آهسته دم میگیرد، به ظرافت بازدم را بیرون میفرستد و با سرانگشت سبابه خنکی ماشه را لمس میکند تا تیر را ۱۰متر آنطرفتر به سیبل بنشاند. مثل اولین باری که در خط آتش رقابتهای قهرمانی جهان میایستی و بعد از شصت تیر، میشوی دومین تیراندازی که به فینال میرود... و مثل اولین فینال قهرمانی جهانی که وقتی در ۲۴سالگیات از آن بیرون میآیی، از بلندگوی سالن نام خودت را میشنوی:
«شرمینه چهلامیرانی، دومین مسافر ایرانی تیراندازی المپیک ۲۰۲۴ پاریس!»
صدای آرام و مطمئن شرمینه لابهلای وویسها و پیامهای صوتی که از باکو برای جامجم فرستاده، نویدبخش روزهایی روشن است.
شما از مسابقات تفنگ بادی ده متر باکو، یک نقره میکس (با امیرمحمد نکونام) داشتی و با پنجمی فینالِ انفرادی، صاحب دومین سهمیه تیراندازی ایران برای المپیک ۲۰۲۴ شدی.
وقتی ورزشکاران به مسابقاتی مثل قهرمانی جهان میآیند یعنی پیشبینی آنها در همین سطح است. ما با تمریناتی که داشتیم در انتظار مدال و سهمیه بودیم.
بله. من حدود دو هفته قبل برای اولین بار به مسابقات برونمرزی اعزام شدم؛ المپیک دانشجویان جهان. آنجا هم با رکورد مقدماتی ۴.۶۳۰ به فینال راه پیدا کردم و در رده پنجم قرار گرفتم.
در حال حاضر دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر هستم. البته ایجاد تعادل بین درس و تیراندازی اصلا کار آسانی نیست.
شروع تیراندازی برای من بیشتر تفریحی بود و گاهی در سالن ورزشی تیر میزدم. اما کمکم علاقهام بیشتر و از دو سال پیش جدیتر شد.از ۶ ماه قبل هم رسما عضو تیمملی شدم. تمریناتم تا پیش از ملیپوش شدن با آقای کریمی بود. حالا هم خانم مریم طالبی سرمربی است که با مربیان دیگر خانم نقیلو و آقای شهسواری تیم تفنگ را هدایت میکنند. از همه مربیان خوبی که در این مدت داشتهام، سپاسگزارم.
حاصل لطف خدا و گذشتن از خیلی چیزهایی که دوست داشتم. این شش ماه بیشتر در اردوها گذشت. ارتباطم با دوستان و حتی خانواده هم کم بود. تیراندازی اولویت اول هر کدام از ماست و برای آن خیلی تلاش میکنیم. در کسب این نتيجه خانوادهام خیلی نقش داشته و حمایت کردهاند و البته مربیان دلسوزم. فدراسیون تیراندازی هم با فراهم کردن فرصت حضور در این رقابتها در این مسیر تأثیرگذار بود.
تیراندازی ورزشی گران است. تجهیزات آن از سلاح، ساچمه، فشنگ تا لباس و سایر لوازم را باید به دلار بخریم. وقتی کارم را به صورت جدی شروع کردم، یک تفنگ دست دوم خریدم و با همان هم به باکو آمدم.
برای ادامه، هم به تفنگ و هم به لباس جدید نیاز دارم. برخی تجهیزات تیراندازی مثل لباس، هر شش ماه یک بار میبایست به روز شود. امیدوارم مسئولان در این زمینه ما را همراهی کنند.
اولی که همین رسیدن به پاریس بود و دومی رسیدن به سکوهای المپیک. از این به بعد سکوهای المپیک به تصویرسازیهای من اضافه شده.
سهمیه شرمینه چهلامیرانی در تفنگ ۱۰متر بانوان پانزدهمین سهمیه بانوان تیرانداز ایران در ادوار مختلف المپیک به حساب میآید. قصه حضور بانوان تیراندازی ایران در المپیک ها از ۱۹۹۶ آغاز شد که لیدا فریمان به عنوان نخستین زن تاریخ ورزش ایران پرچمداری کاروان ایران در المپیک را عهدهدار شد. او هم نخستین بانوی تیراندازی ایران در المپیکها بود و هم نخستین بانوی پرچمدار. لیدا فریمان نتوانست از دور مقدماتی صعود کند، درست مثل منیژه کاظمی، نسیم حسنپور و مهلقا جامبزرگ در المپیکهای ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۱۲، اما در همان المپیک لندن، الهه احمدی در تفنگ ۱۰متر بانوان به عنوان نخستین بانوی تیرانداز ایران، به فینال المپیک راه پیدا کرد و ششم شد. الهه احمدی همین موفقیت را در المپیک ۲۰۱۶ هم تکرار کرد تا به عنوان نخستین بانوی تیراندازی ایران در دو المپیک حاضر باشد و دو بار به فینال راه پیدا کند. در المپیک ریو، مهلقا جامبزرگ و در المپیک توکیو، نجمه خدمتی دیگر تیراندازهای بانوی ایران بودند با سابقه دو حضور متوالی در المپیک که حالا باید نام هانیه رستمیان را هم به این فهرست اضافه کرد. این ۱۵سهمیه تاریخ تیراندازی بانوان ایران در ادوار مختلف المپیک را با هم مرور میکنیم:
۱۹۹۶ لیدا فریمان
۲۰۰۰ منیژه کاظمی
۲۰۰۴ نسیم حسنپور
۲۰۱۲ الهه احمدی
۲۰۱۲ مهلقا جامبزرگ
۲۰۱۶ الهه احمدی
۲۰۱۶ مهلقا جامبزرگ
۲۰۱۶ نجمه خدمتی
۲۰۱۶ گلنوش سبقتاللهی
۲۰۲۰ نجمه خدمتی
۲۰۲۰ فاطمه کرمزاده
۲۰۲۰ هانیه رستمیان
۲۰۲۰ آرمینا صادقیان
۲۰۲۴ هانیه رستمیان
۲۰۲۴ شرمینه چهلامیرانی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد