در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در جبهه ها ، فریاد «آتش بس» از هر سو به گوش می رسید. پس از چهار سال فرانسوی ها و بریتانیایی ها می توانستند در چهره آلمانی ها نگاه کنند ، بی آنکه دست به اسلحه شوند.
جنگی که 8 میلیون کشته و 6 میلیون معلول در جبهه ها برجای گذاشته بود. بازماندگان این جنگ خونین می خواستند به خود تلقین کنند جنگی که خاتمه می پذیرد ، آخرین جنگ تاریخ خواهد بود.
علی رغم ورود دیرهنگام ایالات متحده به جنگ ، حضور 4 میلیون سرباز آمریکایی که به کمک ارتش های فرانسه و بریتانیا آمده بودند ، آلمان را با واقعیت تلخ شکست مواجه ساخت.
او امیدوار بود پرنس ماکس دوباد بتواند با شرایط مناسبی پیمان صلح متفقین را امضا کند. اما پرنس ماکس دوباد فرد مناسبی برای این دوران پرآشوب نبود.
درپی استعفای لودندروف و ضعف قدرت مرکزی ، آلمان دچار هرج و مرج و جنگ داخلی شد.
در روز 7 نوامبر ، کورت ایسنر ، یک سوسیالیست انقلابی در شهر مونیخ پادشاه باویر را برکنار کرده و یک شورای کارگری را مستقر کرد. باویر تهدید کرد از امپراتوری آلمان جدا می شود!.
پرنس ماکس دوباد به امپراتور ویلهلم دوم که در کاخ سلطنتی (سپا) بود تلفن زده و می گوید: «برای نجات آلمان از جنگ داخلی ، کناره گیری شما از سلطنت ضرورت دارد».
ماتیاس ارزبرگر ، یک غیرنظامی وظیفه دشوار مذاکرات در مورد تسلیم را عهده دار می شود.
جنگی که علاوه بر میلیون ها قربانی موجب تغییرات مهم ژئوپلیتیک در اروپا شد و 4 امپراتوری بزرگ آن دوره اروپا: روسیه ، عثمانی ، اتریش و آلمان ، فروپاشیدند و رژیم آنها به جمهوری تغییر پیدا کرد.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد