ایمپلنت دندان: انواع، مراحل و عوارض آن

درصورتی‌که دندان مصنوعی در جای خود بلغزد، جابه‌جا شود و یا از جای خود در بیاید باعث ناراحتی شما خواهد شد. اما ایمپلنت‌ها این‌گونه نیستند.

ایمپلنت‌ها دارای مزایای بسیاری هستند و به استخوان فک در زیر لثه جوش‌ می‌خورند و درست مانند دندان طبیعی عمل می‌کنند. به همین دلیل اگر با دندان مصنوعی یا بریج مشکل دارید و یا فقط یک یا دو دندان ازدست‌داده‌اید، می‌توانید با خیال راحت از ایمپلنت استفاده کنید اما یادتان نرود که قبل از تصمیم گیری با یک دندانپزشک خوب مشورت کنید.  

ایمپلنت دندان چیست و چگونه عمل می‌کند؟

ایمپلنت‌های دندان پایه‌های فلزی هستند که از طریق جراحی درون استخوان فک در زیر لثه پیوند قرار می‌گیرند و سپس تاج دندان به آن‌ها متصل می‌شود. ایمپلنت فلزی در طی فرایندی به نام پیوند استخوانی به استخوان فک جوش می‌خورد و به همین دلیل در زمان غذا خوردن و صحبت‌کردن در جای خود ثابت می‌مانند.

انواع ایمپلنت دندانی

رایج‌ترین نوع ایمپلنت دندانی ایمپلنت هندوستان می‌باشد. بااین‌حال انواع دیگر و روش‌های دیگری برای ایمپلنت دندان وجود دارند که می‌توانید بر اساس نیاز خود و نظر متخصص ایمپلنت از میان آن‌ها انتخاب نمایید.

ایمپلنت هندوستان

ایمپلنت‌های هندوستان رایج‌ترین نوع ایمپلنت‌های دندانی محسوب می‌شوند و برای اکثر بیماران مناسب هستند؛ اما برای جوش خوردن پست ایمپلنت با استخوان، بیمار باید تراکم استخوانی مناسبی داشته باشد.

پست یا پایه این ایمپلنت‌ها شبیه به پیچ است و درون استخوان فک قرار می‌گیرد و سپس تاج دندان به آن متصل می‌شود. بعد از اتمام این پروسه مدت زمانی طول می‌کشد تا فرد بهبودی خود را به دست آورد و پست با استخوان فک جوش‌خورده و محکم شود. بعد از جوش خوردن پست می‌توان تاج یا دندان مصنوعی را به آن متصل نمود تا جای خالی دندان‌های افتاده را پر نماید. درصورتی‌که از ایده قرارگرفتن چیزی درون استخوان فک خوشتان نیاید به‌احتمال زیاد دومین نوع ایمپلنت رایج را ترجیح خواهید داد.

ایمپلنت ساب پریوستئال

ایمپلنت ساب پریوستئال یکی دیگر از انواع ایمپلنت‌های دندان است و اصلی‌ترین جایگزین ایمپلنت هندوستان محسوب می‌شود. این ایمپلنت‌ها به‌جای پیچ شدن درون استخوان فک بر روی آن و در زیر لثه‌ها قرار می‌گیرند.

برای جای‌گذاری ایمپلنت ساب پریوستئال یک قاب فلزی زیر لثه و بر روی استخوان فک قرار داده می‌شود و سپس پست به آن متصل می‌گردد. بعدازاین بافت لثه اطراف قاب بهبود پیدا کرده و قاب را ثابت نگه می‌دارد. تاج دندان به قسمت پایه‌ای که از لثه بیرون‌زده است وصل می‌شود.

این پروسه فقط در صورتی استفاده می‌شود که بیمار تراکم استخوانی کافی برای کاشت ایمپلنت را نداشته باشد و یا نخواهد که تحت جراحی‌های تهاجمی دهان و پیوند استخوان قرار گیرد.

ایمپلنت زیگوماتیک

استفاده از ایمپلنت‌های زیگوماتیک مانند دو ایمپلنت دیگر رواج ندارد. پروسهٔ انجام این ایمپلنت بسیار پیچیده است و فقط در صورتی استفاده می‌شود که بیمار استخوان کافی برای ایمپلنت هندوستان را نداشته باشد.

ایمپلنت زیگوماتیک به‌جای قرارگرفتن درون استخوان فک درون استخوان گونه قرار می‌گیرد.

حالا که در خصوص 3 نوع اصلی ایمپلنت اطلاعات لازم را به دست آوردید بهتر است در خصوص روش‌های انجام آن نیز اطلاعاتی داشته باشید.

بارگذاری فوری ایمپلنت دندان

این روش درست شبیه گذاشتن لاستیک زاپاس بر روی ماشین است. در این روش می‌توان در همان روزی که ایمپلنت‌ها کاشته می‌شوند بر روی آن‌ها تاج دندانی موقت کار گذاشت. بارگذاری ایمپلنت فوری فقط برای افرادی ممکن است که تراکم استخوانی کافی برای ثابت نگه‌داشتن پایه ایمپلنت داشته و تحمل فشار ناشی از تاج را داشته باشند.

مینی ایمپلنت

مینی ایمپلنت‌ها ایمپلنت‌هایی بسیار نازک و در سایز خلال دندان هستند. کاربرد اصلی این ایمپلنت‌ها ثابت نگه‌داشتن دندان مصنوعی فک پایی می‌باشد. مینی ایمپلنت‌ها در مقایسه با دیگر انواع ایمپلنت نوع آوری کمتری دارند؛ اما همچنان یک گزینهٔ عالی و کاربردی محسوب می‌شوند.

ایمپلنت All On 4

از این روش به‌عنوان جایگزینی برای استفاده از دندان مصنوعی در فک بالا یا پایین استفاده می‌شود. در این روش و درصورتی‌که فرد نیازی به کاشت استخوان نداشته باشد چهار ایمپلنت در استخوان فک او کار گذاشته می‌شوند و سپس در همان روز تاج دندان موقت به ایمپلنت‌ها متصل می‌گردد. از معایب این روش این است که در طی مدت بازسازی استخوان‌ها و پیوند خوردن لمینت‌ها بیمار باید از رژیم غذایی خاصی پیروی کند. بعد از گذشت 6 ماه می‌توان دندان‌های موقت را با دندان‌های دائمی جایگزین نمود و فرد برنامه غذایی نرمال خود را در پیش بگیرد.

مراحل جای‌گذاری ایمپلنت‌ها

بعد از مشاوره و معاینه شدن توسط دندان‌پزشک و مشخص‌شدن نوع ایمپلنت موردنیاز، دندان‌پزشک برای شما یک برنامه درمانی مشخص می‌نماید. به طور معمولاً دندان‌پزشکان عمومی در این زمینه با متخصصان پروتز دندان مشورت می‌نمایند.

• در ابتدا توسط جراح دهان و دندان معاینه می‌شوید تا میزان تراکم و کیفیت استخوان فک شما بررسی شود. درصورتی‌که استخوان فک تراکم لازم را نداشته باشد، برای ثابت نگه‌داشتن ایمپلنت باید پیوند استخوان انجام دهید.
• پیوند استخوان در دو مرحله انجام می‌شود:
  • مواد مصنوعی موردنظر در محل قرارگرفتن ایمپلنت کاشته می‌شوند.
  • بعد از جوش خوردن بافت پیوندی، ایمپلنت درون آن قرار می‌گیرد. جراح این پروسه را به طور کامل برای شما توضیح خواهد داد.
• جراح دهان و دندان ایمپلنت را در جای خود قرار می‌دهد. این پروسه معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و یک ساعت زمان می‌برد. بهتر است که برای بازسازی تاج دندان از قبل آماده شده باشد.
• به طور معمول بین 2 تا 4 ماه طول می‌کشد تا ایمپلنت با استخوان‌های اطراف خودجوش بخورد. بعد از ثابت شدن پایه ایمپلنت و جوش خوردن استخوان‌ها به آن، متخصص پروتز دندان یا دندان‌پزشک عمومی قسمت اباتمنت و تاج را به آن متصل می‌کند.

عوارض ناشی از ایمپلنت دندان

درصد بالایی از ایمپلنت‌های تیتانیومی که توسط متخصصین دندان‌پزشکی کار گذاشته می‌شوند، حتی تا 20 سال بعد نیز عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند. بااین‌حال در هر پروسه جراحی احتمال بروز برخی عوارض جانبی وجود دارد. برخی از عوارض احتمالی ناشی از ایمپلنت دندان به شرح زیر می باشند:

عفونت

بعد از جای‌گذاری ایمپلنت‌ها، ممکن است برخی افراد دچار عفونت شوند که به آن پری ایمپلنتایتیس می‌گویند. بر اساس آکادمی پزشکی اطفال آمریکا علائم این عارضه شامل قرمزی و حساسیت لثه‌ها در محدوده ایمپلنت‌ها و همچنین خون‌ریزی در زمان مسواک زدن می‌شود. افراد سیگاری، افراد مبتلا به دیابت و کسانی که به بیماری‌های لثه مبتلا هستند بیش از دیگران در معرض ابتلا به این عفونت قرار دارند.

آسیب‌دیدگی دندان‌ها، رگ‌های خونی و عصب‌ها

درد، بی حس شدن یا مورمور شدن لثه‌ها، دندان‌ها، لب و چانه بعد از جای‌گذاری ایمپلنت در برخی موارد نشان‌دهنده آسیب‌دیدگی عصب‌ها یا بافت‌های اطراف در طول جراحی می‌باشد.

بیماری‌های سینوسی

در زمان جای‌گذاری ایمپلنت‌های فک بالا، درصورتی‌که قسمت پست وارد مجاری سینوسی شود ممکن است فرد به بیماری‌های سینوسی دچار گردد. بر اساس مقاله‌ای که در مجله انجمن جراحان دهان و فک و صورت کره‌ای به چاپ رسیده است این عارضه می‌تواند منجر به سردرد و درد درون استخوان گونه شود. داشتن عوارضی چون ورم کردن لثه‌ها و صورت و کبودی صورت و لثه‌ها بعد از جراحی کاشت ایمپلنت طبیعی می‌باشد. همچنین امکان بروز درد خفیف و خون‌ریزی نیز وجود دارد.

بااین‌حال در صورت شدیدتر شدن درد و تورم در روزهای بعد از جراحی؛ هرچه سریع‌تر به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید. در نظر داشته باشید که این عوارض زیاد رایج نیستند؛ اما در صورت بروز می‌توان آن‌ها را درمان نمود.

هزینهٔ ایمپلنت دندان

هزینه‌ های ایمپلنت دندان به عوامل مختلفی از جمله تعداد دندان‌هایی که قرار است جایگزین شوند و همچنین تعداد ایمپلنت‌های موردنیاز برای ثابت نگه‌داشتن دندان‌ها بستگی دارد. بعد از یک معاینه کامل می‌توان برنامه درمانی را مشخص کرده و میزان دقیق هزینه‌ها را برآورد نمود. در برخی موارد بیمه هزینه‌های ایمپلنت را پوشش می‌دهد.