کارتل بزرگی برای ساختوساز دارند که از قضا مسجد هم میسازند. آن هم کجا؟ در کشورهای تازه مسلمان مثل مالزی و اندونزی و... که عمر اسلامشان اگر از 100 سال بگذرد، باید خدای را شکر به جا آورد، اما باز هم ماجرا فقط به اینجا خلاصه نمیشود زیرا بنلادنهای ساختمان ساز، راهی را باز کردهاند که آخرش در چند جمله کوتاه کنار هم میشود، تغییر نگاه جهانی مسجدسازی به معماری شیعی درباره مسجدسازی.
قرینهسازیهای معماری شیعی و هزار نماد و سمبل دیگر که بسیاری از مساجد جهان از جمله مسجدالحرام از معماری مساجد ایرانی استفاده کردهاند دیگر از این مساجد رخت بر بسته است تا معماری جدیدی که به بیهویتی میتوان از آن یاد کرد و در عین حال مخالف خوانی با هنر ایرانی - شیعی در این کشورها به بار بنشیند.
از سویی دیگر این روزها مساجدی که در کشورمان ساخته میشود نیز از نظر معماری و طراحی هیچ سنخیتی با معماری اصیل ایرانی و اسلامی ندارند. مکانیابیهای اشتباه در کنار طراحیهای ضعیف و نه در خور جایی برای عبادت، باعث شده است که اکنون معماری مساجد ایرانی آنطور که شایسته فرهنگ و تاریخچه هنری ایران است به بار ننشیند.
آیا میدانید که بر اساس آمار رسمی یکی از مسوولان امور مساجد کشورمان، اکنون با آن که تنها کمتر از 50 هزار مسجد در ایران وجود دارد نیازسنجیها نشان میدهد که باید بیش از 250 هزار مسجد در کشور بنا شود.
خوب با این توصیف حساب کنید اگر هر کدام از این مساجد بخواهد با طرحی متفاوت از دیگری ساخته و پرداخته شوند ما چقدر مساجد مختلف از نظر شکل و ظاهر در کشور خواهیم داشت.
چندی پیش مسجدی در گوشهای از کشورمان ساخته شد که هر گوشه از آن رنگی داشت و شکلی متفاوت. زیرا 100 متر کاشیاش را شخصی وقف کرده بود و 3 کامیون آجرش را هم شخص دیگر و... این روزها با آنکه نهادهای مختلفی در زمینه ساخت مساجد خود را دخیل میدانند، اما انگار هنوز دغدغهای برای داشتن مساجد زیبا و در عین حال جاذب برای نسل جوان وجود ندارد.
مهدی نورعلیشاهی