سرقت‌های رابین‌هودی ماموران‌قلابی

خودت را معرفی کن؟
کامران 40 ‌ساله هستم.
متأهلی؟
 بله. یک دختر 10ساله دارم.
سابقه‌داری؟
بله. یک‌بار به اتهام سرقت دستگیر شدم و سه سال در زندان بودم.
شغلت چیست؟
شغل اصلی‌ام قبل‌از این‌که خلافکار شوم، رانندگی بود اما پولش کم بود و کفاف زندگی‌ام را نمی‌داد. به همین دلیل به سمت سرقت رفتم. لوازم یدکی گران شده بود و هرچه درمی‌آوردم باید خرج ماشین می‌کردم. 
چه شد تصمیم گرفتی سراغ اخاذی در پوشش مامور پلیس بروی؟
دو سال قبل از زندان آزاد شدم و سعی کردم با کارگری به‌صورت روزمزد زندگی‌ام را بچرخانم اما این امکان وجود نداشت. همسرم نیز بیمار شد و دیگر مجبور شدم برای این‌که زندگی‌ام به‌هم نریزد، تحت پوشش مأمور قلابی از مردم زورگیری کنم. صد گرم پنیر و دو نان بربری هم من را سیر می‌کرد اما باور کنید همان را هم نداشتم و درآمدم از کارگری روزمزدی کفاف اجاره‌خانه، درمان بیماری همسر و نیازهای دخترم را نمی‌داد.
با همدستت چگونه آشنا شدید؟ 
او را از زندان می‌شناختم و هم‌بندی بودیم. من تحت فشار مالی بودم، به هم‌بندی‌ام مراجعه کردم و گفتم برایم فرقی نمی‌کند که دزدی کنیم، مواد مخدر بفروشیم یا زورگیری. من پول می‌خواهم، او به من پیشنهاد داد به‌عنوان مامور قلابی از مردم اخاذی کنیم. وقتی درباره درآمد این شگرد گفت، قبول کردم با او همراه شوم. وقتی هر دو از زندان آزاد شدیم، سرقت‌ها را شروع کردیم.
بیشتر در کدام مناطق سرقت می‌کردید؟
بیشترین سرقت‌هایمان را در مرکز شهر انجام می‌دادیم.
چند بار زورگیری و سرقت کردید؟ 
فکر می‌کنم حدود بیست و پنج‌بار از مردم به‌ویژه پیرمردها در پوشش مامور سرقت کردیم.
چگونه سرقت می‌کردید؟
با شناسایی طعمه سراغش می‌رفتیم و می‌گفتیم مامور مبارزه با موادمخدر هستیم و گزارش شده او موادفروشی می‌کند. بعد هم شروع به بازرسی او کرده و کیف و مدارکش را می‌گرفتیم. یک نفر مشغول بررسی کیف شده و دیگری با طرح سؤال‌هایی حواس طعمه را پرت می‌کرد. کارت بانکی و پول‌های داخل کیف را سرقت کرده و بعد کیف را پس داده و فرار می‌کردیم.
از شما کارت شناسایی نمی‌خواستند؟
 بسیاری‌شان نه، اما برخی بودند کارت شناسایی می‌خواستند. اگر کسی خیلی به‌دنبال کارت شناسایی یا برگه مأموریت بود، چون سوار ماشین بودیم کیفش را بدون سرقت تحویل داده و فرار می‌کردیم. 
چه تجهیزاتی  همراه داشتید؟
ما فقط یک گاز اشک‌آور و دستبند داشتیم. آنها را هم از پشت شهرداری خریده بودیم.
 برخی طعمه‌ها گفتند بی‌سیم هم داشتید.
نه. با جعبه و خودکاری وسیله‌ای شبیه بی‌سیم ساخته بودیم و آن را طوری در دست می‌گرفتیم که مالباخته تصور کند بی‌سیم واقعی است. از ضبط ماشین هم صدایی شبیه مکالمه در بی‌سیم را پخش می‌کردیم. در این کار باید طوری رفتار کنی که در برخورد اول مالباخته حرف‌هایت را باور کند و در فضای ترس و وحشت با تو همراه شود.
چرا از پیرمردها سرقت می‌کردید؟ 
چون راحت بود. البته این را هم بگویم اگر می‌دیدیم کسی چیزی همراهش نیست و از خودمان بدبخت‌تر است، مقداری پول در اختیارش می‌گذاشتیم. در زمان سیل گلستان من و همدستم دو نیسان آب‌معدنی به یکی از شهرهای این استان ارسال کردیم. شاید باورتان نشود، چند بار در سرقت‌ها متوجه شدیم طعمه‌ها هیچ پولی ندارند و دلمان به حال‌شان سوخت و در کیف‌شان پول گذاشتیم. 
با چه خودرویی به سرقت می‌رفتید؟ 
برای‌این‌که لو نرویم، تصمیم گرفتیم خودرو‌ها را به‌صورت قسطی بخریم. به‌همین دلیل به نمایشگاه‌های خودرو مراجعه و مدل‌هایی مانند پرشیا و سمند را اجاره می‌کردیم. بعد از دو ماه خودرو را به بنگاه پس داده و خودروی دیگری را قولنامه می‌کردیم. با این روش فکر می‌کردیم گرفتار نمی‌شویم .
پلاک خودرویی که با آن سرقت می‌کردید جعلی بود، آن را از کجا آوردید؟
 در کنار یک مرکز اسقاط در یکی ازبزرگراه‌های حاشیه تهران پلاک را پیدا کردم و هر خودرویی که قولنامه می‌کردیم این پلاک را روی آن می‌چسباندیم. 
 با کارت‌های سرقتی چه می‌کردید؟ 
کارت‌های بانکی سرقتی را به فروشگاه‌های لوازم‌خانگی برده و با موجودی داخل آن لوازم خانگی می‌خریدیم بعد همین لوازم را می‌فروختیم و پولش را به جیب می‌زدیم.
 رمز آن را چطور به دست می‌آوردید؟
به مالباخته می‌گفتیم باید گردش حساب بانکی شما را چک کنیم و به این بهانه رمز را می‌گرفتیم. قبل از این‌که متوجه سرقت کارت بانکی‌شان شوند، خرید را انجام می‌دادیم. اگر متوجه دزدی می‌شدند، کارت را باطل می‌کردند.

