درخشش«الکوثر» در بین رسانه‌های عرب‌زبان

در شرایط فعلی، نه تنها جنس برنامه‌های شبکه الکوثر یعنی عمومی بودن و قابلیت استفاده طیف‌های وسیع مخاطبان (اعم از علاقه‌مندان به خبر، برنامه‌های سیاسی، فیلم و سریال، میزگرد‌ها و برنامه‌های گفتگو محور معارفی، برنامه‌های ویژه کودکان، خانواده، مسابقه زنده و...)، بلکه موضوع «دسترسی» یعنی یکی از مهم‌ترین الزامات ارتباطی نیز در نمود مناسب فعالیت این شبکه قابل توجه است.

البته پیشینه شبکه الکوثر که امروز بیش از 4 سال از عمر رسانه‌ای خویش را پشت سر گذاشته، بسیار غنی و دامنه‌دار است.

الکوثر، پیش از سال 1384، بیست و دو سال سابقه حرفه‌ای را درکارنامه خود دارد و از سال 1362 یعنی سال‌های میانه جنگ تحمیلی، در قالب «سیمای عربی برون‌مرزی» در میان مخاطبان خود حضور دارد. از این زاویه نگاه، بخش عربی تلویزیون برون‌مرزی ایران، عنوان پیشکسوت سرویس‌ها و شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای صدا وسیما را هم به دوش می‌کشد.

سیمای عربی برون‌مرزی یا همان الکوثر امروزی، از سال 1376 که چند سرویس زبانی تلویزیون برون‌مرزی در قالب یک بدنه تشکیلاتی منجسم، تحت‌عنوان شبکه جهانی سحر متحد شدند، تحت لوای شبکه سحر فعالیت کرد. تا سال 1384، که به‌واسطه پخش برنامه‌هایی که شورای سمعی و بصری فرانسه آنها را «برنامه‌های یهودستیزانه » توصیف کرد ولی در واقع نشان‌دهنده چهره واقعی صهیونیست‌ها بودند، پخش سحر 1 (که سیمای عربی از طریق آن پخش می‌شد) از ماهواره هات برد، متوقف شد.

به این ترتیب طرح تجهیز و راه‌اندازی یک شبکه تلویزیونی مستقل عرب زبان با پخش ماهواره‌ای کلید خورد و نتیجه‌اش شد ظهور و اعلام هویت شبکه جدید «الکوثر» که حالا بیست و نیم ساعت پخش شبانه روزی دارد و از طریق سه ماهواره «هات‌برد» ، «نایل ست» و «عرب ست» دیده می‌شود.

هم‌اکنون نزدیک به 400 شبکه تلویزیونی عرب‌زبان، در پهنه رسانه‌ای بسیار گسترده معاصر حاضرند و رقابت تنگانگ آنها برای جذب مخاطب، صحنه یک مسابقه عظیم، پر چالش و هیجان‌انگیز را تداعی می‌کند؛ مسابقه‌ای که کسب عنوان برتر آن، اکثریت قریب به مطلق سیاستگذاران آنها را به جاذبه‌های مختلفی چون سکس، خشونت، حتی افراط‌گری در طرح مسائل عقیدتی و... سوق داده است.

اما این‌که چه سیاست‌ها و تمهیداتی ضروری است تا در این سپهر بی‌کرانه رسانه‌ای، درخشش ستاره پرنوری مثل «الکوثر» هرگز در سراشیبی نزول سیر نکند، موضوعی است که دغدغه‌های سیاستگذاران این شبکه را همواره تحت‌الشعاع خود قرار داده است.

نتایج نظرسنجی مرکز تحقیقات صدا وسیما که در خرداد 1387 منتشر شده، نشان می‌دهد شبکه الکوثر در میان بینندگان خود در لبنان، رتبه ششم را در میان شبکه‌های عربی داراست و ضمن این‌که 2‌/‌73 در صد از بینندگان تلویزیون در لبنان با این‌ شبکه آشنا هستند، 1‌/‌62 در صدشان بیننده شبکه الکوثرند.

