مشکورین یا اهل العراق

وقتی سال گذشته رهبر معظم انقلاب از مهمان‌نوازی عراقی‌ها تشکر کرد، صحبت‌های ایشان در رسانه‌های عراقی و عربی بازتاب‌ زیادی داشت. خبرگزاری رسمی عراق(واع) نیز با انعکاس سخنان رهبرمعظم انقلاب اسلامی نوشت:«حضرت آیت‌ا...خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی ایران از خدمات دولت، مردم و نیروهای امنیتی عراق به‌ دلیل خدماتی که دراربعین امام حسین(ع) در اختیار زائران قرار دادند، تشکر کردند. ایشان فرمودند، ازاستقبال و پذیرایی گرم مردم عراق درروزاربعین تشکر می‌کنم، این‌که در عرض چند روزازبیش از۲۲میلیون زائرپذیرایی ومیزبانی کردندوهرچه داشتند رادراختیار این زائران قراردادند،کار ساده‌ای نیست.» خبرگزاری عراق در ادامه نوشت: «رهبر انقلاب اسلامی ایران افزودند که از برادران و خواهران، مسئولان و نیروهای حشد‌الشعبی و نیروهای پلیس عراق به دلیل این کار ارزشمند صمیمانه تشکر می‌کنم.»
آنها که پیاده‌روی اربعین را تجربه کرده‌اند خوب می‌دانند مردم عراق هرساله مواکب بسیاری را در مسیر راهپیمایی اربعین برپا و با سبک خاص خود از زائران امام حسین(ع) پذیرایی می‌کنند.

مهم نیست یک عراقی چطور زندگی می‌کند و ثروت و دارایی او و خانواده‌اش چقدر است. آنها در ایام اربعین با برپایی مواکب مختلف، هرآنچه دارند بدون هیچ چشمداشتی در راه امام حسین(ع) و برای پذیرایی از زائران نذر می‌کنند. گاهی اقلام پذیرایی یک خانواده آن‌قدر کم است که در یک سینی جا می‌شود، اما همان را با عشق و ارادت به سیدالشهدا تزیین کرده و با احترام به دست مهمانان خسته از راه رسیده می‌دهد.در این میان عده‌ای از خادمان امام حسین(ع) با گذاشتن ظرف پذیرایی شامل مواد غذایی بر سر خود و نشستن روی زمین از زائران درخواست می‌کنند از غذاهای آنان استفاده کنند. آنها با این کار ارادت خود را به امام حسین (ع) نشان می‌دهند.

موکب‌های عراقی در تمام مسیرهای منتهی به کربلا و در تمام سطح شهر به چشم می‌آیند. بسیاری از مردمان شهرها و روستاهای بین راه سال‌هاست با در اختیار گذاشتن منازل خود، پذیرای زائران حسینی هستند و جای خالی امکانات کشورشان را پر می‌کنند. مدیریت اربعین با مردم عراق است، آنها در این روزها تمام خدمات خوراکی و بهداشتی مسافران را پوشش می‌دهند. هزینه‌ این خدمات از پس‌انداز شخصی‌شان تامین می‌شود.عراقی‌ها می‌گویند:سه ماه ازسال را برای خانواده و ۹ماه رابرای زائران کارو پس‌انداز می‌کنند. هزینه‌های این مدت با توجه به تمکن مالی و توانایی پذیرش مهمان توسط میزبان بین دو تا ۲۵ میلیون دینار عراقی‌ متغیر است. نکته‌ مشترک سخنان میزبانان عراقی این‌ است که جواب همه‌ کارهای خیرخواهانه‌ آنها را امام‌حسین (ع) می‌دهد و آنها با این کار برکت را به خانه‌های خود می‌آورند.

مهمان‌نوازی و تکریم زائران در عراق یک اصل مهم است و مهمان هر چقدر از راه دورتری آمده باشد تکریمش با ارزش‌تر و مهم‌تر می‌شود.‌

مردم عراق غالبا انسان‌هایی برون‌گرا هستند. یعنی یک عراقی سعی می‌کند اعتقاد خودش را بیرون بریزد، مودت خودش را نشان دهد و رضایت خودش را عنوان کند. عراقی‌ها معمولا اهل ارتباط و اهل معاشرت هستند.

سال‌هاست موکب‌ها محل تبادل فرهنگ عراقی و ایرانی شده‌اند و مطلعی برای احاطه فرهنگ مخاطب از کشور با ملیت دیگر خود منشأ خیر است. پذیرایی عراقی‌ها از نجف شروع می‌شود. با لبخند از تو استقبال می‌کنند و مقصدت را می‌پرسند، مسجد کوفه، حرم امام علی(ع) یا راه کربلا... .اگر تشنه باشی،به جرعه‌ای آب مهمانت می‌کنندودر جواب محبت‌شان، فقط از تو یک یا حسین می‌خواهند زیرا نیک می‌دانند که اجر پذیرایی از زائر را خود حسین(ع) می‌دهد، حسینی که آرام جان است و روح و روان.

عراقی‌ها، میزبانی را خوب می‌دانند. گویی از کودکی آموزش می‌بینند تاخدمتگزار سیدالشهدا ودوستداران این امام همام باشندو زائران را فارغ از ملیت و رنگ و زبان در آغوش بگیرند.  شکل پذیرایی‌شان‌با ما ایرانی‌ها بسیار متفاوت است و فرق دارد. ایستادن وسط راه و دعوت مردم به خانه، چادر یاساختمان هیات با خواهش و تمناوابرازرضایت ازقبول دعوت شکل پذیرایی مختص آنهاست. اینجا کسی مهمان راپس نمی‌زند.این همان پذیرایی از ته دل است که رهبر معظم انقلاب آن را توفیقی برای عراقی‌ها می‌دانند.

مردمان این نقطه از زمین، برای پذیرایی‌شان هدف ثابت و مشخصی دارند. اینجا زائران را تکریم می‌کنند چون در راهی پا گذاشته‌اند که حرمت دارد. پس احترامت می‌کنند تا خستگی از تن بزدایی و دوباره به راه بیفتی، چون اینجا جای ماندن نیست. اینجا مسیر کربلاست و صدایی که می‌گوید «کربلا منتظر ماست، بیا تا برویم.»

درشهرهای مذهبی عراق و در حرکتی خودجوش فضای لازم برای استراحت میلیون‌ها نفر آماده شده است. این در حالی است که هیچ سازمان و نهادی به خانه‌ها امکانات و تجهیزات نمی‌دهد و تامین تمام مایحتاج بر عهده صاحبخانه است. پخت و پز و پذیرایی، اسکان، حمام و حتی شستن لباس زائران، کارهای معمولی به شمار می‌آید که اعضای خانواده با کمک هم انجام می‌دهند.

یک عراقی خود را مسئول می‌داند تا پس از پذیرایی و استراحت زائران، آنها را راهنمایی کند یا به نزدیک‌ترین نقطه مناسب برای عزیمت به کربلا و زیارت ببرد.عراقی‌ها چیزی فراتر از یک مهمان‌نوازی انجام می‌دهند. آنها با جان و دل، هرچه دارند را برای خدمت به زائران می‌آورند. کسانی این جمله و وصف «خانه عراقی‌ها مثل خانه خود ماست» را درک می‌کنند که حداقل یک‌بار در سفر اربعین مهمان این مردم مهربان شده باشند.