ترس تاج از ویلموتس‌گیت!

هر چند رئیس فدراسیون فوتبال آینده نیمکت ایران را در گرو تصمیم هیات رئیسه میداند اما به کارلوس گفته برنامههای خود را بچیند! این یعنی تاج قبل از جلسه تصمیم خود را گرفته است. ترس تاج از تکرار اتفاقات قرارداد ویلموتس است. او یک بار کیروش را کنار گذاشت و این مربی بلژیکی را آورد. غرامت جدایی ویلموتس هنوز دست بردار ایران نیست و تاج در سفر اخیر خود، به شدت پیگیر این موضوع بوده. او از اینفانتینو رئیس فیفا درخواست کرده تا از منابع ملی کشور در فدراسیون جهانی، غرامت این مربی را بپردازد. بنابراین تاج به خاطر ترس، به ادامه همکاری با کارلوس تن داده. تمام نشانهها هم حکایت از این موضوع دارد. یک منبع آگاه نیز دیروز به جامجم گفت: «گزینه خارجی تنها و تنها کیروش است مگر اینکه لحظه آخر از جای دیگر بگویند مربی بعدی باید ایرانی باشد.» در همین حال روز گذشته مهدی محمدنبی نایب رئیس اول فدراسیون فوتبال هم با زبان بیزبانی گفت کارلوس در تیمملی باقی میماند: «او صاحب کتاب و روش است.» همه جوره هستم! کیروش در جلسه آخر با تاج برای ماندن وعده همکاری همهجانبه با فدراسیون را داد. او گفت حاضر است در بخشهای مختلف از جمله فوتبال پایه به فدراسیون فوتبال کمک کند و در بحث مربیسازی هم، فعال باشد. این وعدهها آشناست. او سال ۲۰۱۴ و بعد سال ۲۰۱۸ هم به فدراسیون قول داده بود در زمینههای مختلف کمک کند ولی در عمل، تنها کنار تیمملی بزرگسالان بود. حالا تاج قصد دارد بار دیگر این پیشنهاد را به هیات رئیسه ببرد. همانطور که دیروز نبی هم گفت: «کیروش میتواند در بخشهای مختلف کمک حال ما باشد و این پیشنهاد باید در هیات رئیسه مطرح شود.» نبی علاوه بر اینکه از برگزاری جلسه هیات رئیسه در دو هفته آینده خبر داد، پالسهای مثبت را برای کیروش به پرتغال فرستاد: «باید در تیمملی ثبات داشته باشیم. اگر بخواهیم تیمملی موفق باشد، با ثبات امکانپذیر است.»حرف، حرف تاج است به سادگی میتوان نتیجه گرفت که تاج و نبی، مردان تصمیم گیرنده فدراسیون فوتبال هستند، ۴سال بعدی تیمملی را هم با کیروش بستهاند. مقدماتی جامجهانی یک ماه پیش از شروع جام ملتهای آسیا که ۴بهمن شروع میشود، آغاز خواهد شد. تاج معتقد است پروسه انتخاب مربی میتواند ایران را عقب بیندازد. به همین دلیل باید به کیروش اعتماد کرد. این مربی هم تاکید کرده پول برایش اهمیت چندانی ندارد و مهم برایش ادامه همکاری با تیمملی است. همه چیز بر وفق مراد اوست. هیات رئیسه هم قطعا همان را اجرا میکند که مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال میخواهد. باید به زودی منتظر بازگشت کارلوس کیروش به تهران و تمدید قرارداد با تیمملی باشیم. مربیان تیمملی طلبکار هم شدند! مارکار آقاجانیان دستیار ایرانی کارلوس کیروش در پاسخ به انتقادات از سبک بازی و عملکرد تیمملی در جامجهانی، گوشی را به دهانش نزدیکتر میکند و با قاطعیت خاصی میگوید: «بعضی از افراد به دنبال تسویه حساب شخصی با کیروش هستند. بیایید نقد فنی کنید.» این جملهای آشنا در پاسخ تمام منتقدان تاریخ فوتبال ایران بوده است. معمولا مربیان بعد از شکست ایراد میگیرند که از آنها نقد فنی صورت نمیگیرد و اگر نقدی هست، برای تخریب است. این درست که خیلی از نقدها در ایران کارشناسی نیست ولی تکلیف آن دسته از نقدهای کارشناسی و فنی هم مشخص است؛ از این گوش بشنوید و از آن گوش خارج کنید. عملکرد فنی ایران در بازی انگلیس جای چه دفاعی داشت؟ یک مشت بازیکن سردرگم در زمین مسابقه. سیستم ۲-۳-۵ اما کاملا نفوذپذیر. وینگرها به هیچ وجه نتوانستند در کار دفاعی کارساز باشند، به ویژه در جناح راست که جهانبخش حضور داشت. در بازی ولز به مراتب عملکرد فنی ایران بهتر شد. از دقیقه یک تیمملی بازی هجومی ارائه کرد ولی اگر سیستم وقت اضافه این جام مثل جامهای قبل بود باور کنید بازی مساوی تمام میشد. شکل بازی ایران بعد از اخراج بازیکن ولز، عجیب بود. بیش از اینکه توپ در اختیار ایران باشد، مال حریف بود. میرسیم به بازی آخر، جایی که ایران یک مساوی میخواست تا صعود کند. ای کاش آمریکا این مساوی را میخواست چون در آن صورت شاید کیروش تیم را هجومیتر میچید. ایران بازی را با سه هافبک دفاعی آغاز کرد؛ احسان حاجصفی، سعید عزتاللهی و احمد نوراللهی. در همان ۱۰ دقیقه اول حاجصفی اینقدر گیج بود که نمیدانست باید چه کار کند. بیبرنامگی محض، آمریکا را سوار بر بازی کرد. سعید عزتاللهی نمیدانست چه کار کند. دوباره کنارهها تعطیل! طارمی مجبور بود برای توپ گرفتن تا میانه زمین خودی پیش بیاید. بدون برنامه در حمله و بدون برنامه در دفاع. یک نیمه اول افتضاح. اواخر این نیمه تصمیمات عجیب کارلوس تکمیل شد. حضور علی کریمی در زمین! بازیکنی کاملا ناآماده که در بازی انگلیس هم عجیب بازی کرد. ایران در همان نیمه اول بازی را باخت. در نیمه دوم که آمریکا کلا عقب نشست، تیم ملی چه موقعیت خوبی داشت؟ هیچی! این جام جام ترس بود و مزد آن شکست. روزنامه جام جم