«عباس» افسانه نیست

شهید عباس دوران کاری کرد که اجلاس سران غیرمتعهدها به علت فقدان امنیت در بغداد برگزار نشد و مسئولان عراقی برای سر او جایزه تعیین کردند. رهبر انقلاب سال ۱۳۸۳ در وصف این شهید فرمودند: «ما در سابقه پایگاه هوایی شهید نوژه کسى مثل شهید عباس دوران را داریم که بهخاطر ایمان، جان خودش را آشکار و صریح بر سر یک هدف گذاشت. اگر ماجراى شهید دوران را در کتابها خوانده بودیم یا امروز هر که مىخواند، احتمال مىداد افسانه باشد اما ما آن را با چشم خودمان دیدیم و اگر ندیده بودیم، مىگفتیم افسانه است. اینها شوخى نیست؛ اینها عظمت دارد؛ همت انسانها اینجور است و ما بایستى در هر بخشى همت کنیم.» عبـاس دوران سال ۱۳۴۸ مدرک دیپلم خود را گرفت و سپس وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد. پس از گذراندن دوره مقدماتی در ایران برای ادامه تحصیل و طی دوره تکمیلی به آمریکا رفت. او سال ۱۳۵۲به ایران برگشت و بهعنوان خلبان هواپیمای اف۴ ابتدا در پایگاه یکم شکاری مهرآباد و سپس در پایگاه سوم شکاری همدان مشغول انجام وظیفه شد. پس از آن برای انجام مأموریتهای پروازی به پایگاه ششم شکاری بوشهر منتقل شد. او در ۷ آذر۱۳۵۹ در عملیات «مروارید» حماسهای بزرگ آفرید و به کمک شهید خلبان حسین خلعتبری، پنج فروند ناوچه عراقی را در حوالی اسکله الامیه و البکر منهدم کرد. عباس همچنین در عملیات فتحالمبین بسیار موفق عمل کرد و با فرماندهی گروه پروازی و بهرهگیری از نبوغ هوشمندانه خود توانست کمک بزرگی به پیشرفت عملیات کند. سال۱۳۶۱ و در بحبوحه جنگ، صدام، رئیس رژیم بعثی عراق درصدد میزبانی از اجلاس سران جنبش عدم تعهد در بغداد بود و درپی اعلام رسمی مواضع ایران در مورد ناامنی بغداد برای برگزاری این اجلاس، با تبلیغات گستردهای که از سوی اغلب رسانههای خبری جهان نیز انعکاس داده میشد، بر امنیت شهر بغداد تأکید میکرد و از سوی دیگر بهطور مداوم بیان میکرد هیچ خلبان ایرانی جرأت نزدیک شدن به آسمان بغداد را برای برهم زدن اجلاس ندارد. در چنین شرایط عجیب و غریبی که تلاشهای دیپلماتیک ایران برای تغییر محل اجلاس عدم تعهد به نتیجه مطلوب نرسیده بود برای غلبه بر تبلیغات رژیم صدام، تصمیم به استفاده از نیروی هوایی گرفته شد.اجرای این عملیات مهم بهعهده شش نفر از بهترین خلبانان نیروی هوایی گذاشته شد و فرمانده دسته پروازی این عملیات، خلبان عباس دوران بود. در این عملیات، سه فروند هواپیمای اف۴ برای اجرای مأموریت در نظر گرفته شده بود که دو فروند آن نقش اصلی را بهعهده داشتند و هواپیمای سوم رزرو بود. صبح روز ۳۰تیر۱۳۶۱ خلبانان شجاع کشورمان، توانستند به شبکه دفاعی امنیتی کاملا امن مورد ادعای صدام نفوذ کنند. او پس از نمایش قدرت و مانور بر فراز شهر بغداد و عبور از دیوارهای آتش دشمن به پالایشگاه الدوره حمله و آنجا را بمباران کرد و هنگام بازگشت هواپیمای این فرمانده دلاور مورد اصابت موشک قرار گرفت اما او باز هم ادامه داد. در همین زمان هواپیمای محمود اسکندری که بهشدت آسیبدیده بود با مهارت بالای خلبان از پدافند قوی دشمن گریخت و به پایگاه هوایی نوژه برگشت. از هواپیمای شهید دوران که مورد اصابت چند گلوله ضد هوایی قرار گرفته بود از دم هواپیما تا محل قرار گرفتن اتاقک خلبان یکسره آتش شد.در این هنگام شهید دوران به کمکخلبانش، منصور کاظمیان دستور داد هواپیما را ترک کند و خودش با اینکه میتوانست با استفاده از چتر نجات سالم فرود آید، با صرفنظرکردن از خروج اضطراری، هواپیمای اف۴ سانحه دیدهاش را که در آتش میسوخت، به هتل محل برگزاری اجلاس سران غیرمتعهدها کوبید و مانع برگزاری این اجلاس در عراق شد. عباس دوران بارها گفته بود: اگر هواپیما بال نداشته باشد، خودم بال درمیآورم و بر سر دشمن فرود میآیم و هرگز تن به اسارت نمیدهم. عباس دوران در نامههای مربوط به این مأموریت نوشته بود: ۹۰درصد احتمال برگشت نیست...! و تأکید کرده بود: بعثیها آرزوی اسارت مرا به گور خواهند برد. پس از سالها انتظار در تیر ۱۳۸۱ پیکر پاک شهید عباس دوران به همراه ۵۷۰شهید دیگر به میهن بازگشت و در ۵مرداد همان سال در زادگاهش، شیراز به خاک سپرده شد.