چطور ماموران قلابی را شناسایی کنیم؟
برای شناسایی ماموران قلابی کافی‌ است از آنها حکم قضایی یا کارت شناسایی بخواهیم. بسیاری از آنها از دادن کارت یا حکم طفره می‌روند و سعی می‌کنند هیچ‌وقت به شما مدارک شناسایی نشان ندهند. این افراد معمولا وقتی با اصرار طرف مقابل روبه‌رو شوند، فقط برای یک لحظه کارت را از جلوی چشمان طعمه عبور می‌دهند تا فرد فکر کند با مامور واقعی روبه‌روست. هنگام مواجهه با هر مامور پلیس، از او بخواهید کارت شناسایی را نشان دهد و کارت را گرفته و خودتان به‌صورت کامل مشاهده و آن را بخوانید. مأموران قلابی همیشه عجله دارند و با دستپاچگی سعی می‌کنند کار خود را پیش ببرند. آنها مدعی می‌شوند اگر شما به خواست‌شان توجه نکنید شما را به زندان یا بازداشتگاه برده و در آنجا با محکومیت بیشتری مواجه می‌شوید. درصورتی‌که این‌گونه نیست و اگر شما بگویید که بیایید با هم به کلانتری یا مراکز پلیس برویم، مأموران قلابی پا پس کشیده و به هر روشی که شده فرار می‌کنند. مأموران قلابی بیشتر در حاشیه شهرها و نقاطی که پلیس حضور ندارد، دست به اخاذی و سرقت می‌زنند. موضوع مهم دیگری که باید همه بدانند این است که مأموران هیچ‌وقت مسئول اجرای حکم نیستند و نمی‌توانند برای جرم شما مجازات ریالی تعیین و همان زمان پول را از شما بگیرند. تمام مأموران پلیس دارای کارت شناسایی با تاریخ معتبر و لباس نظامی هستند . وقتی از مأموران کارت شناسایی درخواست می‌کنید، به تاریخ آن کارت توجه کنید ضمن این‌که اگر هر زمانی حتی به مأموران واقعی نیز مشکوک شدید با پلیس 110 یا کلانتری محل تماس بگیرید تا آنها استعلام واقعی بودن مأموران را به شما بدهند. موضوع مهم دیگر این است که مأموران واقعی پلیس هر گاه به شهروندی مراجعه کنند ابتدا احراز هویت کرده و به‌همین دلیل از شهروند کارت شناسایی درخواست می‌کنند اما اگر مأموری به شما مراجعه کرد و قبل‌از هر چیز کیف پول یا سوئیچ خودروی شما را خواست، مطمئن شوید که این فرد مامور قلابی است . در مورد ورود مأموران به خانه نیز همیشه مأموران واقعی پلیس برای ورود به خانه یا مغازه حکم قضایی همراه دارند به‌همین دلیل قبل ‌از ورود آنها حکم قضایی را طلب کنید و در صورت داشتن حکم با مشخصات منزل شما اجازه دهید آنها وارد شوند. اگر مأموران به شما اعلام کردند باید حتما به کلانتری یا پاسگاه بروید، بدانید خودتان باید پشت فرمان بنشینید و مأموران پلیس هیچ‌وقت پشت فرمان خودرو یا موتور شما نمی‌نشینند.

منبع: ضمیمه تپش روزنامه جام‌جم