چند روزی از این مصاحبه نگذشته بود که وزیران و مقامات بلندپایه بیش از 118 کشور جهان در قالب کنفرانس جنبش عدم تعهد در تهران حضور یافتند تا به این مجری آمریکایی به عینه نشان دهند، ایران منزوی نیست و درهای دنیا به روی ایران باز است.
کنفرانس جنبش غیرمتعهدها در تهران در موقعیت حساسی برای ایران برگزار شد، از آن نظر که غرب پس از نشست 2 هفته قبل ژنو سعی کرده با تعیین ضربالاجل برای پاسخگویی ایران به بسته پیشنهادی 1+5 به زعم خود توپ را در زمین ایران قرار دهد و این ضربالاجل به ادعای رسانههای غرب امروز پایان مییابد.
اما واکنشهای چند روز اخیر در تهران بحث ضربالاجل را حتی برای خود آمریکاییها خیلی زود کمرنگ کرد؛ به طوری که سخنگوی وزارت خارجه این کشور دیروز تاکید کرد، اصولا بحثی درباره ضربالاجل مطرح نشده بود.
دیپلماتهای اروپایی نیز از عقبنشینی غرب در قبال تعیین ضربالاجل سخن گفتند؛ این در حالی است که رایس، وزیر خارجه آمریکا پیش از این تهدید کرده بود، اگر ایران طی 2 هفته به بسته پیشنهادی 1+5 پاسخ ندهد، با تحریمهای جدید روبهرو خواهد شد.
نخستین واکنش از جانب رهبر انقلاب مطرح شد. ایشان چهارشنبه گذشته در دیدار مسوولان نظام با تاکید بر ایستادگی ایران بر حقوق حقه خود تاکید کردند، یک قدم عقبنشینی در برابر مستکبران منجر به یک قدم پیشروی آنان خواهد شد و این تصور که عقبنشینی و عدول از مواضع و حرفهای صحیح، باعث تغییر سیاست استکبار خواهد شد، تصوری کاملا غلط و بیاساس است.
این سخنان رهبری که بازتاب گستردهای نیز در رسانههای جهان داشت، برای قدرتهای سلطهگر روشن کرد که با تهدید و ارعاب و تعیین ضربالاجل نمیتوانند ایران را به چشمپوشی از حقوق خود وادار کنند.
دومین اتفاقی که عقبه حرکت دیپلماسی هستهای کشور را بیش از گذشته محکم کرد، حمایت 118 کشور عضو جنبش عدم تعهد از حقوق هستهای ایران بود که در قالب بیانیه تهران نمود یافت.
در بیانیه پایانی نشست، 118 کشور عضو که 60 درصد اعضای سازمان ملل را تشکیل میدهند ضمن حمایت از بهرهگیری ایران از فناوری چرخه سوخت هستهای، تنها راهحل موضوع هستهای ایران را پیگیری مذاکرات محتوایی بدون هیچ گونه پیششرط اعلام کردند.
اولین اثر این رقم بالای اعلام حمایت از برنامه هستهای ایران که در اجلاس وزرای خارجه کشورهای غیرمتعهد در کوالالامپور، دو اجلاس ترونیکا (نمایندگان نم) در وین و اجلاس سران در هاوانا نیز سابقه داشته زدودن این القاب غلط است که جامعه بینالمللی مخالف فعالیتهای صلحآمیز هستهای ایران است. دومین اثر آن نیز توجه دادن به طرفهای مذاکره است که در مقابل ایران منطقی، سازنده و واقعبینانه حرکت کنند.
پشتیبانی قاطع داخلی از رویکرد هستهای کشور و حمایت کشورهای مستقل جهان از حقوق هستهای ایران، هماکنون موضع کشورمان را در ادامه مذاکرات با کشورهای 1+5 در جایگاهی برتر قرار داده به نحوی که میتواند برای همیشه جایگاه ایران را در راس هرم کشورهای دارای توانمندی هستهای تثبیت کند.
عباس محمدنژاد