سرمایه‌های یزدیِ دور از یزد؛ فراخوانی برای آینده‌سازی استان

به گزارش جام جم آنلاین یزد- یزد؛ سرزمینی که قرن‌ها در دل محدودیت‌های اقلیمی، تمدن، زندگی و پایداری آفریده است، امروز در آستانه تصمیمی سرنوشت‌ساز قرار دارد؛ تصمیمی که می‌تواند مسیر توسعه استان را از حرکت‌های کند و واکنشی، به سوی جهشی هوشمندانه و آینده‌نگرانه تغییر دهد. مسئله امروز یزد، فراتر از کمبود مسکن، خیابان یا زیرساخت‌های شهری است؛ مسئله اصلی، انتخاب یک «الگوی نوین توسعه» است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد اتکای صرف به منابع محدود دولتی، نه‌تنها پاسخگوی نیازهای فزاینده استان نیست، بلکه به تداوم چرخه‌ای فرساینده منجر شده است. در این میان، ظرفیتی بزرگ و مغفول‌مانده می‌تواند موتور محرک توسعه یزد باشد؛ سرمایه‌های یزدیانی که امروز در تهران، سایر استان‌ها و حتی خارج از کشور زندگی می‌کنند، اما پیوند هویتی آنان با زادگاهشان همچنان پابرجاست.

چرا سرمایه‌ها بازنگشته‌اند؟ کارشناسان معتقدند عدم بازگشت این سرمایه‌ها، نه ناشی از بی‌توجهی یزدیان دور از وطن، بلکه حاصل مجموعه‌ای از ضعف‌های ساختاری است. نبود پروژه‌های شفاف و اقتصادی، ابهام در امنیت حقوقی سرمایه، مشخص نبودن محل هزینه‌کرد منابع، فقدان نهادهای مستقل و مورد اعتماد برای هدایت سرمایه و در نهایت، غیبت یک دعوت هویتی و انسانی، از مهم‌ترین دلایل این فاصله عنوان می‌شود.

در سال‌های گذشته، بسیاری از طرح‌های پیشنهادی برای سرمایه‌گذاری، فاقد مطالعات جامع، مدل مالی روشن و تضمین‌های اجرایی بوده‌اند؛ موضوعی که برای سرمایه‌گذار حرفه‌ای، ریسک‌پذیر نیست. همچنین نبود ثبات تصمیم‌گیری و شفافیت مقررات، مانع از شکل‌گیری اعتماد پایدار شده است.

ضرورت بازنگری در مسیر توسعه واقعیت آن است که مسیرهای پیشین حکمرانی توسعه در استان، نتوانسته‌اند از ظرفیت کامل سرمایه‌داران یزدی‌تبار بهره‌برداری کنند. این تجربه، ضرورت اصلاح رویکردها و حرکت به سوی ایده‌های نو را بیش از پیش آشکار می‌سازد؛ ایده‌هایی که با اتکا به توان جوانان متخصص و پیوند آن با تجربه پیشکسوتان، می‌تواند افق تازه‌ای پیش‌روی توسعه یزد بگشاید.

کارشناسان تأکید دارند که سرمایه‌های یزدی نباید صرفاً به حوزه مسکن محدود شوند. زیرساخت‌های شهری، انرژی‌های پاک، گردشگری پایدار، صنایع دانش‌بنیان، حمل‌ونقل هوشمند، بازآفرینی بافت‌های تاریخی، کشاورزی نوین و اقتصاد دیجیتال، از جمله عرصه‌هایی هستند که می‌توانند مقصد این سرمایه‌گذاری‌های هدفمند باشند.

از توسعه واکنشی تا توسعه پیش‌برنده جذب سرمایه یزدیان غیرمقیم، یک اقدام مقطعی نیست؛ بلکه یک سیاست بلندمدت و تمدنی به‌شمار می‌رود. تحقق این هدف، مستلزم بازسازی رابطه اعتماد میان سرمایه و سرزمین است؛ رابطه‌ای که در آن، سود اقتصادی با حس تعلق و مسئولیت تاریخی پیوند می‌خورد.

در همین راستا، پیشنهادهایی همچون ایجاد شبکه ارتباطی دائمی با یزدیان توانمند، طراحی پروژه‌های شفاف و دارای توجیه اقتصادی، تضمین‌های حقوقی، تشکیل نهاد راهبر مستقل و جوان‌گرا و بهره‌گیری هم‌زمان از توان جوانان و تجربه بزرگان، به‌عنوان چارچوبی برای احیای اعتماد مطرح می‌شود.

بازگشت سرمایه؛ بازگشت هویت بازگشت سرمایه‌های یزدی، تنها به معنای ورود منابع مالی نیست؛ بلکه بازگشت ریشه‌ها و احیای پیوند میان فرزندان این سرزمین و خاک مادری است. یزد، اگر بتواند دوباره به خانه امن سرمایه فرزندانش تبدیل شود، خواهد توانست مسیر توسعه‌ای پایدار، مستقل و آینده‌ساز را طی کند.

به باور تحلیلگران، امروز بیش از هر زمان دیگری، شجاعت در تصمیم‌گیری، نوگرایی مدیریتی و اعتمادسازی نهادی، کلید عبور یزد از این مقطع تاریخی است؛ مسیری که با بازشناسی سرمایه‌های انسانی و مالی یزدیان دور از یزد آغاز می‌شود و می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای این استان رقم بزند.