مربیان ایرانی قابلیت بالایی دارند

مومنی مقدم حدود دو هفته پیش با تیم ملی والیبال جوانان بر قله والیبال جهان ایستاد. آرش صادقیانی هم دو روز پیش با تیم‌والیبال زیر ۱۶سال ایران، به قهرمانی در آسیا رسید.

کارخانه که این روزها در کسوت سرپرست در کنار تیم‌ملی مردان ایران است، همچنان تمام قد پشت مربیان ایرانی ایستاده و اعتقاد دارد بهتر از جنس ایرانی وجود ندارد. او در گفت‌و‌گو با جام‌جم شرایط مربیان ایرانی را تشریح و بررسی می‌کند.

آقای کارخانه! سوال همان سوال تکراری است، مربی ایرانی یا مربی خارجی؟
قبل از چیز قهرمانی تیم ملی والیبال جوانان را در مسابقات جهانی تبریک می‌گویم. این افتخار یک نمونه بارز از توانمندی مربیان ایران است و نشانگر این حقیقت که مربیان ایرانی از قابلیت بالایی برخوردارند. اما در مورد سوال شما باید بگویم در رده های نوجوانان و جوانان، عرف بین المللی این است که نقش مربی در موفقیت یک تیم بیشتر از بازیکن است. مربیان ایرانی آنجایی که نقش مربی بیشتر است، بارها این قابلیت را به رخ کشیدند. خود من از آن دست مربیانی هستم که طی این چهل سال اخیر همواره از حقوق مربیان ایرانی دفاع کردم و محکم پای این موضوع ایستادم که به مربی ایرانی اعتماد شود. خوشبختانه الان ورزش ایران در مسیری حرکت می‌کند که این بستر بیش از هر زمان دیگر برای فعالیت مربی ایرانی فراهم شده است. در این شرایط همه باید دست به دست هم بدهیم، کمک کنیم تا مربی ایرانی هم با کمترین فشار و کمبود، بتواند توانایی‌های خودش را به نمایش بگذارد. 

با این حال همیشه با اولین شکست، پیکان انتقاد به سمت مربی ایرانی گرفته می شود.
بله متاسفانه و این اصلا درست نیست. با این حال باید تلاش کرد و عقب‌نشینی نکرد. الان تیم زیر ۱۶سال ما زیر نظر آرش صادقیانی برای حضور در مسابقات جهانی آماده می‌شود. تیم جوانان ما با مومنی مقدم قهرمان جهان شد و تیم بزرگسال هم زیر نظر بهروز عطابی کار می‌کند. سال گذشته در همین مقطع تیم ملی والیبال با بهروز عطایی هفتم شد که یک نتیجه خوب بود. اما امسال کمی بدشانسی آوردیم. هم بازیکنان آسیب‌دیده داشتیم و هم مسابقات هم حکم انتخابی المپیک را داشت و کار را سخت تر کرده بود. ضمن اینکه خودمان هم یک تغییر نسل داشتیم. پس باید کمی صبور تر باشیم. در همین لیگ ملت ها کادر فنی و بازیکنان ما زحمت کشیدند، اما درست در هفته پایانی که می توانستیم با چند برد ارزشمند جایگاه‌مان را در جدول ارتقا بدهیم شما دیدید که سرمربی تیم و ۳ بازیکن کلیدی از همراهی تیم محروم شدند. در چنین شرایطی تیم از نظر روانی کاملا بهم ریخته شد. این درحالی بود که نمودار داشت نشان می داد ما هفته به هفته داشتیم بهتر می‌شدیم. اما در هر صورت این اتفاق افتاد.
 
یعنی معتقدید والیبال ایران با کادر ایرانی می‌تواند بار دیگر افتخار‌آفرین باشد؟ 
صددرصد. والیبال ما راه پیش دارد و راه پس ندارد. ما باید ادامه بدهیم. باید آسیب‌شناسی کنیم. علت ها را پیدا کنیم. به هر صورت ضعف هایی هم وجود داشته، اما قطعا موارد از دید کادر فنی پنهان نمانده. برخی از این ضعف ها با تمرین کردن برطرف می‌شود، برخی ضعف ها هم با تزریق بازیکنان قابل جبران است. نفراتی مثل میلاد عبادی‌پور، اصغر مجرد و صابر کاظمی اگر به بدنه تیم اضافه شوند قطعا شرایط متفاوت خواهد شد. در همین تورنمنت تیم ما اگر ۳ برد دیگر به دست آورده بود الان قصه خیلی فرق می‌کرد. به هر حال قطعا باید تلاش‌مان را بیشتر کنیم. قطعا باید کیفیت کارمان را بالا ببریم. قطعا باید عملکرد فنی مان را بهتر کنیم. قطعا باید منسجم تر باشیم و البته قطعا باید به نظر مردم و دوستداران والیبال هم احترام بگذاریم. این‌که والیبال در بین مردم محبوبیت پیدا کرده و به خانه‌ها رفته اتفاق خوبی است، این‌که تیم ملی والیبال جوانان قهرمان جهان می‌شود هم نشان می‌دهد که ما پشتوانه‌سازی خوبی داشتیم و اینها خودش نوید روزهای خوب است. 
 
فکر می‌کنم شما هم قبول دارید که مربی ایرانی برای موفقیت نیازمند افزایش دانش فنی و ارتقای دانش روز مربیگری است.
واقعیت‌ها را باید بپذیریم. الان کشورها پیشرفت خود را مدیون علم هستند و ما هم اگر در والیبال می‌‌خواهیم هم پای مدعیان قدم‌برداریم باید الگوبرداری کنیم از آنها و ببینیم آنها چه می‌کنند. مربیان ما دانشش را دارند و از ضریب‌هوشی‌بالایی برخوردارند. بازیکنان شایسته‌ای هم داریم اما باید مراودات بیشتری با کشورهای صاحب سبک در ورزش داشته باشیم و بازی های تدارکاتی با کیفیت‌تر و بیشتری را برای بازیکنان در نظر بگیریم. به هر حال ابزار مربی در هر تیم بازیکن است هرچه بازیکن شش‌دانگ‌تر باشد، مربی هم کارایی بیشتری پیدا می‌کند. اینها علت و معلول یکدیگر هستند.

فشار فزآینده روی مربیان ایرانی
من در گذشته خودم سرمربی تیم‌های ملی بودم و بارها شرایط اینچنینی را تجربه کردم که مربی‌ایرانی مقصر ناکامی‌ها قلمداد می‌شد. آن زمان ما تا می‌باختیم همه می‌گفتند اگر مربی خارجی بود این اتفاق نمی‌افتاد. اما وقتی با مربی خارجی می‌بازیم توجیه این است که بازیکنان کم کاری کردند! به هر حال دیواری کوتاه‌تر از دیوار مربی ایرانی وجود ندارد متاسفانه، اما مربیان ایرانی هم باید عادت کنند به این مسائل و تلاش خود را بالا ببرند.