۷۸ روز در تور سرگردانی

والیبال ایران یکی از بدترین دوران خود را چه از لحاظ ثبات مدیریتی و چه از لحاظ نتیجه‎‌ گیری رده ملی بزرگسالان پشت‌سر می‎ گذارد. ۷۷ روز پیش بهروز عطایی، درست در کوران انتخابی المپیک در برزیل ناگهان به این نتیجه رسید که ماندنش در تیم ملی به‌صلاح نیست. فدراسیون اما بلد نبود که به‌سرعت باید جانشین او را معلوم کند. نتیجه این شد که در مهم‎ترین و حساس‎ترین روزهای پیش‌رو، تیم ملی والیبال ایران همچنان مربی ندارد. همچنان هم امیدی ندارد. فدراسیون والیبال و مدیر قبلی و مدیر فعلی قطعا به این نتیجه رسیده ‎اند که این تیم المپیکی‌بشو نیست. شاید به همین خاطر است که تا این اندازه با آرامش‌خاطر کار می‎کردند و می‎کنند. 
   
خیلی دیر است
حتی اگر همین امروز، همین ساعت و همین لحظه یک نام بزرگ و دهان‌پرکن به‌عنوان سرمربی تیم ملی والیبال انتخاب شود بازهم دیر است، خیلی دیر. دیرشدن‎ها با هم فرق دارد. گاهی اوقات با وجود دیرشدن می‎توان امید بست اما جنس این نوع دیرشدن‎ها که با کلی اهمال همراه است اصلا جای هیچ امیدواری باقی نمی‌گذارد. دیروز سه ‎شنبه ۲۸ آذرماه اعلام شد که پیاتزا، مربی کارنامه‎دار ایتالیایی با فدراسیون توافق کرده است که البته هفته گذشته این خبر را داده بودیم. حالا خبر جدیدتر این است که دستیار او، توتولو خواهد بود. این ایتالیایی و دستیارش فرصت بسیار کمی جهت آماده‌کردن تیم ملی والیبال ایران جهت حضور در رقابت‌های پیش‌رو خواهند داشت. 
   
بدبینی ناتمام
انگار برنامه‏ های تیم‌ملی مدام مرور می‎شود تا بدانیم چه اندازه دیگر باید نسبت به صعود بدبین باشیم و فکر آن را از سرمان بیرون کنیم. لیگ ملت‎های ۲۰۲۴ والیبال خرداد  سال آینده برگزار می‎شود و ایران نیز به روال سال‌های گذشته در این رقابت‌ها شرکت می‎کند. از شرکت در دوره قبل خاطره خوبی که نداریم هیچ، فقط شکست و ناکامی یادمان مانده است و این‌که تیم ملی به هیچ تیمی نه نگفت. شانس والیبال ایران از آنجا بسیار اندک است که فقط پنج سهمیه دیگر باقی‌مانده. امتیازاتی که از لیگ ملت‎ها برای ایران به‌دست می‎آید، تنها راه باقیمانده جهت صعود به المپیکی است که روز به روز بیشتر شبیه رویایی دست‌نیافتنی می‎شود. بدبینی در والیبال ایران ناتمام است. 
   
۱۱ بازی، ۱۰ برد!
جمشید حمیدی، کارشناس والیبال در رابطه با شرایط بد والیبال ایران گفت: سرمربی نداریم، امیدی هم نداریم. برای انتخاب سرمربی تیم ملی بسیار تعلل شد. حالا ما به معجزه نیاز داریم تا از میان آماده‎ترین تیم‌های والیبال جهان یکی از پنج سهمیه باقیمانده برای المپیک را بگیریم. اصلا به نظر شما چنین چیزی می‌شود؟ وی افزود: ما شانس زیادی نداریم. ۱۱ بازی در لیگ ملت‌های والیبال پیش‌روی ماست که از این ۱۱ مسابقه باید حداقل ۱۰ پیروزی به‌دست بیاوریم. فکر می‌کنم این امر غیرممکن است. باید یک معجزه رخ دهد تا بتوانیم به این موفقیت دست پیدا کنیم. بگذارید اصلا این‌گونه بگویم، شاید اگر معجزه هم رخ بدهد، باز نتوانیم به المپیک برسیم. حال والیبال ما خیلی بد است. 
   
۲ ایراد اساسی
با توجه به اوضاع آشفته‌ والیبال ایران نمی‎دانیم پیاتزا را دیگر باید سرمربی تیم ملی بدانیم یا خیر، چون تجارب قبلی حوادث غیرمنتظره‏ای را نشان می‎دهد، همانند آنچه که در روند انتخاب بلنجینی دیدیم و او در نهایت با وجود توافق با فدراسیون والیبال ایران سر از تیم ملی بلغارستان درآورد. اما به‌هرحال فرض بر این است که او سرمربی تیم ملی شده. آنگاه فقط دو وظیفه پیش‌روی اوست: یکی برطرف کردن ضعف‎های فنی و تکنیکی تیم ملی والیبال که هریک از بازیکنان تیم ملی در آن سهیم هستند. یکی هم بازسازی شرایط اسفبار تیم ملی از لحاظ روانی و روحی. والیبال ایران شرایط حاد روحی و روانی را به‌خصوص در انتخابی المپیک نشان داد و هیچ چیز بدتر از این نیست، حتی بدتر از ضعف فنی. پیاتزا از پس همه آنها برمی‎آید؟ او بعد از ۷۷ روز سرگردانی والیبال ایران آمده است. پیاتزا باید چیزی فراتر از معجزه باشد.