برهمین اساس است که سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه کشورمان درجلسه شورای امنیت گفت که آمریکا درحمله رژیم اسرائیل به ضاحیه بیروت همدست است.شاهد این مسأله را بهویژه میتوان پس از سفری که بنیامین نتانیاهو درسوم مرداد به آمریکا داشت ملاحظه کرد. سفری که با سخنرانی او در کنگره و تشویقهای مکرر نمایندگان آمریکایی همراه شد و چند روز پس از آن سفر بود که رژیم صهیونیستی دست به ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران زد. بسیاری از تحلیلگران، جریشدن و تسریع جنایات اسرائیل پس از حضور در آمریکا را نشانه اخذ تضمین نتانیاهو از کنگره و کاخسفید میدانند. اکنون هم کاملا آشکار است که میان مقامهای رژیم صهیونیستی آمریکا نوعی تقسیمکار برای تداوم جنایات در لبنان و غزه وجود داشته و در این تقسیمکار، صهیونیستها بهعنوان «پلیس بد» مسئول انجام اقدامات خرابکارانه و توسل به زور نظامی هستند در حالی که آمریکاییها در نقش «پلیس خوب» وظیفه دعوت به دیپلماسی را برعهده میگیرند.درهمین چهارچوب بود که دقایقی بعد ازجنایت رژیم صهیونیستی در ضاحیه بیروت، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا گفت که مسیر دیپلماسی هنوز در خاورمیانه امکانپذیر است.این درحالی است که مقامهای ارتش رژیم صهیونیستی گفتهاند دستکم ۳۰۰نفر براثرحمله دربیروت جانشان را از دست دادهاند.درروزهای گذشته، بعد ازهرجنایت از سوی رژیم صهیونیستی مقامهای آمریکایی ابتدانقش خودشان رادراقدام رژیم صهیونیستی انکاروسپس ازطرحی برای دیپلماسی وگفتوگو رونمایی کردهاند.ارائه طرح آتشبس ۲۱روزه در لبنان از سوی آمریکا و فرانسه یکی ازمصادیق همین سیاست بوده است. این طرح بلافاصله بعد از ارائه از سوی بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی رد شد؛ اما مقامهای آمریکایی و غربی در گفتوگوهای بینام و نشان با رسانهها تلاش کردند خودشان را حامی مذاکره و رژیم اسرائیل را مقصر شکست مذاکرات معرفی کنند. این الگو در جریان مذاکرات آتشبس غزه هم بارها تکرار شده است؛ طرحی از سوی آمریکا برای آتشبس پیشنهاد میشود، اسرائیل آن را نمیپذیرد و بعد رسانههای غربی به انتشار گزارشهایی درباره جدالها و تنشهای لفظی بین نتانیاهو و بایدن اقدام میکنند. آنچه اما در صحنهای دیگر جدا از این فضاسازیهای رسانهای در جریان است حمایت بیوقفه و بیقید و شرط مالی، تسلیحاتی، سیاسی و دیپلماتیک آمریکا از رژیم اسرائیل در میدان عمل است.برهمین اساس است که بسیاری از تحلیلگران طرحهای به اصطلاح دیپلماتیک آمریکا را که در بستر جنایات رژیم اسرائیل ارائه میشوند، ناشی از نوعی تقسیمکار میان تلآویو_واشنگتن ارزیابی میکنند.