نسخه‌ای برای درمان بلای عظیم اعتیاد

گویا شبیه قانون بقاى انرژى است؛ از بین نمی‌رود، فقط حالتش عوض مى‌شود. از شکل سنتى حالا رخ صنعتى به خود گرفته و بعضى از گرفتارانش را به شکل ترکیبى هم درگیر خود کرده است. کشورمان ایران هم به‌دلیل همجوارى با بزرگ‌ترین تولیدکننده مواد مخدر دنیا، سال‌ها درگیر مبارزه‌اى بی‌پایان است! متاسفانه دود این سوغات افیونی در چشم برخى هموطنان‌مان هم رفته... در مقابل اقدامات مقابله‌اى بى‌وقفه ادامه دارد که اگر نبود جان‌برکفى و وظیفه‌شناسی ماموران مبارزه با مواد مخدر، معلوم نبود ۱۵ هزار تن مواد مخدر مکشوفه در این ۳۰ سال، چه تعداد انسان دیگر در ایران و دنیا را آلوده مى‌کرد. مواد دردى است که درمان دارد، درمانش اما پیشگیرى است. تن ندادن به آن. ولو یک‌بار! خیلى‌ها فکرش را هم نمى‌کردند یک‌بار تجربه‌اش از سر کنجکاوى یا براى کم نیاوردن جلوى هم‌سن و سالان‌شان، چطور زمین‌شان مى‌زند. شاید تصور می‌کردند اگر زمین خوردند، دوباره و سریع می‌شود سر پا شد، دریغ که این زمین باتلاقى است که بیشتر گرفتار مى‌کند. چاره این درد، یک کلمه است: نه! نتایج تحقیقات مى‌گوید باید نسل نوجوان و جوان را از طریق آگاهی‌بخشی و آموزش ضدضربه کرد و نفرت از مواد را در ضمیر ناخودآگاه‌شان نهادینه ساخت. پدران و مادران اولین یاریگران ستاد مبارزه با مواد مخدر به حساب می‌آیند. بدون فرهنگسازی در خانواده‌ها، طرح مصون‌سازی جامعه در مقابل اعتیاد، ناقص خواهد بود. والدین باید ابتدا آگاهی خودشان در این زمینه را افزایش دهند و سپس با برقراری ارتباط صحیح با فرزندان‌شان، اطلاعات لازم و ضروری و به‌ویژه توانایی «نه گفتن» را به بچه‌های‌شان آموزش دهند. بعد از خانواده‌ها هم مربیان و معلمان شریف، رسانه‌ها و دستگاه‌هاى فرهنگى مسئولیت دارند. دبیرکل ستاد به پشتوانه تجربه‌اش در طرح همیار پلیس، چند سالی است طرح یاریگران زندگى را برای اجتماعی ساختن امر مبارزه با مواد مخدر مطرح کرده؛ طرحی که در آن همه در قبال هم مسئولیم و مى‌توانیم یاریگر هم باشیم در مراقبت و حفظ عزیزان‌مان. با همین رویکرد، نمایشگاه یاریگران زندگی با ارائه آموزش و پیام‌های پیشگیرانه در قالب بازی و سرگرمی به میان مردم رفت. تجربه نخست در تهران با استقبال خوب نوجوانان و جوانان مواجه شد و حالا الگویی برای اجرا در دیگر استان‌ها‌ست. با این طرح ستاد، عموم مردم را شریک ماموریت خطیرش کرده تا هم تأثیر بیشتری بپذیرند و نیز خودشان را ذی‌نفع در این برنامه پیشگیرى بدانند و در تحقق آن ارزش بیشتری قائل باشند. روابط‌عمومى ستاد هم براساس یکى از وظایف خود که همراستا‌سازى ظرفیت ذی‌نفعان و مخاطبان خود با اهداف مجموعه براى نیل به اهداف است، از هر طرح رسانه‌اى و هنرمندانه در این مسیر استقبال مى‌کند.