برای بررسی عملی کیفیت سوخت پیشنهادی ، یکی از مینی بوس های پژوهشگاه صنعت نفت مورد استفاده قرار گرفت . پس از تمیز کردن باک آن ، حدود 100 لیتر گازوئیل حرارتی که در این طرح تحقیقاتی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و در واحد ارزیابی نفت خام تهیه شد به عنوان سوخت داخل باک مینی بوس ریخته شد. با مصرف این گازوئیل در ماموریت های درون شهری و بین جاده ای که از نظر زمانی حدود 10 روز به طول انجامید، عوامل کیفی و کمی در مقایسه با گازوئیل تجارتی فعلی مورد بررسی قرار گرفت. مینی بوس در هوای سرد صبح زمستان با اولین استارت روشن شده و کارکرد موتور در حین حرکت از گازوئیل فعلی بود. سوخت گازوئیل تجارتی فعلی ، به علت داشتن 1.78 درصد وزنی موم ، نقطه ریزش نسبتا بالایی دارد. به طوری که در ساعات اولیه در فصل زمستان مخصوصا در جاده های مناطق سردسیر، باعث بسته شدن و عدم سیالیت آن در باک و مسیر ورودی به موتور می شود.
برای رفع این مشکل رانندگان اتوبوس و وسایل نقلیه سنگین ، با گرفتن شعله در زیر باک سوخت ، آن را روان می کنند یا برای این که نقطه ریزش آن کمتر شود به ازای هر 100 لیتر گازوئیل ، 7 لیتر نفت سفید به آن اضافه می کنند. در گازوئیل جدید به دلیل ناچیز بودن مقدار موم ، نقطه ریزش کاهش یافته و این مشکل برطرف خواهد شد. این در حالی است که در صورت استفاده از این سوخت ، شتاب حرکت نیز افزایش خواهد یافت ، در نتیجه با مصرف این سوخت ، گازهای خروجی از اگزوز نسبت به گازوئیل تجارتی فعلی آلودگی زیست محیطی کمتری را ایجاد خواهد کرد.به گفته طلاچی ، با انجام آزمایش های شیمیایی و فیزیکی ، تست عملکرد موتور و آزمایش های موتوری و میدانی مشاهده شد که این نوع گازوئیل نسبت به گازوئیل فعلی از مزایای بهتری برخوردار است و در ترکیب آن پلی آروماتیک های سنگین زیان آور که سبب آلودگی هوا و محیط زیست می شوند کاهش یافته است.
با توجه به آمارهای تولید و مصرف می توان عملیات تولید دو نوع گازوئیل دیزلی و حرارتی را پس از انجام بررسی های لازم در تمام یا برخی از پالایشگاه های کشور به مرحله اجرا درآورد. با اجرایی شدن نتایج حاصل از این تحقیق ، از یک سو کیفیت سوخت برای موتورهای دیزلی اصلاح و بهبود یافته و دوده های سیاهرنگ خروجی از اگزوز هیدروکربن های آروماتیکی نسوخته مضر کاهش می یابد از سوی دیگر گامهای اولیه برای مدیریت تنظیم و اصلاح ساختار، براساس محل و نوع مصرف برداشته خواهد شد. حذف هیدورکربن های آروماتیک چند حقله ای با کاهش نقطه جوش انتهایی تقطیر، مانع از ایجاد صدای ناهنجار در خروجی اگزوز و در نتیجه کاهش آلودگی صوتی و عملکرد بهتر موتورهای دیزلی می شود. طلاچی در پایان افزود: این طرح بزودی در پالایشگاه های کشور اجرایی می شود.
ویژگی های متفاوت
در این طرح تحقیقاتی نوع جدیدی از گازوئیل مورد بررسی قرار گرفته است که وزن مخصوص آن کمتر یا به عبارتی سبک تر شده است و مقدار گوگرد موجود در آن نیز به نسبت کاهش یافته است. نقطه ریزش این سوخت از منفی 10 درجه سانتی گراد به منفی 20 رسیده است. یعنی این که در فصل زمستان یا مناطقی که دارای آب و هوای سرد هستند از یخ زدگی و بسته شدن مخزن سوخت و مسیرهای انتقال آن در موتورهای دیزلی جلوگیری می شود.
رنگ گازوئیل بررسی شده شفاف تر بوده و باقیمانده کربن در آن از 28 صدم و به 6 صدم درصد وزنی کاهش یافته که از نظر ورود و خروج ذرات جامد معلق از اگزوز تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی هوا دارد و احتراق در موتورهای دیزلی کامل تر صورت می گیرد. ارزش حرارتی خالص این سوخت افزایش یافته است که در نتیجه سبب افزایش بازدهی عمل احتراق در موتورهای درون سوز دیزلی می شود. درجه جوش سوزی گازوئیل جدید به میزان 7 دهم افزایش یافته است و با کاهش هیدروکربن های آروماتیک حذف و ترکیبات سنگین خطرناک کیفیت سوخت نسبت به گازوئیل های دیزلی مورد استفاده افزایش خواهد یافت.
سوخت دیزل همانند خونی است که در حیات صنعت کامیون داری جریان دارد