فارغ از نقدهای مربوط به وضعیت بیمارستان حضرت مهدی(عج) که جام‌جم در گزارش مفصلی به آن پرداخت، اساس بازگشایی چنین بیمارستان‌هایی در تهران یک پیام آشکار و البته در تضاد با سیاست‌های کلان دارد. آن هم این‌که هر کس قصد درمان داشته باشد باید چمدان ببندد و راهی پایتخت شود! با نگاهی به گراف‌های رسمی موجود می‌توان متوجه شد عدالتی در پراکندگی بیمارستان‌ها در ایران به چشم نمی‌خورد. همان نامتوازنی که در توزیع پزشکان در سراسر ایران وجود دارد حالا در تعداد تخت‌های بیمارستانی و مراکز درمانی هم به چشم می‌آید. بنا به آمار ۴۰ درصد از پزشکان ایران در تهران حضور دارند و همین موضوع باعث شده بسیاری از شهرهای ایران از دسترسی به پزشکان محروم باشند. پژوهشی که در سال ۹۵ صورت گرفته به پراکندگی بیمارستان‌ها در ایران پرداخته است و نشان می‌دهد فاصله تهران با دیگر شهرها فاصله معناداری است و به نوعی تشویق به درمان در پایتخت دارد. آمار ارائه شده در داده‌نمای امروز را با این پیش‌فرض مهم بخوانید که این آمار رسمی مربوط به سال ۱۳۹۵ است و فقط در پنج‌ماه گذشته دو ابربیمارستان در تهران افتتاح شده که نزدیک به ۲۰۰۰ تخت به تخت‌های بیمارستانی تهران افزوده است.
بیشترین تعداد بیمارستان‌های کشور
اصفهان ۷ درصد
فارس ۷.۴ درصد
تهران ۱۷ درصد
کمترین تعداد بیمارستان‌ها در کشور
خراسان شمالی ۱.۱درصد
چهارمحال و بختیاری ۱ درصد
کهگیلویه و بویراحمد ۰.۹ درصد
