روزنامه ... روزنامه... آخرین خبر!

محمدرضا برازجانی-خبرنگار

روزگاری که وقایع مملکتی فقط از رادیو پخش می شد تنها یک رسانه بود که پا به پای آن در میدان رقابت خود را یارای تنه به تنه زدن با رادیو می دید و آن روزنامه بود. نشریه و مطبوعه ای که بعضا در قطع بزرگ و سیاه و سفید چاپ می شد و تا از مرکز کشور به شهری مثل بوشهر برسد 2روزی را در سفر بود اما با این حال باز هم برای حرفه ای ها حکم روزنامه گرمه را داشت چنان با حرص و ولع آن را می خواندند و به سمع و نظر دور و بری های خود می رساندند گویی گوینده خبر رادیو هستند.

 اما این همه حس نوستالژیک با بروز و ظهور رسانه های برخط دیگر به خاطره ها پیوسته. نه از دکه های بی شماری که گوشه و کنار شهر جاخوش کرده و زیر مملویی از نشریات جورواجور و رنگارنگ ناپیدا بودند و فقط دریچه برای داد و ستد پول و روزنامه و یا مجله نمایان بود خبری هست و نه از ازدحام جمعیت مشتاق روزنامه های و مجلات ورزشی و یا حتی داوطلبان کنکور. حالا گسترش و توسعه انواع و اقسام کانال های های خبری و تحلیلی در کنار پایگاه های رسمی و غیر رسمی در شبکه های اجتماعی چنان گلوی رسانه های های کاغذی را گرفته که از آن همه روزنامه و مجله تنها تعدادی محدود هنوز در حال نفس کشیدن هستند و هنوز به پیشخوان دکه ها و کیوسک های فروش نشریات رنگ و لعابی از جنس دهه 60یا 70 را داده اند.

از آن روزگار زمان زیادی می‌گذرد؛ روزگار کاغذهایی که با نوشته‌های ریز و درشت جماعتی را با خود همراه می‌کردند و مرور هر کدامشان مرور تاریخ مردم آن زمانه است؛ کاغذهای اطلاعات و خبری که به نام روزنامه شهره شد.  در این میان فروشندگان نشریات و در واقع کیوسک داران نقش تاثیر گذاری در روشن نگه داشتن این چراغ داشتند و دارند.

شاید اگر نبود حضور و فعالیت دلسوزانه آنها، تا خروجی و محصول کار سخت و طاقت فرسای تحریریه و کادر روزنامه ها و نشریات را به دست مخاطبان برسانند اکنون می بایست در موزه ها و آرشیوهای خانگی دنبال بریده یا صفحه ای از مطبوعات می گشتیم.

«علی آرامی باغملایی» یکی از قدیمی ها و استخوان خردکرده های فروش مطبوعات است که در دکه دنج ولی پر از روزنامه و مجله اش در گوشه ای از محله باغ زهرا یا همان سه راهی بازرگانی بوشهر پای ثابت و پاتوق بوشهری های علاقمند و خواننده مطبوعات است. در بین خیل زیاد مراجعان و مشتریانش از همه طیف دیده می شود. از«احمد رزمی» فوتبالیست قدیمی و پیشکسوت باشگاه شاهین بوشهر، «نادر اقدام» پیشکسوت ایرانجوان بوشهر و «حیدر عبدالله زاده» مربی کهنه کار فوتبال گرفته تا چهره های متعدد فرهنگی، هنری و سیاسی و شهروندان خونگرم بوشهر.

حالا این بازمانده از روزگار شیرین مطبوعاتی ها شده مایه دلگرمی ما روزنامه چی ها و خبرنگارانی که نه برای تامین معاش گذرمان به این وادی پرریسک و استرس زای رسانه افتاده بلکه تنها یک عشق ژنتیکی و ابدی نمک گیرمان کرده.