راه‌های قانون برای خروج از بن‌بست سقط‌های درمانی

سکوت قانون در خصوص سقط جنین به علت ناهنجاری‌ها و بیماری‌های جنینی مشکلی بود که در سال 1376 با فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی و اجازه سقط‌‌درمانی برای جنین مبتلا به یک بیماری خاص راهکار عملی حل آن شروع شد و با تعیین آیین‌نامه سقط‌درمانی در سازمان پزشکی قانونی کشور در سال 1382 تبیین، متحول و در سال 1384 باتصویب مجلس شورای اسلامی تکمیل شد. البته این آیین‌نامه بتازگی نیز مورد بازبینی مجدد قرار گرفته است.
کد خبر: ۲۱۸۳۷۴

نکاتی که در این راه قانونی برای خروج از بن‌بست سقط‌های درمانی اندیشیده شده است، عبارتند از:

الف)‌ طی مراحل قانونی نظیر پذیرش درخواست صدور مجوز سقط درمانی از سوی ادارات کل پزشکی قانونی استان‌ها و...

ب)‌ استفاده از این فرصت فقط قبل از ولوج روح (چهار ماهگی)‌ امکان‌پذیر است. به همین سبب بررسی سریع و زودهنگام بارداری‌های مشکوک بسیار حائز اهمیت است.

ج)‌ علاوه بر 52 مورد اندیکاسیون اعلام شده در این آیین‌نامه خطر مرگ مادر یا جنین که به تایید حداقل 3‌‌مشاوره تخصصی رسیده باشد می‌تواند مورد تایید سازمان پزشکی قانونی قرار بگیرد. بنابراین در صورت اطلاع از مشکل یا ناهنجاری شدید جنین خود که در اندیکاسیون‌های معرفی شده قرار نمی‌‌گیرند، فرصت را از دست ندهند و به مشاوره‌‌های پزشکی متعدد بپردازند.

در نهایت باید به این نکته توجه داشت که قانونی شدن سقط در هر حالت و وضعیتی نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه افزایش سقط‌های اجباری، مادران علاقه‌مند به فرزنددار شدن را تهدید می‌نماید.

همچنین این ولنگاری می‌تواند موجب افزایش سقط جنین‌های معصوم و بی‌دفاع به دلیل سوءاستفاده‌های جنسی شود.

داروهایی که باید در مصرف آنها احتیاط شود

مهم‌ترین زمان حاملگی از نظر عوارض داروها هفته سوم تا هشتم بارداری است. خوشبختانه تماس با داروها در 32 هفته اول پیرو قانون همه یا هیچ است. یعنی در آن هفته‌هایی که احتمالا مادر از بارداری خود بی‌اطلاع است و ممکن است ناآگاهانه دارویی مصرف کرده باشد، یا فرزند خود را به طور کامل سقط می‌کند (و شاید متوجه آن هم نشود)‌ یا این که هیچ مشکلی برای جنین پیش نمی‌آید و نوزاد سالم می‌ماند.

داروهای پرمصرف که در دوران حاملگی خطرناک هستند، عبارتند از:

مترونیدازول: در 3 ماهه اول بارداری استفاده نشود.

کوتریموکسازول: در 3 ماهه اول و اواخر بارداری استفاده نشود.

پسودوافدرین: در 3 ماهه اول خطرناک است.

جنتامایسین: فقط در موارد بسیار ضروری استفاده شود.

آسپیرین: در 3 ماهه اول خطرناک است.

بروفن و ایندومتاسین: در اواخر بارداری مناسب نیستند.

داروهای ضدصرع: باید در حداقل مورد نیاز مصرف شوند.

دیازپام و داروهای مشابه: می‌توانند باعث نقایص مادرزادی نظیر شکاف لب و کام شوند.

وارفارین: در بارداری باید به هپارین تبدیل شود.

در مورد داروهای کم‌مصرف‌تر و درمان‌های بیماری‌های خاص حتما باید با پزشک مشورت شود.

در مجموع مناسب‌ترین و بی‌خطرترین مسکن استامینوفن ساده است.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها