کسی که ترسیده مردی جوان است که از سگ‌ها وحشت دارد چون بارها اخبار سگ‌گزیدگی‌ها و درندگی آنها را مرور کرده و نگران است که روزی خودش قربانی شود و خبرش را دیگران بخوانند.
این مرد یکی از هزاران شهروندی است که به سگ‌گردانی‌های آزادانه در شهر، هم اعتراض دارد و هم دلش برای این حیوانات می‌سوزد که مجبورند کت‌های چرمی، شلوارهای پیش‌سینه‌دار یا کلاه و جوراب بپوشند و هر روز از سگ‌بودن دور و دورتر شوند. او نیز اما مثل هزاران معترض دیگر نمی‌داند که چرا سگ‌گردان‌ها باید آزاد باشند و رهگذران معذب، چرا باید پارک‌ها به محل تفریح سگ‌ها تبدیل شوند و کودکان از ترس آنها سراغ زمین بازی نروند و چرا سگ‌ها در اتوبوس، مترو، تاکسی یا در فروشگاه‌ها هم نفوذ کرده و باعث ترس و وحشت می‌شوند؟
سگ‌های مینیاتوری با این‌که ریزنقش‌اند ولی برای خیلی‌ها سگ هستند و عامل ترس. سگ‌های غول‌پیکر که انگار خون از چشم‌های‌شان می‌چکد و ذاتا عصبانی‌اند اما همه را بدون استثنا می‌ترسانند. بااین‌حال این جانوران نیز در اماکن عمومی و مخصوصا فضاهای تفریحی حضوری پررنگ دارند و آسودگی خیال را از دیگرانی که به این وضع معترض‌اند می‌گیرند. با وجود این اما هنوز خبری از ساماندهی این وضع نیست و گویی موضوع رها شده است، درحالی‌که سگ‌گزیدگی، دریده‌شدن پوست‌وگوشت مردم بی‌گناه و حتی مرگ به واسطه خونریزی‌های شدیدی که چنگ و دندان سگ‌ها باعث آن می‌شود به خودی خود چنان حائز اهمیت است که هیچ تعللی از سوی مسئولان جایز و پذیرفته نیست.
از طرح ساماندهی چه خبر؟
در سال ۱۴۰۰ که چند مورد دلخراش از حمله سگ ها به زن ها و کودکان اتفاق افتاد و پس از آن که کودکی کم‌سن‌وسال در یک پارک زیر چنگ و دندان سگی درشت‌اندام به‌شدت زخمی شد و صاحبش گفت که «دیه‌اش را می‌دهم»، جنب‌وجوش‌ها برای مقابله با سگ‌گردانی و امن‌کردن فضاهای عمومی برای شهروندان آغاز شد. در این راستا کمپین‌هایی با هزاران امضا راه افتاد و برخوردهای رسمی ولی مقطعی نیز با سگ‌گردانی و مخصوصا گرداندن‌سگ‌ها بدون قلاده انجام شد. تعداد قابل‌توجهی از نمایندگان مجلس هم با جمع‌آوری امضا، طرحی را با عنوان مقابله با سگ‌گردانی به رشته تحریر درآوردند که البته این طرح مشمول زمان شد و راه به جایی نبرد.البته درخواست‌های مکرر مردم برای سروسامان دادن به این وضع و برقراری امنیت و آرامش در اماکن عمومی فعلا کاری کرده تا دوباره پرونده این طرح باز شود. به گفته حسن نوروزی، عضو کمیسیون قضایی مجلس طرح مقابله با سگ‌گردانی و سایر حیوانات نامانوس در اماکن عمومی در کمیسیون قضایی رای آورده و ۵۰ نماینده مجلس پای آن را امضا زده‌اند تا طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، این طرح هرچه سریع‌تر در دستورکار صحن علنی قرار بگیرد. این روزها اما نمایندگان خانه ملت سخت مشغول بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه هستند و بخشی از آنها یافتن راه‌حل برای مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را مقدم بر رسیدگی به چنین طرح‌هایی می‌دانند. حال آن‌که برنامه هفتم یا رسیدگی به مشکلات اقتصادی، هرکدام جای خودشان را دارد و موضوعی اجتماعی و فرهنگی همچون سگ‌گردانی نیز جای خودش را. مشکل این است که اگر هرچه زودتر قانونی برای این پدیده وارداتی تدوین نشود و رفتار صاحبان سگ‌ها در اماکن عمومی و فضاهای تفریحی و تجاری تابع قانون و مقررات نشود آن وقت مردم معترض با سگ‌گردان‌ها درگیر می‌شوند و تنش‌های اجتماعی بالا می‌گیرد؛ چه‌بسا که در این درگیری‌ها عده‌ای مجروح یا کشته شوند و بار قضایی و حقوقی این معضل بر دوش کشور سوار شود.
آسایشی که از آپارتمان‌ها رفته است
البته فقط اماکن عمومی و فضاهای تفریحی و تفرجگاه‌ها نیستن که به حریم خصوصی سگ‌گردان‌ها تبدیل شده چراکه صاحبان این جانوران حتی در خانه نیز به همسایه‌های خود مجال دمی آسودن را نمی‌دهند. خوشبختانه اما این معضل فعلا آنچنان فراگیر نشده که تک‌تک آپارتمان‌نشین‌ها را ذله کند ولی در ساختمان‌هایی که سگ‌ها به آن راه پیدا کرده‌اند، خبری از آرامش نیست.
زن و شوهری جوان که درگیر این مسأله هستند حسابی از این همجواری ناخواسته شکایت دارند ولی نمی‌دانند دادشان را در کدام مرجع باید بگیرند. سگ کوچکی که یکی از همسایگان در آپارتمان قوطی‌کبریتی‌اش نگه می‌دارد به گفته آنها به قدری پرسروصداست که اجازه استراحت به کسی نمی‌دهد. پاسخ صاحب سگ نیز این است که مگر می‌توانم دهانش را ببندم؟ این شخص، سگ پرجاروجنجالش را در حیاط ساختمان نیز می‌گرداند و با او بازی می‌کند، بنابراین کودکان ساختمان نمی‌توانند از فضای مشاعی که متعلق به همه ساکنان است، استفاده کنند. این مصداق نقض حقوق شهروندی است، حقوقی که در چاردیواری بسیاری از خانه‌ها نادیده گرفته می‌شود و باعث رنجش و سلب آرامش مردم می‌گردد درحالی‌که هیچ پشتوانه قانونی که معترضان به آن متوسل شوند و دادشان را بستانند وجود ندارد. همین می‌شود که مردم معترض به جان صاحب سگ می‌افتند، یا می‌زنند یا می‌خورند ولی مشکل همچنان باقی می‌ماند و حل نمی‌شود. در این میان آنچه که کمتر دیده می‌شود نیز ریشه‌دواندن یک سبک‌زندگی غربی و بیگانه به جامعه ایرانی است که باعث می‌شود سگ‌ها جای اعضای خانواده را بگیرند و جامعه ایرانی را بیشتر و بیشتر از فرهنگ اصیلش دور کنند.
جزئیات طرح مقابله با سگ گردانی
واردات، تولید، تکثیر، پرورش، خریدوفروش، حمل‌ونقل و گرداندن حیوانات مضر و خطرناک ازجمله سگ ممنوع است.
در صورت بروز چنین اعمالی، جریمه‌ای معادل ۱۰ تا ۳۰ برابر حداقل حقوق اعلامی از سوی وزارت کار برای متخلفان در نظر گرفته می‌شود.
حمل و گرداندن حیوانات با وسایل نقلیه، علاوه بر مجازات نقدی مالک یا حامل حیوان، برای راننده خودرو جزای نقدی و توقیف به مدت سه ماه را در پی دارد.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
