کمتر از یک ماه قبل خبری روی خروجی خبرگزاری رویترز قرار گرفت که از مراجعه هر روزه زنان ناامید سومالیایی به اماکن تردد دزدان‌دریایی سومالی در سواحل این کشور برای یافتن همسری از بین آنان حکایت داشت.
کد خبر: ۲۵۹۱۰۶

این شاید تکان‌دهنده‌ترین خبر در مورد وضعیت اسف‌بار سومالی طی 10 سال اخیر بوده است. طی این 10 سال دزدان‌دریایی سومالی بیش از تمامی سازمان‌های امدادرسان و رسانه‌ای موفق شده‌اند توجه دنیا را به مخمصه موجود در کشور خود جلب کنند.

در سال 2006 میلادی با تهاجم اتیوپی به سومالی که با حمایت آمریکا صورت گرفت تنها حکومت کارآمد سومالی طی دو دهه اخیر را رژیم دادگاه‌های اسلامی سرنگون کرد و بیش از نیمی از جمعیت 7 میلیون نفری این کشوردر حال حاضر در معرض قحطی هستند.

در پس تحرکات دزدان‌نیروهای دریایی دلایلی وجود دارد. اینان تروریست های مذهبی نیستند. خدای آنها پول است.

دزدان‌دریایی چه کسانی هستند؟ نیروهای شبه‌نظامی که خود را گارد ساحلی می‌خوانند و شامل مردان مسلحی هستند که برای دهه‌های متمادی در استخدام جنگسالاران مختلف جنگیده‌اند، ماهیگیرانی که طعمه سودآورتری در نفت‌کش‌ها یافته‌اند تا در صید ماهی‌ها و جنگجویانی که قادر به خواندنGPS و برقراری تماس با تلفن‌های ماهواره‌ای هستند.

ماه‌ها مذاکره برای باجگیری می‌تواند 40 هزار دلار هزینه در برداشته باشد. دزدان دریایی هوشمندانه از تلفن‌هایی خارج از کشتی‌های مصادره شده استفاده می‌کنند تا امکان شناسایی محل اختفای کشتی را به حداقل برسانند. بسیاری از این افراد متعلق به قبیله‌ای در شمال موسوم به مجارتین هستند که عبدالله یوسف، رئیس‌جمهور برکنارشده سومالی که یکی از بدنام‌ترین فرماندهان نظامی تاریج این کشور است به آن تعلق دارد.

تجارت و داد و ستد در سومالی طی دو دهه گذشته همیشه با خون عجین بوده است. رهبری یعنی تلاش برای کسب پول بیشتر و دزدان‌دریایی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آنچه که دزدان‌دریایی در دریا انجام می‌دهند دقیقا همان کاری است که نیروهای شبه‌نظامی در خشکی انجام می‌دهند.

نیروهای شبه‌نظامی که خاستگاه قبیله‌ای دارند به کاروان‌های سازمان ملل و کامیون‌های حامل مواد غذایی حمله می‌کنند. حتی پناهندگان مجبور می‌شوند تمام دارایی خود را هنگام فرار با خود بردارند. در دریا نیز تکنیک‌های مشابه مورد استفاده قرار می‌گیرد . دزدان ‌تنها در سال گذشته 30 تانک ساخت روسیه را از کشتی‌ اوکراینی که عازم کنیا بود، توقیف کردند. تعدادی کشتی مجلل و نفت‌کش‌های با بار نفت را با خود بردند و به یمن همین اقدامات طی یکسال بیش از 30 میلیون دلار جمع کردند.حمله دو هفته پیش آن‌ها به مائرسک آلاباما، شناوری باری با پرچم آمریکا توجه جهانیان را به ناامنی آب‌های سومالی جلب کرد. آلاباما کانتینرهای غذا، روغن سبزیجات، گندم و سبزیجات خشک شده را به منظور کاهش قحطی و گرسنگی در سومالی حمل می‌کرد. این حمله آن گونه چشمان جامعه جهانی را به خود دوخته است، گویی که رخدادی ویژه و حیرت‌انگیز به وقوع پیوسته است. در عالم واقعیت این رخداد تنها مقیاس کوچک‌تری از آن چیزی است که شبه‌نظامیان هر روز در روی خشکی انجام می‌دهند در حالی که دنیا توجه اندکی را به آن معطوف می دارد. باید از خدمه و ناخدای کشتی آلاباما تشکر کرد که توجه جهان را به سومالی جلب کرده‌اند.

سرانجام هفته گذشته هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا دستورکار جدیدی را در مورد دزدی دریایی مطرح کرد که شامل مسدود کردن دارایی‌های دزدان‌دریایی، فراهم آوردن مقدمات همکاری با بیش از 30 دولت در زمینه حفاظت از خطوط کشتیرانی در خلیج عدن و مهم‌تر از همه برنامه جدیدی برای بررسی آشفتگی موجود در سومالی بود.

کلینتون همچنین بر ضرورت دستگیری سریع شیخ شریف شیخ احمد، نخست‌وزیر جدید سومالی - از رهبران اسلام گرایی که پس از حمله اتیوپی به سومالی در حدود 3 سال پیش گریخت- تاکید کرد. پارادوکس موجود در این است که اسلام‌گرایان تحت رهبری شیخ احمد تنها گروه از رهبرانی هستند که طی شش ماهی که در سال 2006 قدرت را در سومالی در دست داشتند دزدی‌دریایی را ممنوع کردند.

تحت نظارت اسلام‌گرایان دزدی دریایی تقریبا به طور کامل متوقف شد. آنان آماده‌اند با بازگشت به قدرت بعد از 3 سال شورش خونین مجددا با دزدان‌دریایی مقابله کنند. طی روزهای اخیر اسلام‌گرایانی که حکومت انتقالی سومالی را مدیریت می‌کنند، اعلام کردند دزدی‌دریایی جرمی در مغایرت با آموزه‌های اسلام می‌پندارند که مجازاتش مرگ است.

اسلام‌گرایان دغدغه‌های دیگری نیز دارند. طی سال‌های گذشته تعدادی از کشورها به ویژه ژاپن از هرج و مرج موجود در سومالی استفاده کرده‌اند و ناوگان‌های صیادی ژاپن مشغول صید غیرقانونی در سواحل سومالی هستند در حالی که پاره‌ای کشورها نیز ضایعات سمی خود را بی‌سر و صدا در امتداد آب‌های ساحلی سومالی، از طولانی‌ترین خطوط ساحلی دنیا خالی می‌کنند. ابراهیم عدوک که شهروند آمریکا و وزیری عالیرتبه در حکومت انتقالی سومالی است، می‌گوید این اعمال بایستی خاتمه یابد. این دزدی های دریایی تنها نشانه ای از استیصال روزافزون ملتی است که در تلاش برای بقای خود است. و چرا زنان سومالیایی خود را می آرایند و در جست و جوی همسرانی دزد به ساحل می روند ؟ حقایق موجود این است که برای زنان و مردان عبور از خطوط قبیله ای و یا حتی مسافرت می تواند مرگ بار باشد. شبه نظامیان و فرماندهان نظامی آبراهه های اصلی را جست و جو می کنند و ایستگاه های بازرسی موقتی را برپا کرده اند. بیشتر زنان سومالیایی که می خواهند خود و فرزندانشان را سیر کنند ، نقشه می کشند تا با دزدان دریایی فرار کنند.

دکتر هوا عبدی متخصص زنان است که در روسیه دوره دیده و ده ها هزار نفر از مردم را در مزرعه خانوادگی خود نزدیک موگادیشو پناه داده است سال گذشته کسانی که خانه های خود را ترک کردند تا در کمپ نسبتا امن زندگی کنند از حمله نیروهای شبه نظامی با موفقیت عبور کردند. این نیروهای شبه نظامی در استخدام فرمانده نظامی بدنام و شهردارموگادیشو هستند و مجهز به کامیون های باری و پدافند ضد هوایی می باشند و در جست و جوی دزدیدن محموله ای از غذاهای سازمان ملل هستند. غارتگران به جای دریا در خشکی پرسه می زنند و به جای قایق های موتوری سوار بر جیپ هستند. این مردان همان دزدانی هستند که نمونه دیگر آنان در دریا به دزدی مشغولند.

الیسا گریس ولد همکار بنیاد آمریکای جدید است و در حال حاضر بر روی کتابی با موضوع اسلام و مسیحیت کار می کند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها