برای مخاطبی که موضع روزنامه جام‌جم در این حوزه را پیگیری کرده، مثل روز روشن است که حرف از منتقدان و صاحب‌نظران و اهالی فرهنگ‌وهنر نیست، بلکه سخن از پول کثیف در دست مهاجمان سپاه ابرهه است که خود را پشت مفاهیم باارزشی مانند هنر پنهان کرده و به نام هنر، به هنر و هنرمند و فضای امن فرهنگی ضربه می‌زنند. ترکیب «پول کثیف» اساسا واژه ناشنیده و تازه‌ای نیست.
این عبارت در کشور ما اولین‌بار در دولت قبل و از زبان وزیر کشور وقت برای توضیح برخی بداخلاقی‌های انتخاباتی مورد استفاده قرار گرفت اما وقتی در ادبیات کشور رایج شد که نمود آن در پولشویی‌های برخی آثار شبکه نمایش‌خانگی برملا گشت. 
همان روندی که بار دیگر خود را عیان ساخته است. منتقدان دلگیر و رسانه‌های مستقل، آیا از خود نمی‌پرسند که هزینه وایرال‌سازی محتوا علیه قانون جدید نظارتی را چه‌کسانی و با چه انگیزه‌ای پرداخت می‌کنند و چرا ادبیات همه نقدها یکسان و تهی از خلاقیت رسانه‌ای است؟ شبکه شناخته‌شده پول‌پاشی در این عرصه سال‌هاست که رسانه‌های بزرگ و کوچک را از طریق آگهی وامدار عددهای میلیاردی کرده تا در بزنگاه‌ها از آن استفاده کند.
پرداخت‌هایی که هزینه‌های جاری ماهانه یک رسانه مجازی را تامین می‌کند و به نوعی رگ حیاتی آن است و عملا پس از مدتی چشم‌پوشی از آن برایش خطرناک است. گرچه اگر محتوای پول کثیف به مفهومی فراگیر بدل شود و خطرات فرهنگی و قانونی آن ملموس گردد شاید بسیاری از همین رسانه‌های مجازی و رسمی دیگر تن به پذیرش آن ندهند.
شبکه پول‌پاشی مذکور که بسیاری از ریزکانال‌ها و فرصت‌های حوزه تخصصی فرهنگ‌وهنر و بازی و ... را در دست دارد، فراتر از نام‌های متداولی است که این‌سو و آن‌سو شنیده می‌شود و بیشتر مربوط به صاحبان ثروت‌های مشکوکی است که به نام هنر و تولیدمحتوا، عملا فعالیت‌های دیگر اقتصادی و عموما ضدفرهنگی خود را پوشش می‌دهد و گاه حکم قضایی هم در ارتباط با تخلفات خود دریافت کرده‌اند.
اگرنه با نگاهی به مواضع مالکان نزدیک به ۴۰۰ پلتفرم مجوزدار و رسمی به‌وضوح می‌بینیم آنها موافق قوانین و نهاد تنظیم‌گر هستند و از مصوبه جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی استقبال کرده‌اند اما تنها یکی از پلتفرم‌ها که با شبکه‌سازی در فضای مجازی و پول‌پاشی، عملا حاشیه امنی برای خود ایجاد کرده، می‌خواهد در برابر قانون بایستد و هرگونه روند نظارتی و قانونی برای ساماندهی در این عرصه را تخطئه کند. پلتفرمی که از قضا دغدغه مالی ندارد. بر این اساس از نخستین مطالب جام‌جم تا امروز بر یاغی‌گری یک پلتفرم تاکید شده است.
این جریان در طول سال‌های گذشته به بهانه‌های مختلف، رسانه‌های حتی ناشناخته را هدف جریان ظاهرا تبلیغاتی خود قرار داده تا به یک صف‌آرایی رسانه‌ای به سود خود دست‌یابد و از آب گل‌آلود مجازی، ماهی به‌ظاهر اقتصادی و عملا ضدفرهنگی خود را صید کند.
روشن است که این جریان آلوده به پول کثیف، تحمل هیچ فرآیندی برای نظارت قانونی بر پلتفرم‌ها را ندارد، چراکه می‌ترسد پشت‌پرده برخی تولیدات آن آشکار شود.بنابراین انتظار از فعالان این حوزه و رسانه‌های مستقل و صاحب اندیشه این است که با هر نگاه و سلیقه‌ای که دارند، در دام پروپاگاندای صاحبان پول‌های کثیف نیفتاده و در زمین بازی گل‌آلود آنها بازی نکنند.ظاهر روند جدید مقابله این جریان با قانون، تبلیغات است و اما باطن آن، شمشیرکشیدن روی نهادهای رسمی کشور است که عاقبت آن بارها بر اهل فکر روشن شده است.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
