن کشور می‌روند و ذهن آرام‌تری دارند

این اتفاق بحث‌های زیادی به پا کرد ولی در بازبینی دقیق، مشخص شد بازیکن گلزن مصری هنگام ارسال توپ برایش، 5 متری تا خط آفساید فاصله داشته و تشخیص ما صحیح بوده است. همین اتفاق موجب شد در دور مقدماتی جام ملت‌های آفریقا بیش از هر تیم داوری دیگری، قضاوت‌ها به ما واگذار شود.

اصلا چطور شد که سر از تیم داوری سه ملیتی عربستانی ـ ایرانی ـ امارات درآوردید؟

قرار نبود من در جام ملت‌های آفریقا حضور پیدا کنم، ولی مصدومیت یکی از دو کمک داور عرب همراه الغمدی، ای.اف.سی را به چاره‌جویی انداخت و آنها براساس امتیازهای کمک داوران دیگر، من را جایگزین او کردند و به آفریقا فرستادند. موفقیت خوبمان در جام ملت‌های آفریقا هم موجب ادامه همکاری همین تیم سه ملیتی شد.

با توجه به این که عازم جام جهانی هستید و معمولا در هر جام جهانی، فیفا قوانین جدیدی را به اجرا می‌گذارد یا بر‌اجرای سختگیرانه برخی قوانین اهتمام می‌ورزد، تحول یا تاکید فیفا را در اجرای چه قوانینی می‌بینید؟

در این دوره، تحول خاصی نداریم و قوانین جدیدی اجرا نمی‌شود ولی تاکید فیفا بر این است که در مورد استفاده برخی بازیکنان از باندهای غیرهمرنگ بر بالای جورابشان سختگیری کند و مانع استفاده از آنها شود.

اجازه می‌خواهم به فضای داوری در کشورمان برگردیم. پس از 14 سال که شهر آورد پرسپولیس ـ استقلال را داوران ایرانی قضاوت نکرده بودند، شما و همکارانتان این طلسم را شکستید و در 3 داربی اخیر، 2 بار حاضر بودید، اتفاقا داربی نخست، واقعا داربی خوبی هم به خود دید!

بعد از این همه سال کارمان کمی سخت بود تا این طلسم را بشکنیم ولی انگیزه زیاد برای اثبات توانایی‌های بالای داوران ایرانی، نقش بسزایی در موفقیت نخستین قضاوت تمام ایرانی شهرآورد پس از گذشت 14 سال داشت. البته فکر می‌کنم قضاوت 2 داربی بعد از آن هم که توسط داوران ایرانی انجام شد در حد مطلوبی بود.

مسعود مرادی معتقد بود قضاوت داوران ایرانی در خارج کشور، کیفیت بالاتری دارد، چون در دیدارهای داخلی بر اثر فشارها اعتماد به نفس و تمرکزشان خدشه‌دار می‌شود. این عقیده را می‌‌پذیرید؟

معتقدم نه تنها در ایران بلکه داوران خارجی هم در خارج از کشورشان بهتر قضاوت می‌کنند. چون در خارج با یک یا چند قضاوت و بدون درگیر شدن با جو و رسانه‌ها، از آن کشور می‌روند و ذهن آرام‌تری دارند.

فکر نمی‌کنید فرار از پاسخگویی به مردم از طریق رسانه‌های گروهی، زمینه‌ساز تکرار اشتباهات داوران شود؟

فکر می‌کنم داوران باید به مرجع نظارتی خود پاسخگو باشند. متاسفانه رسانه‌های زیادی وجود دارند که با حسن نیت به فوتبال و داوری نگاه نمی‌کنند. من و همکارانم ترجیح می‌دهیم تنها در مقابل نمایندگانی از رسانه‌ها قرار بگیریم که دارای اشراف و حسن نیت باشند، نه آنهایی که بعضا ناجوانمردانه صحبت‌های ساده و صادقانه ما را وسیله‌ای برای تمسخر قرار می‌دهند.

چه پیشنهادی برای بهبود داوری پر حرف و حدیث فوتبال در کشورمان دارید؟

تا زمانی که داوران ما تحت فشار روحی ـ روانی باشند این مشکلات حل نمی‌شود و تا موقعی که بزرگان باشگاه‌ها اعم از مدیران، مربیان و ... این اجازه را داشته باشند که به داوری حمله کنند، مشکلات ما همیشگی باقی خواهند ماند. ما صاحب 4 تیم داوری در لیگ قهرمانان آسیا هستیم که معمولا تا مرحله ماقبل فینال سوت می‌زنند. ضمن این که در AFC کاپ هم، داوران ایرانی از بهترین‌ها شناخته می‌شوند.

مجید عباسقلی /  گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها