بهار برای ما ایرانی‌ها کمی متفاوت از بقیه مردم دنیا می‌آید، چتر سبزش را برای سه ماه پهن می‌کند و می‌رود. آغاز بهار با یک تعطیلات اغلب خسته‌کننده سیزده روزه آغاز می‌شود و از آنجایی که خودتان درباره آیین‌های عید نوروز به قدر کافی اطلاعات دارید به همین اکتفا می‌کنم که سال نوی خورشیدی با بهار آغاز می‌شود و فروردین اولین ماه سال ما به حساب می‌آید. کانون‌های سرد خانواده‌ها کم‌کم رو به گرمی می‌گذارد و بسیاری از کدورت‌ها به شکل از پیش تعیین شده‌ای به آشتی می‌انجامند. البته در صورتی که در عید دیدنی‌های پر از آجیل و پسته دعوای جدید خانوادگی بین پدر و عمو پیش نیاید وگرنه همان دوری و دوستی بهتر از چنین دید و بازدیدی است. بچه مدرسه‌ای که باشید تعطیلات عید با اشتیاق سراغتان می‌آید. احتمالا خودتان را با خوراکی‌های عید آنقدر سرگرم می‌کنید که بعد از تعطیلات با چند کیلو اضافه وزن به مدرسه و دانشگاه برمی‌گردید. البته اگر از قبل تصمیم گرفته باشید کمبود خواب‌های همه سال را در این تعطیلات جبران کنید به دلایل چاقی‌تان بی‌تحرکی را هم اضافه کنید. البته کرخی و تنبلی بهارانه به غیر از تعطیلات عید، به خود فصل بهار هم مربوط می‌شود. تمایل شدید به کش و قوس آمدن‌های قبل از بیداری، مدت‌ها در رختخواب ماندن، جان کندن برای بیرون آمدن از آن و خمیازه‌های کشدار و طولانی ویژگی‌های اجتناب‌ناپذیر این فصل سال است که خودشان را بهتان تحمیل می‌کنند.
کد خبر: ۳۱۹۹۳۵

صورت‌های گل انداخته: اغلب طالع بینی‌های درست و حسابی می‌گویند پوست افرادی که در بهار به دنیا آمده‌اند، ته مایه رنگ طلایی دارد اما ویژگی مهم بهاری‌ها داشتن پوستی لطیف است. همان‌هایی که در سرما گل می‌اندازد و سرخ می‌شود. با این‌که بعضی از متولدین این فصل چهره‌ای عاجی رنگ همراه با لک و کک و مک دارند اما پوست چهره آنها هم مثل بقیه متولدین این فصل سال شفاف و درخشان بوده و در برابر نور آفتاب قهوه‌ای رنگ و برنزه می‌شود. انواع رنگ‌های قرمز، نارنجی‌هایی که روشنند، هلویی، طلایی و آبی‌های دریایی و لاجوردی در کنار سبزهای روشن و درخشان از رنگ‌های مورد علاقه متولدین بهار است. مشکی و شرابی را به هیچ وجه نمی‌پسندند.

فروردین به عنوان اولین ماه سال ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد. قبل از هر چیزی این‌که متولدین ماه قوچ آدم‌های بی رودربایستی هستند و وقتی مساله‌ای برایشان جنبه جدی داشته باشد به هیچ وجه با کسی شوخی ندارند. حتی باشما دوست عزیز یا شما همسر باوفا. می‌گویند فروردینی‌ها بسیار ماجراجو و نترس هستند و تنها زن‌های متولد این ماه هستند که می‌توانند بدون شوهر هم از پس زندگی‌شان براحتی بر بیایند. شاید این، به همان خودخواهی ذاتی آنها برمی‌گردد که به گواه همه طالع‌بینی‌های هندی، چینی و مصری با کمی عصبیت و پرخاشگری هم همراه است. از ما نشنیده بگیرید اما زیاد به پر و پای یک فروردینی عصبانی شده نپیچید و در این مواقع سعی کنید فاصله فیزیکی‌تان را با او حفظ کنید. چارلی چاپلین و آدولف هیتلر هم از آدم‌های مشهور متولد روزهای آخر فروردین ماه هستند.

اردیبهشتی‌های راسخ و با اراده معرف حضور هستند. خیلی از نفرات برتر کنکورهای سراسری متولدین اردیبهشت هستند. آنها با چنان اراده خلل‌ناپذیری زندگی می‌کنند که هیچ هدفی یارای ایستادگی در مقابل اراده قدرتمند آنها را ندارد. با این‌که طالع‌بینی‌های هندی و چینی آنها را حسود و فرصت‌طلب می‌دانند اما آرامش و خونسردی‌شان ستودنی است. اردیبهشتی‌ها معمولا خیلی دیر ازدواج می‌کنند، اما در نهایت یک بار برای همیشه از دریچه خوشبختی می‌گذرند و همسری که می‌خواهند را با همین اعتقاد راسخ مال خودشان می‌کنند.

خردادی‌ها گیجتان می‌کنند. تکلیفتان را با خودشان روشن نمی‌کنند و آنقدر شما را دور و بر شخصیت‌های مختلفی که دارند می‌گردانند که آخر سر هم دستان نیاید بالاخره شخصیت اصلی او کدام است. خردادی‌ها اهل درد دل نیستند و رازهای درونی‌شان را سفت و محکم چسبیده و برای خودشان نگه می‌دارند. خیلی برای سر در آوردن از کار و بارشان پافشاری نکنید. چیزی که در نهایت دستتان را می‌گیرد حجم زیادی از اطلاعات متناقض است که می‌تواند سردرگمتان کند. اگر می‌خواهید با یک مرد خردادی ازدواج کنید و از قضا آدم باهوشی هم هستید راه را درست آمده‌اید. آنها برخلاف مردهای دیگر که از زن باهوش خیلی خوششان نمی‌آید، از هوش شما استقبال می‌کنند.

خوردنی‌ها، پوشیدنی‌ها

همزمان که بخاری‌ها جمع می‌شوند، درجه شوفاژها پایین آورده می‌شود و پتوهای بزرگ و گرم و نرم به گنجه‌ها برمی‌گردند، لباس‌های بافتنی، کاپشن‌های چرمی، جوراب‌های پشمی و چکمه‌های زمستانی هم جایشان را به لباس‌های خنک‌تر و آزادتری می‌دهند که بتواند تازگی فصل را با پوست و استخوانمان آشنا کند. لباس‌های رنگ روشن ویترین مغازه‌ها و تن آدم‌ها را نشانه می‌گیرند و صندل‌ها پا به میدان می‌گذارند. طبع شاعری آدم‌ها هم در همین فصل است که حسابی گل می‌کند و استفاده از استعاره و کنایات ادبی در محاوره‌های عادی مردم هم راه پیدا می‌کند.

میوه‌ها و سبزیجات به وفور و البته همچنان به گرانی در یخچال‌ها دیده می‌شود و پوست صورت آدم‌ها گل انداخته و شاداب می‌شود که البته دلیلش همان وفور میوه و سبزیجات است. مهم‌ترین میوه‌های اول فصل گوجه سبز و چاقاله‌هایی هستند که به روایتی میوه‌های جوانمرگ شده‌ای هستند که پیش از رسیدن مصرف می‌شوند. البته درباره گوجه سبز این مساله صحت ندارد. چرخ دستی‌هایی که همین چند ماه پیش باقالی‌های ریزه میزه و لبوهای درشت خون آلود رویشان سوار بود و بخار داغ وسوسه‌گری که همیشه بالای سرشان اینور آنور می‌بردند، در بهار تل بزرگ گوجه سبزهای چاق و ترش را به نمایش می‌گذارند. بچه مدرسه‌ای‌ها و جوان‌هایی که قدری از مسیر دانشگاهشان را پیاده می‌روند از مشتری‌های ثابت این چرخ دستی‌ها هستند.

توت فرنگی به عنوان کاندیدای مسلم زیباترین میوه تاریخ در بهار به بازار می‌آید. با این‌که نوع گلخانه‌ای‌اش درشت و آبدار و به سرخی خون در همه سال در میوه فروشی‌ها وجود دارد اما طعم و رنگ واقعی توت فرنگی را در فصل بهار است که می‌توانید تجربه کنید. گیلاس، زردآلو، آلبالو، سیب، انگور، شاتوت، هندوانه، انجیر، توت، آلو و... از میوه‌های بهار هستند که ظرف‌های میوه را پربار و رنگین می‌کنند.

علاوه بر میوه‌ها و رنگ‌ها، بهار سلایق خاص خودش را در لباس پوشیدن به همراه می‌آورد. کتانی‌هایی که جایشان را به کفش‌های راحت‌تر اما همچنان گرم می‌دهند و لباس‌های نازک با رنگ‌های روشن و ژاکت‌های بهاره به جای پالتوهای ضخیم و تیره زمستانی بیرون می‌آیند.

ترمی که زود گذشت

امتحانات آخر سال مهم‌ترین اتفاق بهاری دانشجوهاست. البته با این‌که امتحانات میان ترم هم در اردیبهشت ماه برگزار می‌شود اما تکلیف یک سال تحصیلی هر دانشجویی با امتحانات خردادماه معلوم می‌شود. فصل بهار که بخش اعظمی از ترم دوم تحصیلی دانشجوهاست، درست میان دو تعطیلی طولانی مدت عید و تابستان قرار گرفته است. برای همین هم ترم مورد علاقه دانشجوهاست. بسیاری از درس‌ها نیمه کاره رها می‌شوند و استادها هم بعد از پشت سر گذاشتن تعطیلاتی فرحبخش در کنار خانواده، آنقدرها حوصله مته به خشخاش گذاشتن ندارند.

فرجه‌های اغلب کوتاه یکی و دو هفته‌ای به سرعت می‌گذرند و امتحانات از اواسط خرداد شروع می‌شود. حتی پشت کنکوری‌ها هم بهار شلوغ و پر اتفاقی دارند. ماه‌های آخر پیش از امتحان را می‌گذرانند و خوب می‌دانند که مساله مرگ و زندگی است، پس کرخی بهار نباید به جانشان رخنه کند. حاصل یک سال درس خواندن در همین ماه‌های آخر می‌تواند برای همیشه به هدر برود. پس تنبلی بهاریتان را کنار بگذارید و به سیستم درس خواندن شبانه‌روزی‌تان ادامه بدهید.

مسافرت‌های بهاری هم مخصوص آدم‌های واقعا اهل سفر است. ایران، با این‌که کشور چهار فصل است و می‌گویند اگر در یک روز از شمال ایران به جنوب ایران پرواز کنید می‌توانید هر چهار فصل سال را ببینید، اما در فصل بهار لطف دیگری دارد و برای لذت بردن نیازی هم به پرواز کردن نیست. کافی است ماشین را بنزین بزنید و راه بیفتید. یک چادر مسافرتی و وسایل پخت و پز هم اگر همراهتان باشد معلوم است که حساب همه چیز را کرده‌اید. به دشت و دمن بزنید و از جوانی‌تان لذت ببرید. رعایت مسائل ایمنی در جاده‌ها و احترام مسن‌ترها را هم فراموش نکنید. مثلا اگر پدر یا مادر پیری دارید که چشم انتظار شماست او را با خودتان همراه کنید که خیر دنیا و آخرت در آن است.

محدثه مومنی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها