داستان طغیان بزرگ شبیه دیگر فیلمهای گونه فاجعه، اختصاص به وقوع فاجعهای بزرگ و طبیعی دارد که زندگی شخصیتهای داستان را در خطر مرگ و نابودی قرار میدهد. در قصه فیلم، یک توفان ویرانگر زندگی مردم کرهجنوبی را به مرحلهای خطرناک میرساند درحالیکه مسئولان رسمی به دنبال آرامکردن مردم و بیاهمیت جلوهدادن توفان هستند، مشخص میشود این رویداد طبیعی قرار است زندگی تمام مردم را به پایان برساند. گروهی از مردم عادی تصمیم میگیرند راههایی برای مقابله با توفان پیدا کنند، اما سیاستهای سیاستمداران فاسد و طماع، بهجای اینکه در خدمت نجات جان مردم باشد، در خدمت سرمایهدارانی است که با اتخاذ روشهای غلط و مرگبار باعث وقوع این حادثه و بلای طبیعی شدهاند.
ما فقط دنبال سرگرمکردن نیستیم
پارک هائه سو در داستان طغیان بزرگ در نقش محققی ظاهر میشود که مشغول کار روی هوش مصنوعی است و باور دارد که با کمک علم و بهرهگیری از آن، راهی برای نجات مردم پیدا کرد. در این راه، او با چند شخصیت داوطلب دیگر همراه میشود تا نسخهای برای رهایی مردم پیدا کنند. او در ارتباط با نقش تازهاش میگوید: «سینما و تلویزیون کرهجنوبی همیشه از سوژههای خوب و جذابی برای محصولاتش استفاده میکند و یکی از دلایل اصلی محبوبیت و مقبولیت داخلی و خارجی آن در همین نکته است. تنوع ژانر و قصهگویی در محصولات کرهای آنرا از بقیه جهان متمایز کرده و فیلمها و مجموعههای کرهای را در صدر برنامهها و نمایشهای مورد علاقه اکثریت تماشاگران جهان قرار داده است. بعد از بازی مرکب و توفانی که در بین تماشاگران کرهای و بینالمللی بهراهانداخت، به دنبال داستان و سوژه جذاب و منحصربهفرد تازهای بودم که بهعنوان کار بعدیام انتخاب کنم. فیلمنامه طغیان بزرگ بسیار زیبا و دقیق نوشته شده و باورم این است که ژانر سینمای فاجعه را وارد مرحله تازه و دیگری خواهد کرد. به باور من، هالیوود باید فیلمسازی در این ژانر معروف و پربیننده را با طغیان بزرگ مورد بازبینی قرار دهد. درعینحال، تفاوت محصولات ژانر فاجعه کرهجنوبی با بقیه فیلمهای مشابه در سطح جهانی این است که داستان فیلمهای ما فقط به دنبال سرگرمکردن بیننده نیست و میخواهد حرفهایی اجتماعی هم برای آنها داشته باشد. تصور میکنم همین تفاوت عمده است که این فیلمها را از بقیه کارهای مشابه مجزا و جذابتر میکند.»
طغیان بزرگ برای نمایش عمومی در بهار سال آینده میلادی آماده میشود و سازندگانش قول دادهاند صحنههای فاجعه در آن بسیار تماشایی باشد.
روزنامه جام جم