توجه به یک نکته در گزارش منتشره مرکز تحقیقات هم جالب است و آن جایگاه اول برای برنامه‌های دینی شبکه است که از سوی تماشاگران الکوثر در لبنان به آن اعطا شده است.

این نکته در کنار توجه به این موضوع که «الکوثر» یک شبکه ایرانی است جالب‌تر هم می‌نماید و نشانگر آن است که اقشار مختلف پیروان مذاهب اسلامی، بیننده برنامه‌های دینی این شبکه‌اند و «الکوثر» جای خود را در میان بینندگان غیر شیعه عرب هم باز کرده است.

امکان تعمیم این نتایج در جوامع دیگر عرب هم ـ هر چند بسیار محتاطانه و با لحاظ و یژگی‌های خاص این جوامع ـ چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد، بلکه دلگرمی‌های بیشتری به گردانندگان این شبکه می‌دهد.

«الکوثر» با توجه به دیدگاه‌های جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر لزوم پیگیری سیاست‌های منتهی به «تقریب مذاهب»، اساس کار خود را بر «اعتدال» بنا نهاده است. تلاش در دعوت از علمای اهل سنت و اهل تشیع در کنار هم و تأکید بر طرح مباحث مشترک اسلامی در برنامه‌های دینی، مبین همین مشی است.

وحدت جهان اسلام هدفی است که علاوه براعمال آن از طریق طرح اعتدال‌گرایانه مباحث اعتقادی، در نوع معرفی فرهنگ ایرانی و اسلامی، تبیین انقلاب اسلامی و دیدگاه‌های ایشان در حوزه مباحث مختلف اجتماعی و فرهنگی جهان اسلام نیز پیگیری می‌شود.

سید محمد جعفرنژاد مدیر تأمین برنامه شبکه الکوثر هم می‌گوید: الکوثر یک شبکه شیعی است اما شیوه کار آن با شیوه‌ای که بسیاری شبکه‌های شیعی بر اساس آن برنامه‌سازی می‌کنند تفاوت دارد. معمولا وقتی از شبکه‌ای با عنوان مذهبی نام برده می‌شود، این عنوان تداعی‌کننده انبوهی از میزگردهای مذهبی و برنامه‌هایی مشابه این ساختار است، اما الکوثر «اعتدال» را نه تنها در محتوا که حتی در ساختار ارائه برنامه هم پیشه خود کرده است.

پشتوانه محکم محتوایی، به الکوثر این امکان را بخشیده که در عین بیان دیدگاه‌های خود، پذیرای نگاه‌ها و اندیشه‌های مختلف نیز باشد. این شیوه در برنامه‌های مذهبی با مشارکت‌دهی کارشناسان، علما و حتی بینندگان عام شبکه با نوع نگرش‌های متفاوت و در برنامه‌هایی نظیر «منتدی آلاراء» که یک برنامه سیاسی کاملاً تعاملی و مبتنی بر چالش نظرات بینندگان درخصوص موضوعات گوناگون روز سیاسی جهان، منطقه و ایران است، بخوبی مشخص است.

وقتی اندکی به عقب باز می‌گردیم یعنی چیزی نزدیک به 2 ماه پیش، مرور مقاله‌ای با عنوان «شبکه‌های ماهواره‌ای شیعی، جنگ جدید ایران» که ازسوی پایگاه خبری «مفکره الاسلام» (وابسته به گرایش وهابیت) منتشر شده، اتقان نکات پیش‌گفته، مشخص‌تر می‌شود.

نویسنده مقاله، 6 شبکه شیعی مهم را بر می‌شمرد که «الکوثر» در رأس آنهاست. این شبکه تلویزیونی بین‌المللی در مقاله مفکره الاسلام با این ویژگی‌ها معرفی شده است:

«شبکه الکوثر شبکه‌ای است که سال 1980 در ایام جنگ ایران و عراق با یک ساعت برنامه در روز آغاز به کار کرد. استراتژی این شبکه تمجید و تعریف از انقلاب اسلامی و [امام] خمینی [رحمه‌الله‌علیه] بود که در این میان برنامه‌های دینی همراه با عزاداری [سیدالشهدا علیه السلام] پخش می‌شد اما برنامه‌های سیاسی به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر کشور، در آن زمان، نسبت به برنامه‌های دینی بیشتر بود. با گذشت زمان این شبکه پیشرفت نمود تا جایی که «یوسف پیامبر» [علیه السلام] از این شبکه به زبان عربی دوبله و پخش شد، به‌طوری که 55 کشور همزمان آن‌را مشاهده می‌کردند و به این ترتیب مخاطبان زیادی را جذب کرد. پس از الکوثر، شبکه‌های شیعی دیگر هم این سریال را پخش کردند.»

تأثیر شبکه الکوثر بر خیل مخاطبانش، در مقاله احمد عمرو نویسنده وهابی پایگاه مفکره الاسلام با کلماتی نظیر « آرام»،‌ «خطر ناک» و «مستقیم» توصیف شده و حتی خطرناک‌تر از سلاح هسته‌ای نام گرفته است. احمد عمرو در بخش‌های دیگری اضافه کرده است: «شگرد شبکه‌های شیعی این است که با برنامه‌سازی در همه زمینه‌ها از جمله فیلم و سریال‌های متنوع، سعی در جذب خانواده‌ها دارند.»

در واقع رویکرد معتدل‌گونه و غیرمتعصبانه الکوثر در تبیین مباحث دینی و سیاسی با شیوه منطقی به دور از غوغا و جنجال و برکنار از عرصه‌های اختلافی تنش‌زا بین شیعه و سنی با بیانی ظریف و هنرمندانه و برحذر از جو هیاهو، هتاکی و... موجبات گرایش مخاطبان عرب زبان به این شبکه شده و بیم شبکه‌های رقیب را در پی آورده که در نهایت نشانگر توفیق این شبکه در دستیابی به اهدافش می‌باشد.

روزی مدیر یک شبکه تلویزیونی عربی معروف، به یکی از گردانندگان شبکه الکوثر گفته بود: شبکه الکوثر باعث شده تا من که خودم راسا مدیر یک شبکه تلویزیونی عرب زبان هستم، عملاً در منزل شخصی خودم، امکان دیدن برنامه‌های شبکه خودم را نداشته باشم، چون از لحظه‌ای که وارد خانه می‌شوم یا بچه‌ها پای برنامه‌های کودک شبکه شما هستند، یا اهل خانه برنامه‌های معارفی شما را دنبال می‌کنند، یا فیلم و سریال محبوب‌شان از شبکه شما پخش می‌شود، یا... یا ...یا... شما چه کرده‌اید؟!

«الکوثر » کمر همت‌ خود را بسته تا به هیچ وجه، هیچ قشر سنی، جنسیتی و... سلیقه‌ها و ذائقه‌های گوناگون، نیازهای فکری و اندیشه‌ای و حتی تنوع و سرگرمی طلبی و... را از دست ندهد.

«مطارحات فی‌ العقیده» (اصول اعتقادی اسلام)، «حقائق التاریخ» (سیره‌شناسی و تاریخ اسلام)، «احکام الاسلام» (احکام اسلامی)،«رحیق مختوم» (آموزش قرآن) و «مکارم الاخلاق» (اصول اخلاق اسلامی)، مهم‌ترین برنامه‌های دینی و معارفی شبکه الکوثرند و اسامی برنامه‌هایی نظیر «روضه الصغار» و «حبوب» (ویژه کودک و نوجوان)، «صباح الکوثر» (مجله صبحگاهی خانواده)، «تأء التانیث» (جنگ دخترانه)، «ملتقی الشعراء» (شعر و شاعری)، «مع المشاهدین» (پل ارتباطی شبکه و مخاطبان، چیزی مشابه برنامه شما و سیمای شبکه یک داخلی) و «بعد البث» (نقد و بررسی فیلم و سریال‌های پخش شده) در زمره برنامه‌های اجتماعی دیده می‌شوند.

الکوثر برنامه‌های سیاسی متنوعی علاوه بر بخش‌های خبری و بررسی مطبوعات هم دارد که از آن جمله‌اند: «قضیه ساخنه» (پرونده داغ روز)، «منتدی الآراء» (تریبون آزاد آرا و نظرات مخاطبان پیرامون موضوعات روز)، و «ایران فی دائره الضوء» (ایران و مهم‌ترین رویداد‌های آن) و...

بخش مهمی از دلایلی که باعث شده الکوثر در خانه‌های بینندگان عرب زبان خود حضور جدی داشته باشد علاوه بر احترام به سلیقه و خواست مخاطب در بعد برنامه‌ریزی و سیاستگذاری، به نحوه اجرا و ارائه نیز باز می‌گردد. بسیاری از برنامه‌های شبکه در مناطق مخاطب و حتی توسط برنامه‌سازان عرب، تهیه و عرضه می‌شوند.

محمدرضا خوش‌اخلاقی مدیر اطلاعات و برنامه ریزی شبکه می‌گوید:

ـ 44 درصد از برنامه‌های تولیدی شبکه در تهران و 56 درصد توسط دفاتر و مراکز خارج از تهران یا ایران تهیه می‌شوند.

ـ سهم برنامه‌های زنده تهیه و پخش شده از استودیوی الکوثر در تهران 66 درصد، در مراکز صدا و سیمای استانی 11درصد و آنها که در خارج از ایران واز طریق استودیوهای دفاتر صدا و سیما و... در کشورهای دیگر تهیه و پخش می‌شوند، 23درصد است.

ـ حتی در بخش دوبله هم دوبله‌های انجام شده در خارج از ایران 78 درصد را به خودشان اختصاص داده‌اند و سهم دوبله‌های انجام شده در ایران 22 درصد است.

به این ترتیب تهیه بخش عمده‌ای از آنچه از آنتن الکوثر پخش می‌شود در جوامع مخاطب و از طریق دفاتر صدا و سیما در کشورهایی نظیر لبنان به دست تولید سپرده می‌شود و این یعنی این‌که الکوثر برای جذب هرچه بیشتر مخاطب، مشی بومی‌سازی تولیدات خود را هم به طور جدی دنبال می‌کند.

جعفرنژاد مدیر تأمین برنامه شبکه این توضیحات را چنین کامل می‌کند: «با توجه به این‌که در کنداکتور پخش هفتگی شبکه، روزانه2 سریال و هفتگی یک سینمایی به شکل ثابت گنجانده شده، کیفیت دوبله از اهمیت بالایی در شبکه برخوردار است و به این منظور 10 گروه دوبله فعال در ایران، لبنان، سوریه، اردن و... سامان داده‌ایم تا علاوه بر باز بودن دست شبکه در بهره‌مندی از صدای دوبلورهای حرفه‌ای عرب، برآیند کار به لهجه و گویش مورد پسند بینندگان و در سطح بالای رضایت بخشی و حس‌آفرینی وایجاد ارتباط، ارائه شود .»

حجم بالای کار دوبله در مجموعه فعالیت‌های تأمین برنامه شبکه کاملا شاخص است. الکوثر برخلاف شبکه‌های داخلی هیچ فیلم یا سریال غیرایرانی پخش نمی‌کند و همه فیلم و سریال‌های تولیدی شبکه که به زبان فارسی تولید می‌شوند یا فیلم و سریال‌های تأمینی از شبکه‌های داخلی و برون‌مرزی سازمان، نیازمند دوبله‌اند. تعدادی از این آثار هم با زیرنویس عربی نمایش داده می‌شوند.

اولین شبکه عربی دنیا که با فاصله 8 قسمت از شبکه اول سیما، دوبله عربی سریال یوسف پیامبر(ع)‌ را برای بینندگان عرب زبان پخش کرد، شبکه الکوثر بود.

