براساس برنامه سالانه سازمان ملل، اجلاسیه مجمع عمومی این سازمان در سپتامبر برگزار میشود و کشورهای عضو تلاش میکنند علاوه بر حضور، دیدگاههای خود را درباره مهمترین مسائل حوزه بینالملل در سخنرانی عمومی و دیدارهای عمومی و سیاسی خود مطرح کنند.
سفر آقای رئیسی به نیویورک، نخستین حضورشان در سازمان ملل است و این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که فضای بینالملل نسبت به سالهای گذشته تغییرات گستردهای کرده و بهویژه کشورهای محور شرق وحدت نظر بیشتری در حوزه همکاری با یکدیگر دارند. یکی از تفاوتهای اجلاسیه آتی، شکلگیری مقابله با دیدگاههای یکجانبهگرایانه آمریکاست. علاوه بر این برخی از ساختار بینالمللی قبلی مثل شانگهای و همچنین ساختارهای جدیدی مثل پیمان بریکس رویکردهای متفاوت و متمرکزی را در مواجهه با نظام سلطهگر غرب در پیش گرفتند.
با توجه به این تغییر و تحولات سیاسی اکنون فرصت مناسبی برای رئیس جمهور فراهم شده تا با اشاره به سالها مواجهه ایران با رویکردهای تکبعدی و زورمدارانه ایالات متحده در عرصههای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پیوند خود را با کشورهای مستقل و غیرمتعهد اعلام و نسبت به طرح دیدگاههای خود که در سطوح بینالمللی طرفداران فراوانی دارد، اقدام کند. آقای رئیسی میتواند با موضعی مقتدرانه اعلام کند آمریکا قدرت فلج کردن ایران را ندارد و همچنین بر این نکته تاکید کند که جمهوری اسلامی در حوزه امنیت بینالملل تاثیرگذار است. رئیس جمهور میتواند مدعی شود امنیت منطقه بدون حضور ایران امکانپذیر نیست و ما لنگرگاه امنیت، صلح و آرامش در منطقه هستیم. همچنین برای رئیس قوه مجریه این امکان فراهم است تا اعلام کند قویترین مردمسالاری طی دهههای گذشته در ایران متمرکز است در حالی که برخی دولتها که از سوی آمریکا حمایت میشوند از ابتداییترین مسائل مرتبط با دموکراسی برخوردار نیستند.
اجلاسیه عمومی سازمان ملل فرصت مغتنمی برای جمهوری اسلامی است تا ضمن تاکید بر دیدگاههای صلحجویانه خود با صراحت از خسارتهایی که بهواسطه زورگوییهای ایالات متحده بر ملت ایران تحمیل شده، سخن بگوید و در عین حال بر این نکته تاکید کند که امروز ایران در میانه همه تحریمها، دستاوردهای عظیمی در زمینه علم، فناوری، پزشکی، هوا فضا و دفاع بومی بهدست آورده است.