زمانی برای احیای روش‌های قدیمی‌

مقاماتی از ده‌ها کشور، سازمان ملل متحد، اتحادیه‌عرب، اتحادیه‌اروپایی، گروه چهارجانبه و سازمان کنفرانس اسلامی از جمله کسانی بودند که به این منظور در کنفرانس مورد نظر بوش در آناپولیس مریلند گرد آمدند. فقط ازنمایندگان مردم فلسطین که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بودند و در غزه تحت محاصره شدید قرارداشتند برای شرکت در این اجلاس دعوت نشده بود.  هرچند قرار نبود خود اجلاس آناپولیس به توافقی دست یابد، وعده داده شده بود که آمریکا و همه کشورهای دیگر از تمام نفوذ خود برای رسیدن به توافقی فراگیر تا پایان ریاست‌جمهوری بوش استفاده خواهند کرد.

از نظر بسیاری‌باور این که تنها ابرقدرت جهان یک بار دیگر قدم در راه برقراری صلح بین اسرائیل- فلسطینیان بگذارد مگر این که آماده به انجام رساندن آن باشد، دشوار بود. بوش همچنان به دیدگاه خود درباره «ایجاد دو کشور» که «در کنار یکدیگر در صلح» زندگی کنند،باور داشت و در آن زمان می‌خواست آن را محقق سازد.  این نظری بود که بسیاری از اعراب و دیپلمات‌های خارجی، روزنامه‌نگاران و کسان دیگری که با آنان صحبت کردم یا نظرشان را خواندم در آن اجماع داشتند.  اعتراف می‌کنم که من یکی از معدود افراد مشکوک بودم که کوچکترین امیدی به تحقق آن وعده‌ها نداشت و ضرورتی نداشت برای اثبات صحت نظرم مدتی طولانی انتظار بکشم اگرچه عدم تحقق آن وعده‌ها دلیلی برای رضایت ندارد.

ایهود اولمرت، نخست‌وزیر اسرائیل خیلی سریع هرگونه امیدی به تحقق آن برنامه را نابود کرد و به محض بازگشت از آناپولیس تصمیم دولت خود را برای گسترش همه‌جانبه شهرک‌های اسرائیلی در اراضی اشغالی بیت‌المقدس که ادعا می‌کرد حتی در دستور کار فرآیند صلح قرار ندارد زیرا «پایتخت یکپارچه و ابدی اسرائیل» است، اعلام کرد.

او براساس این ادعا استدلال می‌کرد شهرک‌سازی یک موضوع صرف داخلی اسرائیل است و ربطی به کسان دیگر ندارد. دیگر رهبران اسرائیل اقدام به رد ضرب‌الاجل پایان سال برای تحقق صلح کردند و با اعلام این که این ضرب‌الاجل موضوع مقدسی نیست شناسایی اسرائیل به عنوان «کشور یهودی» را به عنوان یک پیش‌شرط تعیین کردند. برگزارکنندگان و طرفداران کنفرانس آناپولیس ترجیح دادند به خرابکاری سریع و حساب شده تلاش‌های خود به وسیله اسرائیل و همچنین نشانه‌های‌دیگری دایر بر این که اسرائیل قصد یا تمایلی برای رسیدن به نقطه نهایی ابراز شده  در فرآیند صلح ندارد، توجه نکنند.

هیات‌های مذاکره‌کننده فلسطینی و اسرائیلی نیز بارها بدون نتیجه‌ای دیدار کردند. رها کردن کامل این ابتکار در دست اسرائیلی‌ها عاملی خطرناک برای بی‌ثباتی بیشتر و آینده‌ای مخاطره‌آمیز برای کل منطقه است که اسرائیل نیز بخشی از آن است. زمان آزمایش دوباره شیوه‌های قدیمی و تلاش برای ارائه طرح صلحی عادلانه و منصفانه و حمایت شدید از آن است.

منبع: اردن تایمز