سعید راد درگذشت

به گزارش جام‌جم‌آنلاین، سعید راد که از اواخر سال گذشته، اخبار نگران‌کننده‌ای راجع به سلامت وی منتشر شده بود، دقایقی قبل درحالی‌که تنها ۳ماه تا فوت کردن شمع ۸۰ سالگی‌اش مانده بود، درگذشت.

شهریور سال گذشته سعید راد در منزل و به‌دنبال یک زمین خوردگی، دچار مصدومیت شد و پس از مراجعه به بیمارستان، مورد عمل جراحی قرار گرفت و بعد از یک ماه توانست با واکر راه برود.

پیشتر دختر این هنرمند اعلام کرده بود به دلیل اینکه پروتز مورد استفاده به خوبی در کمر ایشان قرار نگرفته بود، مشکلات بعدی پیش آمد که بعد از مراجعه به بیمارستان، دوباره عمل جراحی شد و مدت هشت هفته فیزیوتراپی مداوم انجام شد، اما متاسفانه علی‌رغم فیزیوتراپی‌ها، دیگر ایشان توانایی راه رفتن پیدا نکرد.

به مرور از اواخر سال گذشته، مشکلات دیگری، چون عفونت ریه و مثانه نیز به مشکلات راه رفتن ایشان اضافه شد و وی تحت یک عمل جراحی ناموفق قرار گرفت. به طوری‌که این هنرمند، حدود ۱۰ماه در بستر بیماری بود، اما طی ۲ ماه اخیر، روند درمان به خوبی پیش نرفت تا اینکه قلمرو هنر ایران، دقایقی قبل، این هنرمند را از دست داد.

راد، بازیگری در سینما را از اوایل دهه ۵۰ و با آثاری، چون فاتحین صحرا و خداحافظ رفیق آغاز کرد. منش لوطی‌وار راد در کنار فیزیک بدن و میمیک خاص چهره، وی را خیلی زود به جوان اول سینمای ایران تبدیل کرد به‌طوری‌که  در فاصله سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، در ۳۴ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت که از مهمترین این کار‌ها می‌توان به کافر، صادق‌کرده، تنگنا و سفر سنگ اشاره کرد.

این بازیگر در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در ۷فیلم ازجمله خط قرمز، برزخی‌ها، دادشاه و عقاب‌ها به ایفای نقش پرداخت، اما تیغ تیز ممیزی شامل این بازیگر شد تا وی برای نزدیک به ۲دهه از سینما به دور باشد.

دوئل در سال ۸۲، بازگشت قدرتمندانه راد به سینمای ایران بود. بازگشتی که با سخت‌پسندی‌های این بازیگر در انتخاب نقش همراه بود. یکی از آثاری که وی در این برهه بازی کرد، نقش تیمسار فلاحی فیلم چ بود که با اقبال خوبی از جانب مخاطبان و منتقدان مواجه شد.

راد در طول دو دهه اخیر، بازی در آثار تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی را نیز تجربه کرد که ازجمله این تولیدات می‌توان به آثاری، چون در چشم باد، سرزمین مادری و ترور خاموش اشاره کرد.

آخرین حضور راد مقابل دوربین، به سریال‌های ارثیه پدری و گیلدخت مربوط است.

صحبت زیبای سعید راد در برنامه همرفیق درباره عشق

بیوگرافی اسطوره سینمای ایران

احمد سعید حق‌پرست راد، با نام هنری سعید راد، (متولد ۴ آبان ۱۳۲۶ در تهران) بازیگر، نویسنده و کارگردان پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است.

او با بازی در نقش‌های ضد قهرمان در فیلم‌های دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی به شهرت رسید و به یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین بازیگران سینمای ایران تبدیل شد.

راد در طول فعالیت هنری خود در بیش از ۵۰ فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی به ایفای نقش پرداخته است.

ازجمله فیلم‌های مشهور او می‌توان به "تخت جمشید" (۱۳۴۶)، "فرنگی‌رفته" (۱۳۴۷)، "قیصر" (۱۳۴۹)، "ناتاشا" (۱۳۵۰)، "مردی به نام خفاش" (۱۳۵۰)، "بلوچ" (۱۳۵۱)، "غزل" (۱۳۵۲)، "ذبیح" (۱۳۵۳)، "مرد هزار چهره" (۱۳۵۴) و "کمال‌الملک" (۱۳۵۶) اشاره کرد.

راد علاوه بر بازیگری، فعالیت‌هایی نیز در زمینه نویسندگی و کارگردانی داشته است.

او فیلمنامه چند فیلم را نوشته و دو فیلم سینمایی به نام‌های "برزخی‌ها" (۱۳۵۴) و "مردی به نام خفاش" (۱۳۵۰) را کارگردانی کرده است.

راد پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ از ایران خارج شد و به فعالیت خود در خارج از کشور ادامه داد.

او در چند فیلم خارجی و همچنین چند سریال تلویزیونی ایرانی که در خارج از کشور ساخته شده بودند، به ایفای نقش پرداخت.

راد در سال ۱۳۷۸ پس از ۲۱ سال دوری از وطن به ایران بازگشت و به فعالیت خود در سینمای ایران ادامه داد.

او در چند فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی ایرانی به ایفای نقش پرداخته است که از جمله آنها می‌توان به "عقاب‌ها" (۱۳۸۰)، "دوئل" (۱۳۸۲)، "سرزمین کهن" (۱۳۸۳-۱۳۸۷) و "دل را در کار دارم" (۱۳۹۸) اشاره کرد.

راد در طول فعالیت هنری خود جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده است.

او از جمله بازیگران محبوب و پرافتخار سینمای ایران است و به عنوان یکی از اسطوره‌های این سینما شناخته می‌شود.

برخی از نکات برجسته زندگی و فعالیت‌های سعید راد:

    متولد ۴ آبان ۱۳۲۶ در تهران

    نام هنری: سعید راد

    بازی در بیش از ۵۰ فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی

    معروفیت با نقش‌های ضد قهرمان

    از جمله فیلم‌های مشهور: تخت جمشید، فرنگی‌رفته، قیصر، ناتاشا، مردی به نام خفاش، بلوچ، غزل، ذبیح، مرد هزار چهره، کمال‌الملک

    نویسندگی فیلمنامه چند فیلم

    کارگردانی دو فیلم سینمایی: برزخی‌ها، مردی به نام خفاش

    مهاجرت از ایران پس از انقلاب

    بازگشت به ایران در سال ۱۳۷۸