این کار ریسکی بزرگ برای شبکه بود. تحمل دلهره برای سر موقع رسیدن دوبله هرقسمت که هفته به هفته در اختیار شبکه قرار می‌گرفت کار آسانی نبود، بویژه آن که گروه دوبله در ایران هم نبودند و سپردن کار به گروهی که باید ظرف 45هفته برای تحویل قسمت به قسمت دوبله متمرکز شود جرات زیادی می‌طلبید. گروه دوبله یک گروه لبنانی و مستقر در بیروت بود و البته پذیرش انجام همه مراحل، از ترجمه تا دوبله و صدا‌گذاری و میکس برای آنها هم اقدامی مخاطره‌آمیز بود. غالب دوبلورهایی که با این گروه کار می‌کردند هنرپیشه‌های سینما و تلویزیون لبنان بودند و هر لحظه ممکن بود عقد قرارداد بازی در اثری، یکی از دوبلورهای فیلم را از گروه جدا کند، ولی به هرصورت کار با کیفیت بسیار بالا انجام شد.

جعفرنژاد هم جسارت و نظم کاری سرپرست دوبلاژ در بیروت (نورالدین میرزاده) را می‌ستاید، هم از چند هنرپیشه مشهور و نام آشنای لبنانی که در دوبله «یوسف پیامبر(ع)‌» مشارکت داشته‌اند نام می‌برد. بازیگرانی مثل دیانا ابراهیم... (زلیخا)، جومانه الزنجی (بانو تی)، ریما الاعور (نفرتی‌تی)، دانی البستانی و.... و جمعی دیگر که بی‌گمان در این اتفاق مبارک نقش داشته‌اند.

طی این مدت حتی بازدید از سایت الکوثر و صفحه اختصاصی سریال یوسف پیامبر(ع)‌ هم به شکل چشمگیری بالا رفت و زبانزد شد.

خلاصه این‌که «یوسف پیامبر(ع)‌» برای مدت 45 هفته تماشاگران عرب زبان دنیا را پای شبکه جهانی الکوثر نشاند.

در کنار «بشارت منجی»، «پیامک از دیار باقی»، «پس از باران»، «ترانه مادری»، «آینه‌های نشکن»، «بی‌گناهان»، «کت جادویی»، «دلنوازان» و... که یا در حال دوبله‌اند یا دوبله‌شان بتازگی به پایان رسیده، شبکه الکوثر در تولید فیلم و سریال هم ید طولایی دارد و امسال با نگارش در حال انجام سریال 20?قسمتی «طوفان خاموش» (به نویسندگی محمدرضا پیوندی) پیرامون زندگانی و سیره امام باقر علیه‌السلام در تعامل با سیاست و حکومت وقت، تله‌فیلم «زائر» (به قلم حشمت‌الله کلهر) درخصوص آثار وجودی امام رضا علیه السلام در عبور ایشان از شهر نیشابور برای مردم این شهر و مجموعه نمایشی درخت معرفت (نوشته سپهر محمدی) با موضوعات اخلاقی، قدم‌های دیگری در این زمینه خواهد برداشت.

حتی ساخت مستندهای فاخر هم در دستور کار گروه فیلم و سریال شبکه است که جدیدترین‌شان «سودان» (به تهیه‌کنندگی شعبانعلی کیوانی) در رابطه با آداب و رسوم، فرهنگ و مسائل اجتماعی سودان و «سفر عشق» که حمید کوهپایی آن را در 8?قسمت تهیه کرده و روایت سفر حج از آفریقا به سرزمین وحی است که در سالیان نه چندان دور شکلی عاشقانه و مثال زدنی داشت. کوهپایی در این مستند، همپای نوه یکی از این زائران بیت‌الله که سفر حج‌ او سال‌ها به طول انجامیده چون در منازل، شهرها و کشورهای مسیر، دوره‌های مختلف اقامت و کار برای کسب درآمد، گذران حیات و اندوختن مایحتاج برای ادامه راه را تجربه کرده، حکایت این سفر عجیب را به تصویر می‌کشد.

ابراهیم علی‌برزی مدیرگروه فیلم و سریال شبکه الکوثر وقتی از آثار تولید شده در چند سال گذشته - و دقیق‌تر سال‌های پس از راه‌اندازی شبکه- حرف می‌زند و آثاری نظیر سریال «گریه نکن سرزمین من» (زنده‌یاد امیر قویدل)، سریال «جابرابن حیان» (جواد افشار)، سریال «خاک و عشق» (علی بیطرفان و محمدتقی انصاری)، مجموعه نمایشی «مردان تاریخ‌ساز» (محمود معظمی)، تله‌فیلم‌ها و سینمایی‌های: «موش» (شاهد احمدلو)، « تولدی دیگر» و «بیگانگان» (عباس رافعی)، «سکوت» (محمدرضا آهنج)، «گرداب» (اسماعیل براری) و «سایه بر خورشید» (محمدتقی انصاری) را احصاء می‌کند، بر انتخاب «سایه بر خورشید» به عنوان بهترین فیلم ویدئویی در جشنواره فیلم فجر (1388) تأکید ویژه می‌کند.

علی‌برزی در توضیح چگونگی استقبال از تولیدات فیلم و سریال الکوثر می‌گوید: «سریال جابر ابن حیان» در زمان پخش از شبکه سوم سیما، 80 در صد بیننده تلویزیونی داخلی داشت که تراز خوبی در جذب بیننده داخلی بود، ضمن این‌که این سریال از سوی شبکه‌های دیگری مثل «هلال‌تی‌وی» ترکیه و «المنار» لبنان هم گرفته شده و شماری از شبکه‌های عراقی هم پیگیرند تا حق پخش «جابرابن حیان» را از شبکه بگیرند چون داستان سریال، تاریخی مذهبی است و مخاطب عرب، سریال‌های تاریخی - مذهبی را می‌پسندد، بویژه چنین سریالی که به یک موضوع نو و بکر یعنی اصحاب امام صادق علیه السلام می‌پردازد که قبلا در هیچ اثر نمایشی، محور موضوعی نبوده است.»

هر چند قالب اثرهای نمایشی « الکوثر » اعم از فیلم یا سریال توسط نویسندگان ایرانی، کارگردانان ایرانی و عوامل ایرانی به ثمر می‌رسند اما مدیر گروه فیلم و سریال « الکوثر» معتقد است اولاً از آنجا که زبان تصاویر یک زبان عام است تفاوت نمی‌کند که کاری با هدف جذب مخاطب عرب توسط یک عرب ساخته شود یا یک ایرانی؟ مهم این است که به سلیقه مخاطب نزدیک باشد که با شناخت مخاطب حاصل می‌شود. مساله دیگر سطح حرفه‌ای کار کارگردانان ایرانی است. بین فیلمسازان عرب، سوری‌ها و مصری‌ها حرفه‌ای کار می‌کنند اما همان‌ها هم در تولید آثار تاریخی ـ مذهبی در حد فیلمسازان ایرانی نیستند، به همین دلیل هم فیلم و سریال‌های تاریخی ـ مذهبی که از «الکوثر » پخش می‌شوند (اعم از تولیدی یا تأمینی) مورد استقبال بینندگان عرب قرار می‌گیرند.

نکته سوم به علاقه مخاطبان عرب‌زبان به گونه تاریخی بویژه آثار مذهبی برمی‌گردد که به‌خودی خود عامل جذب بیننده است. به همین دلیل نقطه ثقل تولید فیلم و سریال در شبکه الکوثر بر موضوعات مذهبی و تاریخی است، هر چند که «الکوثر» از تولید آثار سیاسی و پرداختن به موضوعات روز هم غافل نشده است.

ابتکار راه‌اندازی جشنواره «حدیث مقاومت» از سوی شبکه «الکوثر»، افتخاری غرورآفرین برای مسوولان این شبکه است؛ جشنواره‌ای که در سالگرد پیروزی حزب‌الله در ماجرای مقاومت 33?روزه شکل گرفت و اولین دوره برگزاری‌اش را در سال 87 تجربه کرد.

«حدیث مقاومت» در اولین دوره خود، به شکل کاملاً متمرکز بر تولید آثاری با موضوعات مقاومت 33 روزه لبنان علیه تجاوز رژیم صهیونیستی تأکید کرد، اما در دور دوم «مقاومت ضد صهیونیستی» موضوع اعلامی جشنواره برای پذیرش آثار مستند، انیمیشن و نماهنگ فیلمسازان جهان بود.

برآیند خوبی که از نخستین دوره برگزاری جشنواره بین‌المللی حدیث مقاومت حاصل شد، به ورود مستقیم «اتحادیه رادیو و تلویزیون‌های اسلامی» در کنار حمایت معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن سینمای جوان ایران، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و شبکه‌های سحر، العالم و Press TV و همچنین مشارکت فعال شبکه لبنانی «المنار» در برگزاری جشنواره دوم منجر شد و نهایتا دومین جشنواره «حدیث مقاومت» در بیروت پایتخت زیبا و افسانه‌ای لبنان و با پیام‌های رئیس جمهور ایران، نخست وزیر دولت قانونی حماس و رئیس جمهور لبنان، در سالگرد پیروزی مقاومت 22 روزه غزه به خط پایان رسید.

برای«الکوثر» اما این خط پایان که نیست هیچ، آغاز دیگری با طلیعه امید بخشی است که ابراهیم علی‌برزی مدیر گروه فیلم و سریال این شبکه و دبیر جشنواره «حدیث مقاومت» از آن این‌گونه یاد می‌کند: پس از پایان هر دو دور جشنواره فیلمسازان، بسیاری پیگیر دوره بعدی جشنواره‌اند که نشان می‌دهد حدیث مقاومت جای خودش را در میان علاقه‌مندان این حوزه باز کرده است. این اقبال دلگرم‌کننده باعث شده تا برای دوره‌های آتی جشنواره، زاویه نگاه برگزارکنندگان از کمی‌نگری به کیفی و از تشویق و تبلیغ به سمتی متمایل شود که در جای خود تقویت‌کننده نقش و اهمیت جشنواره هم خواهد بود.

الکوثر تا به حال 2 دوره مسابقه قرائت قرآن تلویزیونی در جهان عرب برگزار کرده که سطح حرفه‌ای آن به اعتراف بسیاری از کارشناسان اهل فن، حتی از مسابقات بین‌المللی قرآن هم که در برخی کشور‌ها برگزار می شود بالاتر است.

وب سایت شبکه الکوثر نقش بارزی در ارتباط دوسویه بین این رسانه و مخاطبانش ایفا می‌کند و آمار بینندگانش قابل توجه است.

الکوثر کم پرسنل‌ترین شبکه صداوسیماست (با 44 کارمند) و تولید برنامه‌های تلویزیونی آن و حتی دوبله آن به طور کامل برون سپاری شده است. اتفاقی که بعدها در شبکه‌هایی مثل press tv هم به‌نوعی دیگر شاهدش بودیم.

«ملتقی الشعراء» نام برنامه‌ای است که در روزهای ابتدایی سال 89 یک‌بار دیگر نام الکوثر را بر سر زبان‌ها انداخت؛ برنامه‌ای که با هدف مقابله با موج فزاینده عادی‌سازی جریان اهانت به مقدسات اسلامی و پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص)، از طریق فراخوانی شاعران عرب‌زبان برای شرکت در مسابقه‌ای به منظور انتخاب بهترین سراینده اشعار در زمینه موضوعاتی مثل رسول اکرم(ص)، امام علی(ع)، وحدت اسلامی و... طی چند مرحله، در نهایت 104 شاعر از 7 کشور اسلامی را برای مدت 9 ماه از استودیوهای تهران، بیروت و دمشق، به رقابت با هم برانگیخت و سرانجام در اختتامیه خود که در سوریه برگزار شد «شاعر الکوثر» را به جهان اسلام و عرب معرفی کرد.

به هر حال «الکوثر» مینیاتور پر نقش و نگار، زیبا و جذاب از تصویری است که عرب‌زبانان جهان از ایران می‌بینند؛ یک تصویر منحصر به‌فرد، چشم‌نواز و سرشار از خیر و نیکویی؛ همچنان‌که از نامش پیداست.