نمایش استیصال سیا

کمرنگ‌تر شدن مرز میان توهم و واقعیت در سیاست خارجی آمریکا معلول سال‌ها مداخله‌گرایی در سایه فقدان عقلانیت حداقلی در مسند تصمیم‌سازی این کشور است و در این معادله، تفکیکی میان دوحزب دموکرات و جمهوریخواه وجود ندارد.

پرده‌برداری از شانتاژ آژانس درگزارش برنز

در حالی که مقامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و در راس آنها رافائل گروسی مدیرکل این نهاد ظاهرا بین‌المللی با ارائه گزارش‌های سیاسی و کاملا غیرحقوقی(که موارد ادعایی نامیده می‌شود)، مذاکرات هسته‌ای را به ضرر منافع ایران ترسیم کرده و حتی درمواردی آن را با بن‌بست مواجه ساخته، برنز در تازه‌ترین گفت‌و‌گوی خود اذعان کرده که برنامه هسته‌ای ایران از جنس تسلیحاتی نبوده و فعلا نیز شواهدی دال بر این موضوع وجود ندارد! بیان این واقعیت، آن هم کمتر از یک هفته پس از شانتاژ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر سر ادعای بازرسان مبنی بر وجود شواهد غنی‌سازی ۸۴درصدی در کشورمان، بیش از همه بیانگر ماهیت آژانس و بازی مستقیم آن در زمین رژیم اشغالگر قدس (و در برهه کنونی کابینه نتانیاهو) است. رئیس سازمان سیا همچنین با اشاره به پیشرفت برنامه موشکی ایران گفت: «توانایی سامانه‌های موشکی نیز، بسیار پیشرفت کرده است.»

روابط بسیار خصمانه میان آمریکا و روسیه

یکی دیگر از موضوعاتی که ویلیام برنز به آن پرداخته، به مناسبات خاص واشنگتن و مسکو در برهه کنونی مربوط می‌شود. روابطی که تحت‌تاثیر جنگ اوکراین نسبت به قبل نیز آسیب‌پذیرتر و غیرقابل کنترل‌تر شده است. ویلیام برنز، رئیس سازمان جاسوسی آمریکا، روابط موجود میان واشنگتن و مسکو را به‌شدت خصمانه توصیف کرد اما گفت که باز نگه داشتن خطوط ارتباطی در این وضعیت هم مهم است. وی در این‌خصوص می‌گوید: «من فکر می‌کنم حتی در شدیدترین روابط خصمانه با روسیه قرار داریم و در این وضعیت نیز باز نگه داشتن خطوط ارتباطی مهم است. در حال حاضر تماس زیادی با روسیه وجود ندارد.»

اظهارات برنز پرده از این حقیقت محض برمی‌دارد که توان آمریکا در مدیریت بحران‌های حوزه سیاست خارجی این کشورتا چه اندازه‌ای افزایش یافته است. اگرچه استراتژیست‌های پنتاگون و کاخ سفید مدعی بودند در صورت بروز هرگونه مناقشه‌ای میان روسیه و اوکراین، طرف آمریکایی توان محاسبه و انجام واکنش هوشمندانه نسبت به هرگونه رفتار و مواضع طرف روسی را دارد اما اکنون یک سال پس از جنگ اوکراین، چنین موضوعی اصالت خود را در محاسبات مقامات آمریکایی از دست داده است. پت رایدر، سخنگوی پنتاگون نیز اخیرا اعلام کرده است که باز نگه داشتن خطوط ارتباطی با روسیه و چین با وجود همه تنش‌ها، بسیار مهم است. او استدلال کرد که کاهش احتمال اشتباه محاسباتی بر عهده همه کشورها، به‌ویژه آنهایی است که زرادخانه‌های نظامی گسترده‌ای دارند. وزارت خزانه‌داری آمریکا ماه گذشته با صدور بیانیه‌ای از تحریم‌های جدید علیه اشخاص و نهادهای روسیه خبر داد. این لیست شامل شرکت‌های تعمیر کشتی، سازه‌ها و افراد مرتبط با شرکت خصوصی نظامی «واگنر»(Wagner) و رئیس آن، پریگوژین است.

نگرانی سازمان سیا از معمای تایوان

مداخله‌گرایی آمریکا در شرق آسیا، مسأله دیگری است که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت. ویلیام برنز، مدیر سازمان سیا مدعی است که شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین به ارتش کشورش دستور داده تا سال۲۰۲۷ برای حمله به تایوان آماده باشند؛ اگرچه ممکن است باتوجه به تجربه روسیه در جنگ با اوکراین، در حال حاضر در مورد توانایی خود برای چنین اقدامی مردد باشد. طرح این مسأله از سوی رئیس سازمان سیا در یک مصاحبه تلویزیونی، می‌تواند مقدمه‌ای جهت توجیه مداخله‌گرایی مستمر واشنگتن در تایوان باشد، موضوعی که قطعا با پاسخ طرف چینی مواجه خواهد شد. از این رو باید مراقب آدرس غلط آمریکا و ویلیام برنز در قبال موضوع تایوان بود. فراموش نکنیم که اگر شدت تحرکات آمریکا در تایوان، تبت، هنگ کنگ، دریای جنوبی چین و... افزایش پیدا کند، در آن صورت ممکن است چینی‌ها در قالب «واکنش سریع» یا حتی «اقدام پیش‌دستانه» گام‌هایی را در شرق آسیا بردارند که قطعا تحقق آنها به ضرر مقامات آمریکایی و متحدان آنها در تایوان خواهد بود. پس از جنگی داخلی که به تصاحب سرزمین اصلی چین توسط حزب کمونیست به پایان رسید، تایوان و چین سال۱۹۴۹ از هم جدا شدند. این جزیره خودگردان یک کشور مستقل بوده اما توسط سازمان ملل یا هیچ کشور بزرگی به رسمیت شناخته نشده است. سال۱۹۷۹، جیمی کارتر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا به طور رسمی دولت پکن را به رسمیت شناخت و روابط کشورش با تایوان را قطع کرد. در واکنش به این مساله کنگره آمریکا قانون «روابط با تایوان» را تصویب و زیرساختی برای ادامه روابط با جزیره ایجاد کرد.

روزنامه جام جم