شمس الاطبا

در سال ۱۳۴۵در شبی یلدایی سومین فرزند خانواده ی حاج فتح اله شمس چشم به جهان هستی گشود مادرش عصمت بنازاده در آغازین ماههای تولدش متوجه شد که این کودک از هوش زیادی برخوردار است و به گفته ی مادر مهربانش تا سه سالگی از شیر مادر تغذیه کرد و به رشد خود ادامه داد.

او وقتی به سن ۶ سالگی رسید قبل از ورود به دبستان در کنارداریوش برادر بزرگتر خود که در پایه اول در یکی از دبستانهای شهر اصفهان تحصیل می کرد به طور خودآموز خواندن و نوشتن را فرا گرفت این کودک باهوش وقتی به پایه پنجم رسید آنقدر توانمندی خود را به اولیای مدرسه ثابت کرده بود که بیشتر وقتها آموزگارش اداره کلاس و حتی مرور دروس را به او می سپرد.

وقتی مژگان به مقاطع تحصیلی راهنمایی و سپس دبیرستان رسید همه دبیران متوجه استعداد درخشان و بهره هوشی بالای وی شدند و به والدینش توصیه و تاکید کردند؛ همانطور که تاکنون مورد حمایت و تشویق خانواده بوده است ؛ حتما به ادامه تحصیل فرزندشان کمک کنند و او را راهی دانشگاه کنند .ایشان در سال ۶۴ پس از اخذ دیپلم تجربی بدون شرکت در کلاسهای کنکور و صرفا با اتکابه تلاش و هوش سرشار خویش در کنکور سراسری شرکت کرده و با کسب رتبه برتر در رشته پزشکی وارد دانشگاه اصفهان شد.

وی با علاقه مندی و پشتکار ستودنی دوره تحصیلی را گذراند و در سال ۷۱ فارغ التحصیل در رشته پزشکی عمومی شد در همان سال در حالیکه متاهل بود و صاحب دو فرزند شده بود ؛ در امتحان دستیاری شرکت کرد و در رشته اطفال دانشگاه شیراز پذیرفته شد و در سال ۷۵ فارغ التحصیل شد.

خانم دکتر مژگان شمس در سالهای ۷۵ تا ۸۹ در شهرهای شیراز و برازجان به صورت درمانی فعالیت نمود سپس از سال ۸۶ تا ۸۹ ریاست بیمارستان مهر برازجان تامین اجتماعی را به عهده گرفت.وی در سال ۸۸ به عنوان مدیر نمونه استانی برگزیده شد.

او که بسیار به پژوهش و مطالعه علاقه و ادامه تحصیل علاقه مندبود در سال ۸۷ در امتحان ورودی گوارش اطفال شرکت کرد و پس از قبولی در سال ۸۹ فوق تخصص گوارش ، کبد و رشد و تغذیه اطفال را در دانشگاه شیراز شروع کردو در سال ۹۱فارغ التحصیل شد و در آزمون بورد تخصصی حائز رتبه ۲ کشوری شد و در این زمان به شهر بوشهر عزیمت کرد تا در دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان خلیج فارس مشغول به فعالیت شود و به درمان بیماران استان و استانهای مجاور بپردازد.

خانم دکتر شمس آنقدر با جدیت و علاقه و دلسوزانه به درمان مراجعین خود می پرداختند که به اذعان برخی بیماران در نتیجه ی تشخیص درست و درمان ایشان بیماران به طور معجزه آسا بهبود پیدا می کردند. به طوری که هر چند شهر شیراز قطب پزشکی جنوب کشور میباشد؛ با این وجودآوازه ی مهارت و دستان شفا بخش خانم دکتر شمس سبب شده بود مراجعینی از استانهای همجوار فارس و خوزستان داشته باشند. خانم دکتر ناجی جان بیماران زیادی بودند.

دکتر شمس بسیار با ایمان و انساندوست بودند و بیماران نیازمند را به رایگان ویزیت و درمان میکردند.ایشان در امور خیریه بسیار فعال بودند از جمله اهدا قطعه زمینی به خیریه المهدی برازجان .هر کس از نزدیک با ایشان تعامل داشت متوجه ایمان قوی ایشان میشد او به همه توصیه میکرد برای داشتن آرامش با خدای مهربان مانوس باشند و به دعا و راز و نیاز با خدا بپردازند و تاکید زیادی روی پرهیز از غیبت .داشتند خانم دکتر در زمینه های هنری، ورزشی و آشپزی هم فعال بودند همچنین دوستدار محیط زیست و حیوانات بودند .

از ویژگیهای بارز ایشان تواضع نجابت و متانت ستودنی ورازداری بود.

ایشان همسر و مادری دلسوز ، فداکار و مهربان بودند و بسیار به پدر و مادر و خانواده احترام می گذاشتند او فرزندان شایسته ای به نامهای مهدیس ، صدف و ناهید را تربیت کردند که آنها نیز رهرو راه مادر هستند و هر سه اهل تحقیق و مطالعه و مشغول به تحصیل در مقاطع عالیه دانشگاهی می باشند.

در کمال تاسف در تاریخ 17دیماه ۱۴۰۲ خانم دکتر آسمانی شدند و شهروندان استان بوشهر پزشکی حاذق و ماهر را از دست دادند که به گفته اساتید برجسته دانشگاه شیراز سالها زمان باید بگذرد تا در رشته فوق تخصص گوارش اطفال کسی به توانمندی مهارت و تجربه دکتر مژگان شمس متولد شود و در خدمت مردم استان بوشهر باشد.

ایشان فردی فرهیخته بودند که مایه فخر و مباهات مردم شریف و جامعه پزشکی استان بوشهر بودند سپاس از تمامی مردم قدر شناس که در تمامی مراسمات قبول زحمت کردند و نشان دادند که چقدر خانم دکتر چهره مردمی  داشتند و در دل مردم جا داشتند.

امید که به همت و خواست مردم شریف استان از طرف مسئولین استان بوشهر به گونه ای شایسته و در خورشان ایشان ، نام و یادشان ارج نهاده شود.

و سپاس از مدیریت محترم علوم پزشکی بوشهر که یکی از سالن های دانشگاه علوم پزشکی را به نام خانم دکتر مژگان شمس نامگذاری کردند.

به یلدا شب طلوع کرد شمس وجودش*

طبابت پیشه اش دستش شفا بخش*

چوتوام گشت تعهد با تخصص

بشد پرآوازه نام و یاد نیکش*

آذر ماه ۱۴۰۲