سینمای استراتژیک در شرق آسیا از وحدت منطقه‌ای حمایت می‌کند

خروش ضدهالیوودی از چین

نقش ضدسرمایه‌داری برای آقای انگل

سونگ کانگ هو، بازیگر درام پرسروصدای «انگل»، برای اولین‌بار در ۳۲سال فعالیت حرفه‌ای بازیگری خود در مجموعه‌ای تلویزیونی از کشور کره‌جنوبی بازی می‌کند.
کد خبر: ۱۳۸۵۴۸۴
نویسنده کیکاوس زیاری - گروه رسانه
این مجموعه تازه با نام «عموسام شیک» جلوی دوربین می‌رود و همان‌طور که از نامش پیداست حال‌وهوایی ضدسرمایه‌داری و ضدآمریکایی دارد. این بازیگر که فعالیت هنری خودش را از سال ۱۹۹۶ آغاز کرده، می‌گوید همیشه دوست داشته در یکی از محصولات «کی - درام» (لقبی که تولیدات تصویری کشور کره‌جنوبی در سطح بین‌المللی با آن مشهور شده است) حضور و بازی داشته باشد. عموسام شیک در ۱۰اپیزود تولید می‌شود و به بهانه ملاقات دوباره دو دوست قدیمی، داستان پرهیجان خودش را تعریف می‌کند. ماجرا‌های این کمدی سیاه اجتماعی در دهه پرآشوب و دردسرزای ۶۰میلادی کره اتفاق می‌افتد.

دو شخصیت اصلی داستان مجموعه با نام‌های سام شیک و کیم سان جزو شهروندانی هستند که توانسته‌اند به شکلی معجزه‌آسا از بحران‌های شدید اقتصادی دهه ۶۰ میلادی کشور عبور کرده و زنده بمانند. اگرچه این دو به سلامت بحران‌ها و مشکلات اقتصادی را پشت‌سر گذاشته‌اند، اما آینده‌ای تاریک پیش‌رو دارند و نمی‌دانند چه چیزی در انتظارشان است. درحقیقت وضعیت این دو شبیه وضعیت بقیه مردمی است که امیدی به آینده خود در کره‌جنوبی تحت حکومت سرمای داران طماع ندارند. داستان این درام تلخ تاریخی، تلاش‌های دو دوست صمیمی برای بقا و ادامه حیات را به نمایش می‌گذارد.

شین یوئن شیک، کارگردان مجموعه که تازه از کار ساخت دو فیلم سینمایی «یک پیروزی» و «کاب وب» فارغ شده، وظیفه کارگردانی عموسام شیک را به عهده دارد. او با اشاره به انتقادی‌بودن حال‌وهوای مجموعه‌اش، می‌گوید: «نکته مهم در تولیدات سینمایی و تلویزیونی کره‌جنوبی که آن‌را از بقیه کار‌های مشابه در سطح بین‌المللی جدا می‌کند این است که حتی با وجود تلخی داستان یا اجتماعی و سیاسی بودنش، داستان با زبانی طنز و شوخ تعریف و گاهی اوقات باعث خنده بیننده می‌شود. چنین وضعیتی را در فیلم‌ها و مجموعه‌های کشور‌های دیگر نمی‌بینیم و دلیل آن، روحیه خاصی است که مردم کره‌جنوبی دارند. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که تماشاگران غیرکره‌ای هم خیلی راحت با این موضوع کنار می‌آیند و اصلا احساس تناقضی در این رابطه نمی‌کنند. مجموعه جدید من هم داستانش را در چنین حال‌وهوایی تعریف کرده و به جلو می‌برد. درحالی‌که تماشاچی به‌شدت از وضعیت بغرنج دو شخصیت محوری داستان ناراحت و نگران آینده آنهاست، به اتفاقاتی که برای‌شان رخ می‌دهد می‌خندد. با وجود این، تماشاچی می‌تواند مشکلات پدیدآمده از نظام سرمایه‌داری را در زندگی این شخصیت‌ها ببیند.» 

روزنامه جام جم 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها