تکرار روسیاهی بوئینگ

این گزارش اولیه همچنین جزئیاتی از گفت‌وگوی خلبانان درباره کلیدهای سوخت ارائه می‌دهد که نشان‌دهنده سردرگمی خلبان در لحظات پیش از سقوط است.  

مرگ با کلیدهای خاموش!  
پرواز شماره AI۱۷۱ ایر ایندیا که عازم لندن بود، ماه گذشته درشهر احمدآباد هند اندکی پس ازبرخاستن ازباند، در منطقه‌ای مسکونی و پرجمعیت سقوط کرد. این حادثه که مرگبارترین سانحه هوایی هند در نزدیک به سه دهه اخیر محسوب می‌شود، جان ۲۴۱نفر از۲۴۲سرنشین هواپیما و۱۹نفر دیگر روی زمین راگرفت. گزارش اولیه اداره تحقیقات سوانح هوایی هند نشان می‌دهد لحظاتی پس از برخاستن، هردوکلید کنترل سوخت درکابین خلبان که وظیفه تنظیم جریان سوخت به موتورها را برعهده دارند،به حالت«قطع»تغییر وضعیت داده بودند. تغییروضعیت این کلیدهاتقریبا بلافاصله موتورها را خاموش می‌کند. 
   
پیام اضطراری 
براساس اطلاعات به‌دست ‌آمده از جعبه‌های سیاه هواپیما، شامل ضبط‌کننده داده‌های پرواز و ضبط‌کننده صدای کابین خلبان، گزارش شده است که در ضبط صدای کابین، یکی از خلبانان از دیگری می‌پرسد: «چرا جریان سوخت را قطع کردی؟» و خلبان دیگر پاسخ می‌دهد: «من این کار را نکردم.» چند ثانیه پس از این گفت‌وگو، هواپیما شروع به از دست دادن ارتفاع کرد وپیام اضطراری از کابین خلبان به برج مراقبت ارسال شد؛ درست پیش ازآن‌که هواپیما به زمین برخوردکند. گزارش‌ها حاکی از آن است که کلیدهای سوخت ابتدا یکی پس از دیگری به حالت قطع تغییر کرده و سپس دوباره به حالت فعال بازگردانده شده‌اند. یکی از موتورها موفق به راه‌اندازی مجدد شد اما این اقدام نتوانست از کاهش سرعت و سقوط هواپیما جلوگیری کند. گزارش مشخص نکرده کدام اظهارات متعلق به کاپیتان پرواز و کدام متعلق به کمک‌خلبان بوده و همچنین مشخص نیست کدام خلبان پیام اضطراری را ارسال کرده است. 
   
چه کسی موتور را خاموش کرد؟  
این گزارش اولیه توضیح نداده است که چگونه کلیدهای سوخت به حالت قطع تغییر وضعیت داده‌اند. این کلیدها مجهز به مکانیزم‌های ایمنی از جمله قفل مکانیکی هستندتا ازحرکت تصادفی آنها جلوگیری شود.این کلیدهامعمولا برای خاموش کردن موتورها پس از رسیدن هواپیما به دروازه فرودگاه یا در شرایط اضطراری خاص، مانند آتش‌سوزی موتور استفاده می‌شوند. گزارش هیچ نشانه‌ای ازوجود شرایط اضطراری که نیاز به قطع جریان سوخت موتورها داشته باشد را نشان نداده است.جان کاکس،کارشناس ایمنی هوانوردی ایالات متحده به رویترز گفته که امکان حرکت تصادفی کلیدهای سوخت توسط خلبان وجود ندارد:«نمی‌توان آنها رابه‌طور اتفاقی جابه‌جا کرد.اگر به‌دلیل اقدام خلبان جابه‌جا شده باشند،سؤال این است که چرا؟» 
   
رسوایی تازه بوئینگ  
این گزارش هیچ توصیه‌ای برای اقدام علیه شرکت بوئینگ، سازنده هواپیمای ۸-۷۸۷ دریم‌لاینر یا جنرال الکتریک سازنده موتورها نکرده است. هواپیمای بوئینگ ۸-۷۸۷ دریم‌لاینر که دراین سانحه دخیل بود، پس از بلند شدن از فرودگاه احمدآباد، به‌سرعت ارتفاع خود را از دست داد و به یک خوابگاه پزشکی برخورد کرد که در آن دانشجویان پزشکی در حال صرف ناهار بودند. این برخورد منجر به انفجاری عظیم شد و خسارات گسترده‌ای به‌بار آورد. کاپیتان پرواز (سومیت سابهروال)  با بیش از ۱۵۶۳۸ ساعت تجربه پرواز و کمک‌خلبان، کلایو کوندر با ۳۴۰۳ ساعت تجربه پرواز، هر دو از خلبانان باتجربه‌ای بودند که طبق گزارش، دوره استراحت کافی پیش از پرواز داشتند. با این حال، گزارش اولیه هیچ اطلاعاتی درباره این‌که آیا خطای انسانی عاملی در این سانحه بوده ارائه نمی‌دهد اما گفت‌وگوی ضبط ‌شده در کابین خلبان نشان‌دهنده سردرگمی در لحظات حساس پیش از سقوط است.  

از گور برخاسته 
این سانحه که مرگبارترین سانحه هوایی جهان در یک دهه اخیر محسوب می‌شود، توجه جهانی را به خود جلب کرده است. گزارش اولیه- که طبق استانداردهای بین‌المللی باید ظرف ۳۰روز پس از سانحه منتشر شود- تنها به ارائه اطلاعات اولیه بسنده کرده و تحلیل جامعی ارائه نمی‌دهد. انتظار می‌رود گزارش نهایی ظرف یک‌سال آینده منتشر شود و جزئیات بیشتری درباره علل دقیق این فاجعه روشن کند. 
تنها بازمانده این سانحه، یک شهروند بریتانیایی-هندی به نام ویشواش‌کومار رامش بود که در صندلی ۱۱A نشسته بود. او از طریق یک شکاف در بدنه هواپیما موفق به فرار شد و از این فاجعه جان سالم به در برد. این سانحه نه‌تنها برای خانواده‌های قربانیان بلکه برای صنعت هوانوردی هند و جهان، پرسش‌های بسیاری را در خصوص ایمنی پرواز و پروتکل‌های عملیاتی خلبانان مطرح کرده است.