تعاملات انسانی جایگزین ندارد

باوجود این، همه آدم‌ها علاقه چندانی به داشتن حیوانات خانگی ندارند و نگهداری از این حیوانات، برخی ویژگی‌های شخصیتی افراد را بازگو می‌کند. تیپ‌های شخصیتی مختلف رفتارهای متفاوت دارند. هر چند ممکن است برخی افراد به تبعیت از مدهای اجتماعی سراغ نگهداری از حیوانات خانگی بروند تا سری میان سرها درآورند و از قافله عقب نمانند اما این افراد اگر ذاتا علاقه به نگهداری از حیوانات خانگی نداشته باشند، بعد از مدتی هم خودشان به دردسر می‌افتند و هم حیوان خانگی‌شان. این گونه می‌شود که شاهد رهاشدگی برخی حیوانات خانگی در کوچه و خیابان هستیم؛ حیواناتی که اگر از منظر حقوق حیوانات به آنها نگاه کنیم، حقوق‌شان ضایع شده است. آنها که می‌توانستند در طبیعت زندگی به مراتب بهتری داشته باشند اما به دست آدم‌هایی افتاده‌اند که به چشم ابزاری برای بازی و سرگرمی بهشان نگاه می‌کنند. حتی اگر این آدم‌ها ماهانه چند میلیون خرج نگهداری حیوانات خانگی‌شان کنند و برایشان لانه‌های لاکچری و لباس و کفش بخرند اما واقعیت اینجاست که حیوان‌ها در لباس و کفشی که از نظر ما زیباست، عذاب می‌کشند. از همه اینها گذشته به باور برخی کارشناسان، نگهداری از حیوانات خانگی در دنیای امروز نمادی از تنهایی انسان‌هاست؛ کسانی که در تعاملات اجتماعی‌شان چندان موفق نیستند و بیش از دیگران به نگهداری از حیوان خانگی تمایل دارند. در واقع این حیوانات قرار است جایگزین همدم و همزبان آنها شوند. در حالی که چنین چیزی امکان‌پذیر نیست‌ و ما آدم‌ها به ارتباط، صحبت، محبت‌کردن و مورد مهر قرار گرفتن از طرف همنوعان نیاز داریم و نگهداری از حیوانات خانگی هیچ‌گاه جای این تعاملات را پر نمی‌کند.