نوجوانی؛ گذرگاه کوتاه و حساس

این تغییرات ظاهری اما مقدمه‌ای است بر تغییرات عمده که در خلق و خو و رفتارهای‌شان ایجاد می‌شود. دختران و پسرانی که تا همین دیروز به چشم پسربچه و دختربچه نگاه‌شان می‌کردیم اما حالا به دنبال آن هستند که ثابت کنند دیگر بچه نیستند. آنها هنوز جوان هم نیستند و با دنیای جوانی هم فاصله دارند.

آنها درست شبیه خود ما دارند دنیایی فی‌مابین دنیای کودکی و نوجوانی را تجربه می‌کنند؛ دنیایی به اسم دنیای نوجوانی!نوجوانی حال و هوای خاص خودش را دارد.

چیزی شبیه به تولد است و تو را از یک دنیا به دنیایی دیگر وارد می‌کند. نوجوانان نه حال و هوای کودکانه‌شان را دارند و دلشان به چیزهای کوچک خوش می‌شوند و دنیای‌شان با یک بستنی و شکلات کامل می‌شود و نه هنوز به مرحله بزرگسالی رسیده‌اند تا دنیا و دغدغه‌ها و چالش‌هایش را بشناسند.

در این میانه اما آنها دل‌شان می‌خواهد به من و توی پدر و مادر، معلم و سایر بزرگ‌ترها ثابت کنند بزرگ شده‌اند و از دنیای بزرگ‌ترها سهم می‌خواهند! در این میان باید به نوجوانان‌مان احترام بگذاریم و در برابر خطاها و اشتباهات‌شان با رفتاری دوستانه آنها را در مسیر درست قرار دهیم.

نگاه از بالا به پایین و ارباب و رعیتی در این برهه حساس پاسخگو نخواهد بود. هر قدر ما بتوانیم رابطه بهتری با نوجوان‌مان پیدا کنیم قطعا می‌توانیم بیشتر و بهتر در برابر آسیب‌ها و چالش‌های دوران نوجوانی از او مراقبت کنیم.بدیهی است نوع رفتار ما با نوجوانان‌مان در عبور سلامت آنها از این گذرگاه کوتاه نقشی تعیین‌کننده دارد.