علی مظاهری: مثل این همه زلال اشک‌های ما... فرات، هنوز هم جاری است. فرات می‌گرید؛ در خودش می‌گرید، بر خودش می‌گرید. فرات چرا آن عزت را در روشنی‌اش نیافت و درخشش آن عنایت را در تلالوهایش احساس نکرد که بر لب‌های تو بوسه زند.
کد خبر: ۲۲۷۲۶۵

فرات هنوز می‌گرید که چرا توفیق نداشت، از پیشانی بلند و درخشان خاندان وحیانی رسالت(ع)‌ غبار و عرق را -‌ به تبرک‌- برگیرد تا روحش صفا یابد و صافی‌تر و زلال‌تر شود.

فرات بر خودش می‌گرید در خودش می‌گرید که چرا روح روشنش از توجه عاشقان بزرگ خدا در کربلا دور ماند. فرات همچنان سر به سنگ می‌کوبد، فرات هنوز هم سر به بیابان گذاشته، حیران است که چرا از «گوارایی عطش» عاشوراییان چیزی درنیافت و قطره‌ای نصیبش نشد.

فرات هنوز هم می‌گرید...

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها