فناوری حاکم در این تحقیق، ایتیپی (ATP) یا آدنوزین تریفسفات را که از مهرههای اصلی سوختوساز سلولها در تمامی موجودات زنده است، هدف قرار میدهد. این مولکول حامل انرژی اولیه در سلولها است که انرژی شیمیایی را با تجزیه کردن مولکولهای غذا میگیرد و آن را برای تامین انرژی سایر فرآیندهای سلولی توزیع میکند.
ازجمله این فرآیندهای سلولی، تکثیر سلولهای سرطانی است و به همین دلیل در پژوهشهای گذشته شاهد دخیلبودن ایتیپی در یافتههای ضدسرطانی بودهایم. محققان این پژوهش جدید در پی قطع منبع ایتیپی بودند که در اثر جذب اکسیژن در میتوکندری (اندامک درونسلولی مسئول تولید انرژی) تولید میشود. این تیم توانست با دارویی جدید به این هدف دست یابد. هنگامی که این ماده وارد محیط سلولی میشود، به پراکسید هیدروژن تولید شده در داخل بدن واکنش نشان میدهد و با چسباندن مولکولهای آن به یکدیگر پرزهای ریزی تشکیل میدهد که هزاران مرتبه نازکتر از موی انسان است. ژیکسوان ژو، پژوهشگر این مطالعه گفت: «این پرزها دارای تشعشع هستند، بنابراین هنگامی که تشکیل میشوند، میتوان به طور مستقیم با میکروسکوپ مشاهده شوند.» با توجه به این مشاهده، تیم تحقیقاتی متوجه شد که پرزها مانع از تبدیل اکسیژن به ایتیپی شدند. در نتیجه این آزمایش بر روی سلولهای سرطانی دگرنشستی (metastatic) غیرقابلدرمان ریه و سینه، این سلولها در عرض چهار ساعت نابود شدند. این یافته، نویدبخش توسعه درمانهای جدید برای این نوع سرطانهای درمانناپذیری است که در مقابل روشهای درمانی رایج مقاوم هستند.
دیوید ان جی، محقق دیگر این تحقیق میگوید: «ما میخواهیم با حمله به ستون اصلی زندگی سلولی - نحوه تنفس سلولها- که به معنای جذب اکسیژن است و در نتیجه تولید انرژی شیمیایی که برای رشدشان نیاز است، مقاومت آنها به درمان را از بین ببریم.» اگرچه آزمایشهای این تیم بر محیط درون سلولهای سرطان ریه و سینه متمرکز بود، اما این واقعیت که ایتیپی در دیگر انواع سلولها نیز کار میکند نشان میدهد که این فناوری ممکن است پیامدهای گستردهتری در توسعه دارو داشته باشد. دانشمندان خاطرنشان میکنند که تبدیل این فناوری به دارویی بالینی ایمن برای بدن انسان، به سالها تلاش مضاعف نیاز دارد.
روزنامه جام جم