نوشابه با طعم بیماری

چیزی که رسانه‌های نیمه‌رسمی آن را با پیشوند «تکان‌دهنده» اطلاع‌رسانی کرده‌اند. در میان گفته‌های این مسئول، داده‌های قابل‌توجهی دیده می‌شود، یکی این‌که به استناد این گفته‌ها در حال حاضر در ایران چهار برابر میانگین عادی دنیا نوشابه مصرف می‌کنیم و  البته این‌که درواقع هرایرانی به طورمتوسط حدود۴۰تا۴۲لیتر نوشابه درسال مصرف می‌کند. اگرچه درگفته‌های رئیس انجمن تغذیه ایران سنجه آماری به دست آمده توضیح داده نشده است، اما شاید با چشم چشم کردن به فضای پیرامون‌مان هم بتوانیم این افزایش مصرف را به شکل محسوسی متوجه شویم. نزدیک‌ترین آمار رسمی و مستند پیرامون سرانه مصرف نوشابه در ایران را باید گزارش فرهنگ رفتار خانوار که ازسوی مرکزملی آمارصورت‌گرفته بدانیم. گزارشی‌که البته درسال۱۳۹۹منتشرشده‌وباتوجه به جامعه آماری گسترده آن (۶۲هزار خانوار از تمامی استان‌های ایران) قابلیت تعمیم بیشتری دارد. دراین گزارش که به تفکیک استان‌ها مصرف نوشابه را بررسی کرده، می‌توان به نظام‌های استدلالی قابل‌توجهی دست یافت. به‌عنوان نمونه این‌که در مقایسه با مصرف سرانه شیر استفاده از نوشابه در بسیاری از استان‌ها بیشتر بوده و این در حالی است که قیمت نوشابه نسبت به قیمت شیر به شکل معناداری کمتر است. این‌که از مضرات مصرف نوشابه بخواهیم بگوییم بدیهی‌تر از آن است که بتواند تاثیرگذار باشد، اما بسیاری معتقدند نوع رفتار سیاست‌گذاران با افزایش مصرف نوشابه باید شبیه سیاست‌گذاری در رابطه با دخانیات باشد. آنهامعتقدند از جمله کار‌هایی که در زمینه مصرف نوشابه بازدارندگی دارد می‌توان به افزایش مالیات‌های مازاد برمصرف نوشابه، افزایش قیمت نوشابه، برچسب‌گذاری و اطلاع‌رسانی از مضراتی که نوشابه دارد اشاره کرد. ازرشد عجیب ابتلا به دیابت درجامعه ایرانی و البته میزان اضافه وزن قابل‌توجه کودکان ایرانی هم می‌توان متوجه افزایش معنادار مصرف نوشابه در جامعه ایرانی شد. این موضوع وقتی مهم است که بدانیم اولین گرفتاری که ما با نوشابه داریم میزان قند وکربوهیدرات بالای آن است. درهر ۲۵۰تا۳۰۰سی‌سی نوشابه (معادل یک لیون) که مصرف می‌کنیم بین۱۳تا۱۵حبه قند گنجانده شده است. یعنی با مصرف نوشابه همراه غذا یک کالری افزوده ناخواسته را دریافت می‌کنیم.