ساترا دغدغه تعامل دارد، نه سانسور
تهیه‌کننده سریال «پوست شیر»:

ساترا دغدغه تعامل دارد، نه سانسور

برای من سال‌هاست که بازیگری با وسواس همراه است و چون مورد لطف مردم هستم هر کاری را که قبول می‌کنم سعی دارم چیزی بر آن بیفزایم تا مخاطب دانش خود را درباره مضمون بیشتر کند. من در هر کاری حتی کار طنز هم که ظاهر می‌شوم، تلاش دارم آن نگاه معنوی در کار وارد گردد ولی خودم کارهای میهنی را بیشتر دوست دارم و می‌پسندم.
برای من سال‌هاست که بازیگری با وسواس همراه است و چون مورد لطف مردم هستم هر کاری را که قبول می‌کنم سعی دارم چیزی بر آن بیفزایم تا مخاطب دانش خود را درباره مضمون بیشتر کند. من در هر کاری حتی کار طنز هم که ظاهر می‌شوم، تلاش دارم آن نگاه معنوی در کار وارد گردد ولی خودم کارهای میهنی را بیشتر دوست دارم و می‌پسندم.
کد خبر: ۱۴۰۴۱۸۴
نویسنده مهدی فقیه | بازیگر تلویزیون و سینما

در سریال‌های مختلف تلویزیونی کار کرده و اخیرا هم سریال آتش و باد یا جشن سربرون را روی آنتن داشته‌ام که به نظرم ورای داستان عاشقانه خود یک نگاه میهنی به سنن و رسوم ایرانی و به خصوص تاکید بر اهمیت جوانمردی و وفا دارد.
سریال‌های تاریخی‌ساختن در سال‌های اخیر دشوارتر شده چون هزینه‌های تولید خیلی بالا رفته و متاسفانه ما همچنان به سمت صنعتی‌شدن نرفته‌ایم؛ یعنی نیامدیم یک شهرک سینمایی بسازیم که برای ادوار مختلف تاریخی دکورهای دقیق داشته باشد. این شهرک می‌تواند کلی سرمایه را هم وارد بخش فرهنگی کند، چون اگر حرفه‌ای و منسجم ساخته شود حتی سینما و تلویزیون کشورهای همسایه را برای تولید به سمت ما می‌آورد....
وقتی شهرک سینمایی کامل و جامعی نداریم، مجبوریم برویم به دل طبیعت و لوکیشن‌های دست‌نخورده پیدا کنیم برای فیلمبرداری که هم هزینه را افزایش می‌دهد و هم قدرت کنترل اوضاع را از دست کارگردان خارج می‌کند. ما تاریخ ادبی والایی در طرح مباحث میهنی داریم و با تکیه بر این تاریخ قادریم سالانه کلی فیلم و سریال تاریخی خوب بسازیم، ولی چون محدودیت شهرک سینمایی داریم ناچاریم بسنده کنیم به حداقل‌‌.
البته در همین اوضاع هم باز آثار میهنی خود را داریم و فی‌المثل در تلویزیون خودمان اخیرا سریال گیل‌دخت را داشتیم و بعد سریال آتش و باد و در سینما هم فیلم‌هایی مثل غریب تولید می‌شوند که به نظرم ادامه‌دهنده آثاری ماندگار مثل هور در آتش و در چشم باد است. جوانان ما بسیار زیاد نیاز دارند که بیشتر از اینها از تاریخ میهن و قهرمانی‌های مردمان عادی بدانند و هر چقدر در این زمینه سریال و فیلم بسازیم باز هم کم است.
برای تولید آثار میهنی حتما نیاز داریم به منبع داستانی غنی و پرمایه که بتوانیم داستان‌پردازی لازم را داشته باشیم؛ پس نویسندگانی می‌خواهیم که حسابی تاریخ را خوانده و زیر و بم آن را بدانند و بعد رمان‌های مطرح معاصر را هم مطالعه کرده باشند. بعدش وارد فاز نگارش شوند و آن هم به صورت گروهی بنویسند تا ضریب خطا پایین آید و در نهایت کارگردانانی توانمند و کاردرست برای تولید آثار میهنی انتخاب گردد تا نتیجه نهایی به مراتب بهتر از آثار قبلی شود.
یادمان نرود دقت تولید در آثار میهنی باید چند برابر آثار روتین و معمولی باشد چون می‌خواهیم با این آثار جوانان و نوجوانان را به سمت ارزش‌های میهنی ببریم و باید آن قدر قوی کار کنیم که مخاطبی که به تاریخ علاقه ندارد هم جذب کار شده و به سمت تحقیق و پژوهش و مطالعه تاریخی بیاید.

 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها