«افق نو»؛ کابوس آمریکا

در این کنفرانس، شخصیت‌های فرهنگی، سیاسی، هنرمندان و سینماگران مستقل از چهار گوشه جهان حضور پیدا می‌کردند و شبکه‌ای ایجاد کرده بودند که خود طالب‌زاده از آن به‌عنوان «جریان اندیشه منتقد سیطره شبکه لابی صهیونیستی بر اروپا و آمریکا» نام می‌برد.

طالب‌زاده که خود، سال‌ها در غرب زندگی کرده بود، می‌دانست یک جریان جدید فکری به‌خصوص پس از انقلاب اسلامی در جهان به‌وجود آمده است که در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی مستقل به تولید ایده‌های جدید و مستقل و ادبیات گسترده در حوزه بازتعریف روابط بین‌المللی، جدا از خواست و تصویرسازی صهیونیست‌ها به فعالیت مشغول است. 

طیف گسترده‌ای از شخصیت‌های علمی، سیاسی و هنری به افق نو دعوت می‌شدند. از شخصیت‌های چپگرایی که به سیاست‌های امپریالیستی معترض بودند گرفته تا آمریکایی‌هایی که سلطه صهیونیست‌ها بر کشور خود را بر نمی‌تابیدند. همچنین شخصیت‌هایی که به‌واسطه تحقیقات خود به دین اسلام گرویده و به مبلغان بین‌المللی و پای ثابت این کنفرانس تبدیل شده بودند. خود طالب‌زاده یک‌بار گفته بود چهره‌هایی که به این کنفرانس دعوت می‌شوند، در دیدگاه‌شان با هم فصل مشترک داشتند و پیش از این از طریق ایمیل با هم در رابطه و تبادل نظر بودند اما همدیگر را پیش از این نمی‌دیدند، این رویداد باعث گردهمایی و تجمع فیزیکی این افراد می‌شد و به این ترتیب شبکه شخصیت‌های مستقل ضدسیاست‌های صهیونیستی در سراسر جهان، با هربار برگزاری افق نو بیشتر و قوی‌تر یارگیری می‌کرد و منسجم‌تر از قبل می‌شد.

اندک‌اندک حضور چهره‌های رسانه‌ای و اندیشمندان جهان در تهران و دیگر شهرهایی که این کنفرانس در آن برگزار می‌شد، در شبکه‌های خبری، روزنامه‌های سراسری و محلی و وبسایت‌ها پررنگ شد و خطر ایجاد یک تشکل رسانه‌ای بازتاب ‌دهنده دیدگاه منتقدان سیاست‌های دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی جدی شد. همین مساله آمریکایی‌ها را به چاره‌اندیشی انداخت.

داخلی‌ها همسو با خارجی‌ها

البته قبل از آمریکایی‌ها، در داخل فشارها بر دست‌اندرکاران افق نو آغاز شده بود. 
علی جنتی وزیر وقت ارشاد و محمدجواد ظریف وزیر وقت خارجه، مخالف برگزاری این کنفرانس بودند و آن را سنگ‌اندازی در مسیر مذاکرات خود با آمریکایی‌ها بر سر پرونده هسته‌ای ایران می‌دانستند.

طالب‌زاده این سنگ‌اندازی داخلی را برنتافت و با همه امکانات سعی کرد، چراغ افق نو را فروزان نگه دارد چرا که به تأثیرگذاری آن و درستی مسیر ایمان داشت. او پس از قطع حمایت‌های دولتی توانست امکانات برگزاری این کنفرانس را از طریق کمک‌های آستان قدس رضوی و نهادهای مذهبی و غیردولتی به دست آورد و برگزاری این کنفرانس در مشهد، اتفاقا پر سر و صداتر و تأثیرگذارتر بود. 

«افق نو» و سختگیری‌های آمریکا

یکی از روزهای خرداد ۱۳۹۸، ساعت ساعت ۶ و ۳۰ دقیقه صبح، مایکل مالوف یکی از مقامات سابق وزارت دفاع آمریکا در ویرجینیا با هجوم مأموران اف‌بی‌آی به خانه‌اش مواجه شد. مأموران آمده بودند به او یادآوری کنند که حضور او در کنفرانس افق نو در مشهد را زیر نظر داشته‌اند و اگر به بیروت برود و در کنفرانس بعدی شرکت کند، گرفتار عواقب ناگواری خواهد شد. همین اتفاق یکی دو ماه بعد برای اسکات ریکارد، کارمند سابق نیروی هوایی و آژانس امنیت ملی آمریکا افتاد. این بار مأموران به او صراحتا هشدار دادند اگر باز هم در این کنفرانس شرکت کند، دستگیر خواهد شد. این اتفاق باز تکرار شد و این بار جی. مایکل اسپرینگمن، دیپلمات سابق وزارت خارجه هشدار جدیدی دریافت کرد.

سندر هیکس، نویسنده و فعال آمریکایی، نامزد انتخابات میاندوره‌ای کنگره در سال ۲۰۱۸ هم موضوع تهدید اف‌بی‌آی را افشا کرد و جالب این بود که تهدیدات به جایی رسید که به شرکت‌کنندگان گفته می‌شد مجازات شرکت در افق نو ۲۰سال زندان است. 

ورنلیا رندال،  اندیشمند آفریقایی ــ آمریکایی نیز توسط پلیس فدرال آمریکا بازجویی شد چرا که در کنفرانس افق نو در تهران شرکت کرده بود. 
پیشتر هم دولت کانادا آنتونی هال، مورخ و استاد دانشگاه را سه سال از دانشگاه اخراج کرد چرا که او به‌صراحت منتقد دولت اسرائیل بود و می‌گفت این رژیم، خوی تجاوزگری دارد.
دلیل آمریکایی‌ها برای سختگیری بر مهمانان افق نو چه بود؟ اول گفته می‌شد این کنفرانس ضد هولوکاست است و این پدیده تاریخی را زیر سؤال برده است پس طالب‌زاده و برگزارکنندگان آن را به یهودستیزی متهم کردند اما وقتی این بحث به‌دلیل بررسی مباحث جاری در کنفرانس که به مسائل روز می‌پرداخت، زیر سؤال رفت، بهانه جدیدی مطرح شد و گفتند که این کنفرانس را شاخه برون‌مرزی سپاه پاسداران حمایت مالی می‌کند.
این بهانه هم مشخص بود که فقط بهانه است. برگزارکنندگان این کنفرانس قبلا هم گفته بودند از طریق اعتاب مقدسه به‌خصوص آستان قدس رضوی، هزینه‌های برگزاری کنفرانس را تأمین می‌کنند. 

سال ۲۰۱۹، آمریکایی‌ها بهانه جدیدی رو کردند و گفتند مونیکا ویت، افسر سابق ضدجاسوسی نیروی هوایی این کشور اطلاعات فوق سری درباره شبکه جاسوسی پنتاگون را به ایران داده است و او نیز سال ۲۰۱۲ برای حضور در کنفرانس هالیوودیسم که بخشی از همایش‌های جشنواره فیلم فجر بود به ایران رفته است. آمریکایی‌ها ادعا کردند این برنامه را سازمان افق نو برگزار کرده است.

طالب‌زاده به این ادعا هم جواب داد و دعوت از این فرد برای حضور در این کنفرانس را رد کرد و گفت آمریکایی‌ها به‌دنبال بهانه‌گیری برای محدود کردن این کنفرانس هستند. اما سرانجام دولت آمریکا شمشیر را از رو بست و ابتدا مرضیه هاشمی، خبرنگار آمریکایی ساکن ایران را هنگام ورود به آمریکا بازداشت کرد و عمده بازجویی‌ها از او درباره کنفرانس افق نو بود. پس از آن در یک زمان کوتاه دولت آمریکا اعلام کرد شش ایرانی از جمله نادر طالب‌زاده و همسرش را که با سپاه ارتباط دارند، تحت تحریم قرار گرفته‌اند.
همچنین «سازمان افق نو» و شرکت نت پیگرد سماوات نیز به عنوان دو مجموعه ایرانی در لیست تحریم‌ها قرار گرفته‌اند.
ادعای خزانه‌داری آمریکا این بود که افق نو و چهار فرد مرتبط با آن در به‌کارگیری و جمع‌آوری اطلاعات از مهمانان خارجی حاضر در این کنفرانس در فهرست تحریم قرار گرفته‌اند، ادعایی که سستی و دروغ بودن آن مشخص بود. 

آمریکایی‌ها از چه چیزی عصبانی بودند؟

وقتی خبر تحریم نادر طالب‌زاده از سوی دولت آمریکا اعلام شد، وی که خود یک شخصیت رسانه‌ای بود و می‌دانست باید به‌سرعت به خبر واکنش نشان دهد، ویدئویی از خود منتشر کرد و هدف اصلی آمریکایی‌ها را از این اقدام‌شان تشریح کرد. طالب‌زاده با خونسردی و اعتماد به‌نفس گفت که آمریکایی‌ها ترسیده‌اند و دلیل خود را برای ترس آمریکایی‌ها اعلام کرد. به اعتقاد او، آمریکایی‌ها از مطرح شدن حرف‌های جدید و بی‌فایده شدن تبلیغات گسترده‌شان می‌ترسیدند.