ویژگی منبرهای فلسفی

1- طرح و بیان مسائل ضروری اخلاقی و تربیتی با بهره گیری از آیات قرآن ، احادیث معصومین (ع )، روان شناسی و علوم روز.

2- طرح و بیان مسائل ضروری اجتماعی ، اقتصادی و احیانا سیاسی.

3- رعایت وحدت بین نیروهای خودی و دوری از غیرخودی ها.

4- پیراستن منبر از بیان مطالب خرافه و نامقبول

5- مبارزه با عوام زدگی و مردم فریبی

6- انتقاد از انحرافات اخلاقی ، اجتماعی و تربیتی جامعه با توجه به مشاهدات و نمونه های آماری.

7-  انتقاد بی پروا و شدید از برنامه های دولت و دولتمردان طاغوت.

8- مخالفت با غرب زدگی و ترویج فرهنگ بیگانه.

9- دفاع از کیان روحانیت و تبعیت از خط مرجعیت.

10- ژرف اندیشی و تحلیل دقیق و عمیق مسائل با توجه به اوضاع زمان.

سخنرانی مرحوم فلسفی معمولا بر اساس آسیب شناسی وسیع و دقیق مسائل مهم جامعه بود که گاه به تنهایی و گاه با کمک دوستان به آن دست می یازید. وی قبل از خطابه به مطالعه عمیق و گسترده پیرامون موضوع سخنرانی می پرداخت و با روشی نو و زیبا آن را به شنوندگان حاضر در جلسه ارائه می کرد. از جمله مواردی که مرحوم فلسفی عنایت ویژه ای به آن داشتند، مسائل جوانان و بزرگسالان و تربیت و اخلاق آنان بود و این موضوع را همواره محور سخنرانی های خود قرار می داد. وی در این آسیب شناسی به این نتیجه رسیده بود که جوان از یک سو دارای روحی لطیف و تاثیرپذیر است و از سویی دیگر همین افراد، آینده سازان کشور اسلامی و هماهنگ کننده امور جامعه می باشند، بنابراین این موضوع را محور بحث های خود قرار می داد. پدران و بزرگسالان نیز که وظیفه حساس و تاثیرگذاری در امر تربیت دارند، از محورهای جلسات سخنرانی های ایشان بود. دلیل این سخن ، اختصاص دادن 4جلد کتاب درباره جوانان و بزرگسالان و سخنرانی های مختلف ایشان در طول عمر با برکتش می باشد.

فلسفی یار و همراه امام

حجت الاسلام فلسفی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار امام خمینی (ره ) حضوری فعال داشت و به عنوان سربازی فداکار در مجالس وعظ و منبر انجام وظیفه می کرد. او خود را مرید امام می دانست و همواره در خط امام بود. آقای فلسفی با شناخت دقیق و عمیقی که از عمل کرد احزاب و گروه های سیاسی مانند ملی گراها، توده ای ها، لیبرال ها و سلطنت طلب ها داشت ، در سخنرانی های خود ماهیت آنان و وابستگی و خودفروختگی شان به قدرت های سلطه گر خارجی را برای مردم روشن می کرد و ادعاهای دروغین آنها را برملا می ساخت و این امر موجب می شد تا این گروه ها پایگاه مردمی خود را از دست بدهند و مردم به آنان به عنوان عناصر پلید و نفرت آور نگاه کنند. از این رو در سال های نخست پس از انقلاب اسلامی مورد حملات شدید و هماهنگ این گروه ها قرار گرفت . اما از آنجایی که امام (ره ) و امت مسلمان ، حجت الاسلام فلسفی را با آن سابقه بسیار درخشان مبارزاتی خوب می شناختند و از طرفی با اهداف و ماهیت گروه های سیاسی کاملا آشنا بودند، ضربه واقعی را خود گروه ها ی مهاجم متحمل شدند که برای آنان بسیار سنگین آمد.