فرصتی برای روایت‌های ناب در زمانی محدود

در جهانی که سرعت انتقال پیام به‌عنوان یک اصل اساسی در ارتباطات مدرن شناخته می‌شود، اهمیت فیلم‌های کوتاه بیش از هر زمان دیگری نمایان است.
بهرام عظیمی، که بیشتر با ساخت انیمیشن شناخته می‌شود و افزون بر آن دستی در نویسندگی، کارگردانی، اجرای برنامه‌های تلویزیونی و حتی بازیگری هم دارد، یکی از چهره‌هایی است که تجربه داوری و همراهی با «جشنواره فیلم ۱۰۰» را از نخستین دوره‌های آن در کارنامه خود دارد.

عظیمی با اشاره به تجربه‌های شخصی خود در داوری جشنواره فیلم ۱۰۰ گفت: «جشنواره فیلم ۱۰۰ و ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای سال‌هاست که در کشور ما راه افتاده. در همان نخستین دوره، خود من داور بودم. این حرکت زمانی آغاز شد که تماشاگران عادت داشتند فیلم‌های بلندتر، حتی فیلم‌های کوتاه چنددقیقه‌ای مانند ۵ یا ۱۰دقیقه‌ای ببینند. در آن زمان، فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای برای بسیاری از فیلم‌سازان چالش‌برانگیز بود؛ چراکه باید قصه‌ای را در زمان بسیار محدودی روایت می‌کردند.»

وی ادامه داد: «در همان دوره‌ها، با وجود محدودیت زمانی، فیلم‌هایی می‌دیدم که واقعا باورکردنی نبودند؛ آثار جذاب با پیام‌های تأثیرگذار و ضرباهنگ دقیق که در همان مدت کوتاه، حرف‌های بزرگی برای گفتن داشتند. امروز نیز با توجه به گسترش رسانه‌هایی مانند اینستاگرام و تلگرام و میل عمومی به مصرف محتوای کوتاه، ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. برای مثال، مصاحبه‌ای که یک ساعت طول می‌کشد، معمولا بخش‌های یک تا دودقیقه‌ای‌اش بیشتر دیده می‌شود. از همین رو، ساخت فیلم‌های کوتاه نه‌تن‌ها هنری دشوار، بلکه ضرورتی رسانه‌ای است.»

عظیمی همچنین درباره موضوعات قابل پرداخت در قالب ۱۰۰ثانیه افزود: «نمی‌توان گفت چه موضوعاتی را می‌توان یا نمی‌توان در ۱۰۰ثانیه بیان کرد؛ هر موضوعی قابلیت پرداخت دارد، به شرطی که راه درست‌گفتنش را بلد باشیم. درواقع، محدودیتی در انتخاب سوژه وجود ندارد. در جشنواره‌های فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای، تنوع موضوعات بسیار بالاست. البته بیشتر فیلم‌سازان سراغ موضوعات اجتماعی می‌روند؛ زیرا این قالب کوتاه برای مطرح‌شدن، تلنگر، بیان یک دغدغه یا القای یک حس عمیق، بسیار مناسب است.»

وی در پاسخ به این پرسش که آیا جشنواره فیلم ۱۰۰ می‌تواند سکوی پرتابی برای فیلم‌سازان جوان باشد، چنین توضیح داد: «این جشنواره بیشتر محلی برای کشف استعداد است تا سکوی پرتاب. شاید ۲۰ سال پیش می‌شد گفت این جشنواره می‌تواند آغازگر مسیر حرفه‌ای یک فیلم‌ساز باشد؛ اما اکنون اوضاع متفاوت است. امروز جوانانی داریم که سال‌هاست فیلم کوتاه می‌سازند، آثار درخشانی هم دارند، اما الزامی نیست که با حضور در یک جشنواره به سینمای بلند راه‌یابند. البته برخی تهیه‌کنندگان ممکن است با دیدن یک فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای خوب، جذب استعداد کارگردان شوند، ولی این اتفاق به‌ندرت رخ می‌دهد.»

او در ادامه، با اشاره به اهمیت آموزش و گفت‌وگوی رودررو با جوانان علاقه‌مند به فیلم‌سازی، اظهار کرد: «اگر جوانی از من راهنمایی بخواهد، باید بنشینم با او گفتگو کنم. در کارگاه‌های آموزشی که برای گروهی از جوانان برگزار می‌شود، می‌توان مجموعه‌ای از نکات را بیان کرد. اما برای هر فرد، باید متناسب با علایق، دانش قبلی و نگاه شخصی‌اش به فیلم‌سازی، راهکار ارائه داد. این‌که کسی فقط علاقه داشته باشد، کافی نیست. باید دید چه تجربه‌ای دارد، چه چیز‌هایی می‌داند و به چه موضوعاتی علاقه‌مند است. تنها در این صورت است که می‌توان راهنمایی مؤثر و واقعی ارائه کرد.»

لازم به یادآوری است که چهاردهمین جشنواره فیلم ۱۰۰، به همت سازمان سینمایی سوره برگزار می‌شود. این جشنواره فرصتی مغتنم برای فیلم‌سازان جوان است تا آثار خود را تا ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. جشنواره فیلم ۱۰۰ نه‌تن‌ها بستری برای بروز خلاقیت‌های نوین است، بلکه امکانی حرفه‌ای برای حضور در رقابتی جدی و دیده‌شدن در عرصه فیلم‌سازی به‌شمار می‌آید.