هراس محافظه‌کاران از برگزاری انتخابات

لیز تراس، نخست‌وزیر انگلیس روز پنجشنبه با استعفای خود، رکورد کوتاه‌ترین دوران نخست‌وزیری را ثبت کرد. او روند سقوط خود را با سیاست‌های اقتصادی کلید زد، باعث کاهش ارزش پوند شد و به فاصله چند هفته ساقط شد.

این اولین بار نیست که پول ملی انگلیس با کاهش ارزش، باعث بحران برای دولت و نخست‌وزیر این کشور می‌شود. در سال ۱۹۹۲ نیز حوادثی مشابه، باعث ایجاد بحران برای دولت محافظه‌کار و جان میجر، نخست‌وزیر وقت شد. اما میجر در آن زمان با این‌که به‌شدت با مشکل روبه‌رو شد، اما توانست در قدرت باقی بماند. البته دو تفاوت اساسی میان شرایط آن مقطع و شرایط فعلی وجود داشت که درنهایت تراس را مجبور به استعفا کرد. اولین تفاوت این بود که میجر سیاستمداری با تجربه‌تر و موثرتر از تراس بود. علاوه‌بر این، حزب محافظه‌کار، علی‌رغم این‌که ۱۳ سال در قدرت بود، هنوز یک نهاد سیاسی نسبتا متحد و کاملا فعال بود، اما حزب محافظه‌کار در حال حاضر با آشفتگی مطلق روبه‌روست و در داخل خود با جناح‌های متخاصمی روبه‌روست که هرکدام ساز جداگانه‌ای می‌زنند و بسیاری از اعضای آن نسبت به آینده ناامیدند. با این‌حال ساعاتی پس از این‌که تراس برنامه استعفای خود را اعلام کرد، سایر محافظه‌کاران آماده شدند تا رهبر جدیدی برای حزب خود انتخاب کنند که اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، پنجمین نخست‌وزیر در هفت سال اخیر خواهد بود. دلیل این مسأله این است که در سیستم پارلمانی بریتانیا، دولت موظف به برگزاری انتخابات در صورت سقوط نخست‌وزیر نیست و تا زمانی که اکثریت مجلس عوام را حفظ کند، می‌تواند رهبر جدیدی را انتخاب کند و تا انتخابات بعدی در قدرت بماند. در حال حاضر، محافظه‌کاران هنوز اکثریت را در مجلس عوام دارند و تا ژانویه ۲۰۲۵ لازم نیست انتخابات بعدی برگزار شود. این وضعیت قانون اساسی انگلیس است و از آنجا که محافظه‌کاران در نظرسنجی‌های اخیر حدود ۳۰ امتیاز از حزب کارگر عقب هستند، هیچ علاقه‌ای به برگزاری
انتخابات ندارند.