معمای مرگ جوان پیانیست

روز 29 اردیبهشت سال 80 ،‌ خانواده یک جوان پیانیست به نام شاهرخ، بعد از چند روز بی‌خبری به آپارتمان او در نیاوران رفتند و با جسد فرزندشان مواجه شدند. در جریان تحقیقات جنایی با به دست آمدن شماره سریال گوشی مسروقه شاهرخ، ردیابی آن در دستور کار قرار گرفت و فاش شد شخصی به نام پیمان از گوشی استفاده می‌کند.

این جوان در بازجویی‌ها گفت گوشی را از نامزدش شیرین گرفته است. شیرین نیز پس از بازداشت توضیح داد گوشی متعلق به برادرش سعید است. سرانجام سعید بازداشت شد و ادعا کرد یکی از دوستانش به نام علی این جنایت را انجام داده و خود او فقط شاهد قتل بوده است. در ادامه تحقیقات علی نیز دستگیر شد اما اتهام قتل را انکار کرد اما قاضی شعبه 1608 دادگاه جنایی با توجه به شواهد موجود هر دو متهم را گناهکار شناخت و به قصاص محکوم کرد. این حکم در شعبه 39 تشخیص دیوان عالی کشور تایید شد اما در حالی که 2 متهم در یک قدمی چوبه دار قرار داشتند، نامه علی که در آن قتل را به تنهایی گردن گرفته و خواستار اعاده دادرسی شده بود، باعث شد اجرای حکم متوقف شود.

به این ترتیب، پرونده بار دیگر به جریان افتاد و این بار علی به قصاص و سعید به پرداخت دیه محکوم شد. ولی دیوان‌عالی کشور این رای را تایید نکرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد در اختیار قاضی شعبه 1156 مجتمع قضایی بعثت قرار داد. 2 مرد جوان امسال برای سومین بار پای میز محاکمه رفتند.

سعید در دادگاه گفت: «یکی از دوستانم برای خرید پیانو از من کمک خواست، من هم ماجرا را به علی گفتم. او هم شاهرخ را معرفی کرد و یک روز به خانه او رفتیم. شاهرخ در آپارتمانش پیانوهای زیادی برای فروش داشت. او از ما پذیرایی کرد و من پشت یکی از پیانوها نشستم و مشغول نواختن شدم. شاهرخ هم پشت سر من ایستاده بود و مرا نگاه می‌کرد، اما یک لحظه صدای مهیبی شنیدم و پشتم را نگاه کردم.

علی با یک چکش ضربه‌ای به سر شاهرخ زده بود. شاهرخ در حالی که خون از سرش جاری بود، به سوی در آپارتمان رفت، ولی علی با چند ضربه دیگر او را از پای درآورد. دوستم با انگیزه سرقت این جنایت را مرتکب شد.» پس از اظهارات این متهم، علی نیز به دفاع از خود پرداخت و گفت: «به خاطر گذشت زمان چیز زیادی یادم نیست، ولی من سه چهار ضربه به سر شاهرخ زدم و او را کشتم. چکش متعلق به سعید بود و شاهرخ آن را برای تعمیر پیانو از من گرفته بود.

من انگیزه قبلی برای کشتن شاهرخ نداشتم و همه چیز در یک لحظه اتفاق افتاد. بعد از قتل مقداری از وسایلش را هم دزدیدیم. من قتل شاهرخ را به گردن می‌گیرم و سعید جرمی انجام نداده است.» این پایان ماجرا نبود، چرا که چندی بعد علی حرفش را پس گرفت و گفت از سوی سعید تهدید و مجبور به اعتراف شده بود.

به این ترتیب، گره تازه‌ای در پرونده ایجاد شد اما در نهایت چون علی نتوانست ادعایش را ثابت کند، به قصاص محکوم شد. این پرونده اکنون در دیوان‌عالی کشور در حال بررسی است و نتیجه قطعی هنوز اعلام نشده است.