مرد‌چاله‌ها

در برابر فشار درونی به داخل تکیه داده بودند. بام تا اندازه‌ای نازک‌تر بود و صرفا آن‌قدر وزن داشت که فشار را تاب بیاورد. هم دیوارها و هم بام با غبار مریخ ترکیب شده بودند.

سیستم گرمایشی هنوز کار می‌کرد و سیستم نوردهی هم همین‌طور: رشته‌هایی شبکه‌شبکه در سقف که به رنگ قرمز آجری می‌درخشید. پایگاه همیشه 10 درجه بیش‌ازحد گرم بود. تقریبا تا یک هفته کلیدهای خاموش و روشن را پیدا نکردیم: پشت پنل‌هایی قفل‌دار بودند. سیستم تهویه بادهایی توفانی را به داخل پایگاه می‌وزاند تا آن‌که ما فن‌ها را از کار انداختیم.

با همان‌چه پشت سر گذاشته بودند و رفته بودند چیزهای بسیاری را درباره‌شان فهمیدیم. آنها به‌حتم از دنیایی کوچک‌تر از زمین آمده بودند و در مداری نزدیک به دور یک ستاره‌ی کوتوله‌ سرخ می‌چرخیدند. این امر که نسبتا به خورشیدش نزدیک بوده تا کمابیش گرم باشد سیاره را بالاجبار در وضعیتی قرار داده که جزرومدهایش چرخش آن را ثابت کرده و یک سمت سیاره را همواره رو به ستاره نگه داشته است.

2 بیگانه‌ها می‌بایست در سمت رو به ‌خورشید تکامل یافته باشند، در روز همواره سرخ، با بادهایی که پیوسته صفیرکشان از مرز شب می‌وزیدند.
1 - جان فریمن دایسون، اخترشناسی که‌ به ‌سبب مطالعاتش در باب تمدن‌های فرازمینی شهرت دارد.

2- نویسنده در این‌جا اشاره به این مطلب دارد که نیروهای کشندی یا جزرومدی سیاره‌- ستاره یا سیاره‌- قمر در نهایت مثل ترمزی برای چرخش وضعی جرم کوچک‌تر عمل خواهد کرد و مدت‌زمان چرخش جسم کوچک‌تر را به دور خود هم‌اندازه‌ مدت‌زمان چرخش‌اش به دور جسم بزرگ‌تر خواهد کرد و نتیجتاً همواره یک روی جسم کوچک‌تر به طرف جرم بزرگ‌تر خواهد بود؛ نظیر وضعیتی که ماه با زمین دارد.

نویسنده :لَری‌نیوِن‌
مترجم : حسین شهرابی‌