در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
این که وقتی فیلم را ببینید با شخصیتها درگیر شوید. این که وقتی فیلم روی پرده میگذرد شما در سالن سینما فراموش کنید که این فیلم است و همراه آنان گریه کنید و بخندید. خندیدن آسانتر است البته. فیلم، داستان سادهای دارد در دور و بر ما هم گهگاه این تراژدی رخ داده است. همه فامیل برای شرکت در عروسی از گوشه و کنار جمع میشوند، اما خواهر نمیآید. نیامدنش یک دلیل بزرگ دارد تصادف. جشن تبدیل به عزا میشود. همه رخت سوگ بر تن میکنند. مجلس سفیدبختی میشود مجلس عزا و سیاهپوشی. مادربزرگ هنوز منتظر است بر بالای پلهها نشسته و میگوید دختر میآید. همه حیرانند و سرگردان. سخت است و سختتر پیدا کردن مقصر. وقتی خود مقصر راننده کامیون زار زار میگرید و میگوید که باران میآمد یکهو پیچید جلو. چه کار میشود کرد. مجلس عزاست و زاری. درد چه کسی از دیگری کمتر است؟ همه برای رفتن ماشین زیر کامیون گریه میکنند، ماشینی که کل خانواده در آن بود، شوهر و فرزندان. خبر میرسد که مسافر دیگری هم در ماشین بوده است زن روستایی «اجاق کوری» که با دیدن بچه از خود بیخود میشد. خانواده او هم میآیند.
بیضایی استاد تعزیه و نمایش است، خب این علم را میشناسد به همین خاطر است که خنده و گریهتان هنگامی که فیلم را میبینید با بقیه فیلمها فرق دارد. به همین خاطر است که بغض تو گلو یا خندهروی لب هر دویشان برایتان راحت هست و راحت نیست. فکر نمیکنید، اما مثل فیلمهای هندی اشکتان راحت سرازیر میشود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رییس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت در گفتگو با جام جم آنلاین:
گفتوگوی «جامجم» با سیده عذرا موسوی، نویسنده کتاب «فصل توتهای سفید»
یک نماینده مجلس:
علی برکه از رهبران حماس در گفتوگو با «جامجم»: